JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

3. Evangelisatie... vandaag

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

3. Evangelisatie... vandaag

Een bijbelse opdracht in de moderne samenleving

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het eerste hoofdstuk hebben we gezien hoe Paulus, de dienstknecht van Jezus Christus, het Evangelie in Athene verkondigde. In het vorige hoofdstuk hebben we kennis gemaakt met de denkwereld van jonge mensen die niet naar de kerk gaan. In dit hoofdstuk willen we een bescheiden poging wagen om vanuit Handelingen 17 lijnen te trekken naar de praktijk van het evangelisatiewerk nu.

Hieruit blijkt weer eens de aktualiteit van het Woord van God. Het oude Woord blijft altijd nieuw.

 

Een zaak van het hart

Evangeliseren is een zaak die de hele mens in beslag neemt. Het vraagt de meest intense aandacht van ons hart. We zien dat Paulus door genade de voetstappen van Christus mag drukken. De Heere Jezus had tijdens Zijn rondwandeling op aarde ook Zijn heilige emoties. Denk eens aan de tempelreiniging. Hij werd door heilige ijver verslonden (Joh. 2:13-16).

Verschillende malen lezen we dat de Heere Jezus met "innerlijke ontferming" bewogen was. In het bijzonder worden we dan getroffen door het gedeelte uit Lukas 19:41: "En als Hij nabij kwam en de stad zag, weende Hij over haar, zeggende: Och, of gij ook bekendet, ook nog in dezen uw dag, hetgeen tot uw vrede dient!". Hier zien we de wenende Jezus bidden om de bekering van het volk.

Dat zien we ook bij Paulus. Zijn geest werd in hem ontstoken toen hij de vreselijke afgoden van Athene zag. Dat spoort hem aan tot een heilige ijver. Het blijft niet bij een klagen over de boze tijden, het onheilige Athene. Paulus gaat aan de slag. Calvijn zegt: "Als we deze heilige ijver niet kennen, dan zijn we niet waard onder Zijn kinderen gerekend te worden". 

Deze bewogenheid, deze heilige ijver, is een eerste vereiste in het werk van de evangelisatie. Je hebt vier reakties van onkerkelijke jongeren gelezen. Wat heb je toen gedacht? Kwam er een afkeurend gevoel in je op, zo van: Het is toch erg ook. Of werd je "met innerlijke ontferming" bewogen? Kun je het Paulus nazeggen: "De liefde van Christus dringt ons"? Het Woord Gods aan onkerkelijke leeftijdsgenoten doorgeven; daar is een bewogen, een liefdevol hart voor nodig. Evangelisatie is in de eerste plaats een zaak van het hart.

 

Een zaak van het verstand

Evangelisatie is ook een zaak van het verstand. Paulus blijkt de wereld van zijn tijd te kennen. Hij weet wat Epicureën en Stoïcijnen zijn en wat zij leren. Uit zijn hoofd kon hij hun poëten citeren (Hand. 17:28). Wat leerde Epicurus (geboren 341 voor Christus)? Hij stelde:

"Zoek het geluk in deze wereld. Hier moet je er wat van zien te maken. Er is wel een God; misschien moeten we zeggen: Goden. Maar ik heb er geen binding aan. En de dood? Och, daar heb ik weinig mee te maken. Als wij er zijn, is de dood er niet. En als de dood er is, dan zijn wij er niet.

Een tweede zaak die ons opvalt bij de geschiedenis uit Handelingen 17 is de benadering van Paulus. Let eens op de volgorde: eerst benadert hij de Joden, vervolgens handelt hij met degenen die godsdienstig waren en uiteindelijk komt hij op de markt terecht. En wat wilde hij bereiken? Een open deur, een gelegenheid om het Evangelie te verkondigen. Daar heeft hij naar gezocht, daar heeft hij de tijd voor genomen. Soms moest hij zich beperken tot het spreken in een huis of tot het spreken op de markt. Hij krijgt echter ook de gelegenheid om het Evangelie te verkondigen op de Areópagus.

Evangelisatie is een zaak van het verstand. Je moet je verstand gebruiken om de wereld van ongelovigen te kennen, maar je moet het verstand ook gebruiken om op de juiste wijze te vragen en te zoeken naar gelegenheden om te spreken.

 


Kerkbezoek van  jongeren: nooit 54,7%; sterk wisselend 4,0%; minder dan éénmaal per maand 17,3%; éénmaal per maand 5,0%; twee à drie maal per maand 5,7%; éénmaal per week of meer 13,4%.

Als je deze cijfers op je in laat werken, dan schrik je toch wel even. Is het al zo erg? 


 

De reakties van Linda, Ans, Anton en Cora zijn een illustratie van hoe mensen in deze wereld denken. Natuurlijk is dit niet volledig. Toch is het goed om hier kennis van te nemen. Vergelijk bijvoorbeeld de uitspraak van Epicurus eens met de uitspraak van Cora. Je ziet dat er niet veel nieuws onder de zon is. Evangelisatie is een bijbelse opdracht. Om deze opdracht te realiseren, zullen we onder andere de wereld van de ongelovigen moeten kennen. Wat beweegt hem of haar om zo te denken?

Daarnaast moeten we proberen om te zoeken naar gelegenheden om het Evangelie door te geven. Misschien op school of op het werk. Wat denk je van je buren? Laten we dan biddend zoeken naar gepaste momenten en alle gelegenheden benutten om Gods Woord door te geven. Tevens dienen we dit in alle bescheidenheid te doen. Een reaktie van Linda is te begrijpen. Christus geeft de opdracht: "Dwingt ze om in te gaan". Dat is iets anders dan "opdringerig zijn".

Er zijn gelegenheden genoeg om ons in te zetten voor het evangelisatiewerk. Er zijn geweldige mogelijkheden. Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan het werk van de kinderevangelisatie, dat door verschillende gemeenten ter hand wordt genomen. Een gelegenheid om aan te grijpen.

 

Een zaak van het Evangelie

Paulus laat zich niet verleiden om eindeloze diskussies aan te gaan met de heidense filosofen. Hij kende wel hun denkwereld. Hij wist hoe hun mening was. Hij was zich bewust van hun kritiek. Toch... het enige wat hij doet is het Evangelie daar tegenover zetten. 

Ook hierin zien we dat hij de voetstappen van Christus drukte. Ook Jezus ging niet in op wettische haarkloverijen. Hij stoorde zich niet aan de listige pogingen die mensen aanwenden om "buiten schot" te blijven.

 

Letten we op de inhoud van de boodschap die Paulus brengt, dan valt het op dat er gesproken wordt over de schepping, de herschepping, de opstanding en het laatste oordeel. Daarbij wijst Paulus op de Man, de Opgestane Levensvorst, de Heere Jezus Christus. Daar gaat het om in de boodschap die Paulus brengt.

Daar gaat het om in het evangelisatiewerk. Een andere boodschap is er niet. Paulus, wetende van de schrik des Heeren, mocht de mensen bewegen tot het geloof. Evangelisatiewerk is daarom ook een zaak van het Evangelie.

We zouden in het evangelisatiewerk in kunnen gaan op de opmerking van Anton: "Ik vind de kerk te verdeeld". We zouden er hele "diskussies" over kunnen hebben die nergens toe leiden. De voorzitter van één van de evangelisatiekommissies stelde het zo: "De meest hartelijke ontvangst en langdurige gesprekken hadden we bij het huis aan huis werk met mensen die bij één of andere secte behoorden. Zij wilden hun visie graag kwijt".

Toch, daar gaat het niet om in het evangelisatiewerk. Maar het gaat om het geloof in de Heere Jezus Christus. "Want een iegelijk, die de Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden"; "...een iegelijk die in Hem (dat is Jezus Christus), gelooft, zal niet beschaamd worden". Dat is de boodschap die we moeten brengen.. Daar gaat het om in het evangelisatiewerk.

Evangelisatie... een zaak van het Evangelie.

 

Een zaak van de Geest

In kort bestek hebben we geprobeerd enkele hoofdlijnen te trekken vanuit Handelingen 17. Evangelisatie is een zaak van het hart, het verstand en een zaak van het Evangelie.

Bij het lezen heb je misschien wel zitten denken, net als ik gedaan heb bij het schrijven: Wie is tot deze dingen bekwaam?

Laten we dan samen lezen uit het Woord van God, daarbij biddend om de bediening van de Heilige Geest, opdat we het ook van harte mogen nazeggen:

"Niet dat wij van onszelven bekwaam zijn iets te denken, als uit onszelven; maar onze bekwaamheid is uit God; Die ons ook bekwaam gemaakt heeft om te zijn dienaars des Nieuwen Testaments, niet der letter, maar des Geestes; want de letter doodt, maar de Geest maakt levend." (2 Kor. 3:5 en 6).

Bedenk dan dat de uitbreiding van Zijn Koninkrijk doorgaat. "Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden" (Zach. 4:6).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987

Mivo +16 | 28 Pagina's

3. Evangelisatie... vandaag

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1987

Mivo +16 | 28 Pagina's