Gokken

Bezwaren tegen gokken

Tegen het gokken kunnen zedelijke, maatschappelijke en godsdienstige bezwaren ingebracht worden.

* Er is geen gelijk begin, en daarom is het niet eerlijk.
* Het spel wekt zondige begeerten op.
* Gokken verlaagt de drempel naar criminaliteit: stelen om gokschulden te betalen; 'witwassen' van zwart geld.
* Gokken wordt gedaan in een klimaat waar veel gevloekt wordt.
* Het is verkwisten van tijd.
* Het verwerven van eigendom moet gebeuren door trouw arbeid te verrichten.

Ook wordt als bezwaar aangevoerd dat gokken zonde is tegen het derde gebod, omdat men door te loten een beroep zou doen op Gods voorzienigheid. Spreuken 16: 33 wordt hierbij aangehaald, waar staat: 'Het lot wordt in de schoot geworpen, maar het gehele beleid daarvan is van de HEERE.'

Gokken en loten

Er is verschil tussen gokken en loten. Het Nederlandse woordenboek beschrijft gokken als 'spel doen om geld'. Bij loten wordt verwezen naar drie mogelijkheden.

1. Door te loten kan een persoon iets verkrijgen, bijvoorbeeld een koek verloten.
2. Door te loten kan een bepaalde beslissing worden genomen, bijvoorbeeld: wie mag er beginnen?
3. Loten kan een bepaalde manier van verdelen inhouden.

Loten in de Bijbel

In de Bijbel worden verschillende situaties beschreven waarin een heilig gebruik gemaakt wordt van het lot. Denk maar aan de verkiezing van Matthias in Handelingen 1: 26. In dit geval wordt vermeld dat vooraf werd gebeden om de leiding van de Heere. Ook komt er een situatie voor waarbij sprake is van heidens bijgeloof in verband met het werpen van het lot. Haman wilde namelijk door middel van het werpen van het pur, dat betekent 'lot', de geschiktste dag bepalen om alle Joden in één keer uit te roeien. In Numeri 26: 56 is sprake van het lot om tot een verdeling te komen. 'Naar het lot zal elks erfenis gedeeld worden'. In Lukas 1: 9 staat dat Zacharias aan de beurt was om in de tempel te dienen, en deze beurt was door het lot bepaald (Nehemia 10: 34). Verder is het zo dat het lot soms diende om ruzies op te lossen of een beslissing te nemen in twijfelachtige zaken: 'Het lot doet de geschillen ophouden' (Spreuken 18: 18).

Gokken en de Bijbel

Gokken is dus niet hetzelfde als het lot werpen. Bij gokken gaat het om een kansspel, terwijl het bij loten gaat over bepaalde beslissingen die genomen moeten worden. Bij het gokken hebben we ook te maken met de begeerte en hebzucht. In Jakobus 1: 14 en 15 staat: 'Een iegelijk wordt verzocht, als hij door zijn eigen begeerlijkheid afgetrokken en verlokt wordt. Daarna de begeerlijkheid ontvangen hebbende, baart zonde, en de zonde, voleindigt zijnde, baart de dood.' Gokken heeft ook te maken met het achtste gebod: 'Gij zult niet stelen'. Dit gebod heeft in de breedste zin betrekking op het verwerven bezitten en besteden van geld en goed.

Verwerven van bezit

In Efeze 4: 28 wordt ons duidelijk gemaakt dat God wil dat wij bezit verwerven door arbeid, waardoor wij anderen kunnen helpen. Als je de Catechismus leest, wordt het duidelijk dat God bij het verwerven van bezittingen nauwlettend toeziet. Hij verbiedt alle vormen van diefstal, zelfs die vormen die nog niet eens door de overheid verboden worden of kunnen worden. Het is duidelijk dat in het licht van Efeze 4: 28 gokken geen geoorloofde manier is om bezit te verwerven.

Beheer van het bezit

Ook het beheer van bezit valt onder het achtste gebod. Speculeren bijvoorbeeld, is dat nu 'een gokje wagen' in het groot, of niet? Gokken is onmogelijk te verenigen met goed rentmeesterschap. Goed rentmeesterschap houdt in dat beseft wordt dat God de uiteindelijke Eigenaar is van alles. David kan hier als voorbeeld dienen. Toen er veel opgehaald was ten behoeve van de tempelbouw beleed hij: 'Van U komt dit alles en wij schenken U slechts wat we uit Uw hand ontvangen hebben' (1 Kronieken 19: 14). Daarom moet ook aan God verantwoording afgelegd worden over de uitoefening van het rentmeesterschap.

Besteding van bezit

Over de besteding van geld lezen we: 'Die gestolen heeft, stele niet meer, maar arbeide liever, werkende dat goed is met de handen, opdat hij hebbe mede te delen degene, die nood heeft' (Efeze 4: 28). Er mag genoten worden van het goede dat God geeft, maar tegelijk geldt dat er een open oog en oor moet zijn voor de financiële nood van de medemens. Het is de vraag of dat laatste gestalte kan krijgen door mee te doen aan een loterij waarvan de opbrengsten voor een gedeelte naar een goed doel gaan.

Verslaving

Verslaving is een vaag en algemeen begrip. In de literatuur worden verschillende omschrijvingen aan dit begrip gegeven. Welke definitie we ook nemen, het blijkt dat iemand verslaafd is, wanneer hij geen baas meer is over zijn gedrag en denken. Hij is als het ware gebonden, ver-slaaf-d.

Vormen van verslaving

Wanneer we aan verslaafd-zijn denken, komen verschillende woorden in ons op: drugs, alcohol, tabak en gokken. Dit zijn wel de bekendste dingen waaraan men verslaafd kan raken. Er zijn echter ook andere vormen van verslaving, maar die zijn meer geaccepteerd. Iemand kan bijvoorbeeld verslaafd zijn aan zijn werk of aan één of andere hobby. Een ander is slaaf van de sport. Ook kunnen we in dit verband denken aan de vormen van verslaving zoals de Bijbel die tekent: het slaaf zijn van de zonde (Romeinen 6: 6), maar ook van het wetticisme (Romeinen 7: 1), van de begeerte (Titus 3: 3), van de goden die in werkelijkheid geen goden zijn (Galaten 4: 8), van de beginselen van deze wereld (Galaten 4: 3 en 9). Ook eerzucht, geldzucht en dergelijke kunnen als vormen van verslaving bestempeld worden.

Gewoontevorming

Wanneer kunnen we van verslaving spreken? Het gebruik van de dagelijkse kopjes koffie is geen vorm van verslaving, hoewel het voor de meeste mensen zo is dat zij hun koffie niet graag missen. In dit geval is het beter om te spreken van gewoontevorming. Het gaat dan om dingen die op zichzelf niet voor het leven noodzakelijk zijn, maar waar wij niet graag afstand van doen. Het verschil met verslaving is, dat er bij gewoontevorming geen sprake is van ver-slaaf-d zijn.

Gewenning

We kunnen van gewenning spreken wanneer iemand van een bepaalde stof op den duur een steeds hogere dosis nodig heeft om hetzelfde gewenste effect te bereiken.

Afhankelijkheid

Bij het begrip 'afhankelijkheid' moeten we onderscheid maken tussen lichamelijke en psychische afhankelijkheid. Psychische afhankelijkheid kan samengaan met lichamelijke afhankelijkheid, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Er wordt gesproken over psychische afhankelijkheid wanneer iemand de stof niet meer kan missen. Het staken van roken levert bij iemand die ongeveer zeven sigaretten per dag rookt geen echte lichamelijke problemen op, maar de exroker voelt wel een sterk verlangen naar tabak. Hier treedt een psychische afhankelijkheid op zonder de lichamelijke afhankelijkheid. Lichamelijke afhankelijkheid duidt aan dat iemand niet meer buiten een bepaalde stof kan doordat er bij onthouding lichamelijke klachten een stoornissen ontstaan. Er treden dus onthoudingsverschijnselen op, die weer opgeheven worden wanneer de stof ingenomen wordt. In verband met verslaving kunnen de volgende aspecten onderscheiden worden:

1. gewoonte;
2. psychische (emotionele) afhankelijkheid; wanneer deze optreedt, spreekt men van verslaving;
3. lichamelijke afhankelijkheid; ook dan spreekt men van verslaving; onthoudingsverschijnselen treden op wanneer het middel niet gebruikt wordt.
4. gewenning; steeds grotere doses zijn nodig om hetzelfde effect te bereiken; hierbij wordt lichamelijke afhankelijkheid zeer ernstig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen