De Emmaüsgangers

Voor hun woning bleef Hij even talmen.
En Hij droeg het teken in de palmen
Zijner handen van Zijn kruisiging.
Maar zij dwongen Hem te blijven, en bereidden
voor hen saam het avondmaal, want beiden
hielden Hem nog voor de vreemdeling.

Maar zij zagen plotseling bij het breken
van het brood het onbedriegbaar teken.
En herkenden Hem met blijde schrik
in 't gebaar van Zijn geheven handen:
Was het niet, of Hij hun harten brandend
toebereid had voor dit ogenblik?

Want Zijn plaats was leeg, toen zij Hem zagen.
En een blijdschap, nauwelijks te dragen,
dreef hen door het duister - maar hun voet
ging de weg zo licht en zonder vrezen.
En de dageraad kwam bleek gerezen
aan de einder, hoopvol en voorgoed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen