Welke gelijkenis ben jij?

Een bijdrage vanuit ambulancezorg in een themanummer over gelijkenissen. Waarover dan? De barmhartige Samaritaan? In spoedzorg, ziekenvervoer en nazorg is de Samaritaan een mooi voorbeeld. Maar die link had jij ook kunnen bedenken. Overigens is dat de kern van de gelijkenis niet. Zoek maar eens uit. Sowieso is er geen echte match. Er zijn niet zoveel overeenkomsten tussen de Samaritaan en ambulancehulpverleners. Geen bijdrage hierover dus. Voor deze bijdrage kwam er een ander verhaal in mij op. Iets over welke gelijkenis wij zelf zijn. Huh, wat? Jij en ik een gelijkenis? Jazeker!

We arriveren in een zorgcentrum. Voor en door de reformatorische achterban. Mooi dat dat bestaat! Voor mij bekend terrein. Voor mijn collega niet. Hij kijkt z’n ogen uit op ‘daad, praat, gelaat en gewaad’ alhier. Dat verschilt met veel andere zorgcentra. En eerlijk is eerlijk, deze keer valt het mij hier ook echt op. ‘Nou, het lijkt hier wel een begrafenis’, laat mijn collega zich zachtjes ontvallen. Is het vanwege de zondag? Of is een stemmige stemming hier sowieso de sfeer?

We gaan naar het ziekenhuis. Het letsel valt mee. Maar soms is ook voor klein leed een ziekenhuisbezoek nodig. Nog maar net onderweg, begint onze patiënt te spreken. Beter gezegd: op gedragen toon, herhalend te reciteren. Wat is de mens, wat is in hem te prijzen. Ik kijk ervan op. En mijn collega helemaal. Vanachter het stuur draait hij zijn hoofd om en kijkt veelbetekenend door het binnenraam naar mij. Na een paar keer de eerste regel van dit prachtige psalmvers gehoord te hebben, doe ik een poging om de volgende regels erbij te halen. Daarover staat niets in het ambulanceprotocol, maar het lijkt me wel Bijbels. Doorzingen. Niet alleen dat er in de mens niets te prijzen is, maar ook dat Gij, o HEER’, hem gunsten wilt bewijzen. Volgens Calvijns uitleg: Dat God de rijkdom van Zijn goedheid, aan hen bewijst, die ze niet verdienden. Daarom is het zo waardevol om deze psalm niet af te breken bij de eerste regel. Ook niet in een ambulance. Júist daar niet. Nadat ik de eerste regel aangevuld heb met de volgende regels, is het even stil. Onze patiënt kijkt me aan. Wellicht kwam dit onverwachts? Psalmregels zitten nou eenmaal niet in ons standaard ambulance-inventaris. Een écht gesprek ontstaat er niet. Jammer. Wel krijgen we nog een keer te horen dat er in de mens niets te prijzen is.

We brengen onze patiënt bij het ziekenhuis en keren terug naar de ambulancepost. ‘Waarom maken deze gelovige mensen vaak zo’n sombere indruk?’ vraagt mijn collega. Logische vraag. Lastig ook wel. Wat zou jij zeggen tegen mijn collega? Als jóuw en mijn leven, de gelijkenis is van hoe het is om christen te zijn … wat zegt dat dan? Welke gelijkenis ben jij? Wat maakt jouw leven duidelijk voor mensen om jou heen? Welke boodschap geef jij af? Zullen we doorzingen?

Welzalig is het volk, dat bij ’t genot

Van overvloed, de HEER’ heeft tot Zijn God!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen