Toekomstdroom
Nepalese vrouwen en meisjes hebben te maken met veel uitdagingen. We bezoeken Pujpa en Gudiya. Pujpa is hulpverlener en Gudiya zit in een van haar hulpprogramma’s. Samen delen ze hun ervaringen over het leven in Nepal.
Pujpa: “Toen ik als meisje werd uitgehuwelijkt, veranderde mijn leven in een gevangenis. Ik kwam terecht in een familie waar het mij verboden werd om naar buiten te gaan. Gelukkig kreeg ik een kans toen mijn familie in contact kwam met een ontwikkelingsorganisatie. Zij adviseren om vrouwen meer vrijheid te geven, zodat ze wat konden betekenen voor het dorp. Tegenwoordig heb ik heel fijn werk om anderen veilig en weerbaar te maken.”
Welke uitdagingen zie jij in je omgeving?
“Dat is heel divers, maar het belangrijkste is de armoede, mensensmokkel en gebrek aan onderwijs. Daarom is Gudiya ook in ons programma opgenomen.”
Gudiya, kan jij iets meer over jezelf vertellen?
“Ik ben 16 jaar oud en ik woon met mijn moeder, broers en zus in Palinandan. Mijn vader is overleden. Elke dag werken mijn familieleden als loonslaven op het veld. Dat betekent dat we elke dag hard moeten werken, maar eigenlijk te weinig verdienen om de honger te stillen.”
Hoe ziet jouw dag eruit?
“Op vrije dagen en voor schooltijd werk ik op het land met mijn familie. Daarna ga ik lopend naar school. Soms werk ik ook in de avond. Het geld heb ik nodig om mijn schoolspullen te kunnen betalen. Gelukkig helpen mijn moeder en broers ook mee, omdat ik anders te weinig geld zou hebben om naar school te gaan. Veel kinderen mogen van hun ouders niet naar school.”
Pujpa, mocht jij vroeger naar school?
“Ja, gelukkig wel. Ik mocht zelfs doorstuderen! Maar tijdens mijn studie Engels zaten er nauwelijks meisjes in de klas. Het was eng om alleen te zijn, omdat we vaak hoorden van meisjes die misbruikt werden. Vaak wachtte ik urenlang op anderen, zodat ik niet alleen naar huis hoefde te lopen.”
Wat doe jij om de situatie te verbeteren?
“In mijn werk richt ik vrouwenteams op. Deze teams krijgen trainingen over verschillende onderwerpen, zoals hygiëne, het gevaar van mensensmokkel en financieel beheer. Op die manier worden ze zelfredzaam en kunnen we veiliger leven. Niet alleen de vrouwen, maar ook hun gezinnen en het hele dorp!”
Wat is jullie toekomstdroom?
Gudiya: “Later wil ik als docent graag andere mensen helpen. Onderwijs is heel belangrijk. Ik hoop dat mijn kinderen later ook naar school kunnen gaan en het niet zo moeilijk zullen hebben als ik.”
Pujpa: “De huidige situatie is nog erg slecht, maar er is hoop. Onder andere door jullie Koerskampactie! Ik hoop dat de armoede verdwijnt en dat de situatie voor andere vrouwen ook verbetert.”
Gudiya Barai & Pujpa Chaudhary
• Leeftijd: 16 en 31
• Woonplaats: Palhinandan, Nepal
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 augustus 2024
Daniel | 36 Pagina's
