Neem en lees, neem en lees!

“Wat is er met ons aan de hand? Wat is dat? Wat heb je gehoord? De ongeleerden staan op en veroveren de hemel. En wij, met onze dwaze geleerdheid, wij blijven maar rollen in onze zonden. We moeten ons schamen dat we die ongeleerden níet achternagaan.” Dat schreeuwde ik tegen mijn vriend Alypius. Daarna joeg mijn heftige opwinding mij bij hem vandaan. De storm in mijn binnenste dreef mij naar de tuin. Alypius volgde mij op de voet. Ik zei tegen mezelf: “Vooruit! Nu moet het gebeuren! Nu moet het gebeuren!” Bijna deed ik het. En toch deed ik het niet. Het slechte waar ik zo aan gewend was, had meer macht dan het betere. Het tijdstip kwam dichtbij dat ik anders zou zijn. Maar het joeg mij angst aan. Wat mij tegenhield waren mijn vriendinnen. Het seksuele plezier dat ik met hen had. Ze trokken zacht aan het kleed van mijn vlees. Maar ook vrouwe Wijsheid trok. Ze zei: “Wat sta jij op je eigen voeten, zonder dat je staat? Werp je in Christus’ armen en wees maar niet bang. Hij zal je niet laten vallen. Werp je in Zijn armen, onbezorgd. Hij zal je opvangen en genezen.” Zo ging de strijd verder. De strijd tegen mezelf. Ik zag al mijn ellende. Alsof het uit een diepe afgrond naar boven kwam. Een geweldige storm brak in mij los, die een tranenregen met zich meebracht. Ik ging weg bij Alypius. Onder de vijgenboom liet ik mijn tranen de vrije loop. “Hoelang nog Heere, zult U steeds maar vertoornd zijn? Hoe lang nog, hoe lang nog dat ‘morgen’ en weer ‘morgen’? Waarom niet meteen? Waarom niet nú een eind aan mijn verfoeilijkheid?” Toen hoorde ik een kinderstem uit een naburig huis. “Neem en lees, neem en lees”. Begrijpen deed ik het niet. Maar ik wist: hieraan moet ik gehoorzamen. Ik snelde naar de plek waar Alypius nog zat. Daar lag het boek van Paulus nog. Ik sloeg het open. Niet in brasserijen en in dronkenschappen, niet in slaapkamers en ontuchtigheden, niet in twist en nijdigheid; maar doet aan den Heere Jezus Christus, en verzorgt het vlees niet tot begeerlijkheden (Rom. 13:13,14). Een licht van zekerheid stroomde in mijn hart. Alle duisternis van vertwijfeling vluchtte weg.”

Dit is het (verkorte) verhaal van Augustinus. ‘Neem en lees!’ Gehoorzamen is nodig. Ook jij kunt bevrijd worden uit je zonden, en Gods licht in je hart ontvangen. Wist je dat zijn vriend Alypius daarna het Boek weer opensloeg en verder las? De volgende tekst gebruikte de Heere voor hem. Neem dus je Bijbel en lees! Voor jezelf. En met elkaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen