Ondergaande zon

Mei 1945

Vlugge voetstappen klinken door de grote hal. De tussendeur van de slaapkamer naar het ouderlijk huis piept “S^uus!” open. Met een blij gezicht staat vader op de drempel. “Suus! De oorlog is voorbij.” Susanna laat haar breiwerk vallen en zwiept haar benen van het bed af. “Echt waar? O vader, wat fijn! Nu komt Jack naar huis!” Ze grijpt haar vader bij zijn schouders en in een opwelling danst ze met hem een klein rondje. Haar zorgen zet ze aan de kant. Een tijdje heeft ze geen brief meer gehad van Jack. Ach, die nare post heeft het haar al zo vaak moeilijk gemaakt. Elke keer was ze bezorgd en uiteindelijk kwam er toch weer een brief. Ze vermaant zichzelf dat ze niet bang hoeft te zijn, want de oorlog is immers voorbij? Vader heeft zich inmiddels uit haar greep geworsteld en buigt zich over de witte wieg heen. Zijn vingers strijkt zacht over de zachte wangetjes van Lynn. “Wat is ze toch lief, hè?” Susanna knikt en straalt. Nu kan Jack haar over een paar dagen ook weer vasthouden! Buiten klinkt het geklepper van de brievenbus. Susanna spitst haar oren en meteen weet ze dat er een brief bezorgd moet zijn. “Even wachten, vader”, en met grote stappen is ze buiten. Ze loopt in het stralende zonlicht naar de brievenbus toe en vist er een dikke witte envelop uit. Ze ritst hem open en begint meteen te lezen. “4 mei 1945, Lieve Susanna, Gefeliciteerd! We zijn een jaar getrouwd! Ik hoop heel erg dat volgend jaar onze trouwdag fijner zal zijn voor ons samen. Ik bedoel dat ik hoop dat we dan bij elkaar zullen zijn. Een paar minuten geleden was er op de radio te horen dat de Duitsers zich morgen om acht uur zullen overgeven. Wat zijn we allemaal blij! ...” Even vergeet ze waar ze is en midden op de stoep met haar neus voor de deur leest ze de brief in één adem uit. Ze slaakt een diepe zucht en beseft dan dat vader voor het slaapkamerraam haar glimlachend staat aan te kijken. Lynn ligt in zijn armen met grote bruine ogen naar haar te kijken. Vlug doet Susanna de deur open en zegt op een quasi-strenge toon: “Foei vader, Lynn mocht nog helemaal niet eruit, hoor!” “O jawel hoor, haar moeder was zo in de wolken toen er een brief kwam, dat ze alles om haar heen toch vergeten was”, grapt vader. “Nou, vertel eens, wat stond er in de brief? Komt hij er al aan?” Susanna schudt haar hoofd. “Nee, de post doet er

wat langer over soms. Dit was nog een brief voor onze eerste trouwdag. Deze heeft hij een paar dagen geleden geschreven. Hij schrijft hierin nog dat de Duitsers vanaf de volgende dag om acht uur niet meer mogen vechten.” Vader knikt begrijpend. Buiten op de straat klinkt het gelach van vrolijke mensen. Susanna tuurt door het raam en ziet mensen uit het dorp in een blijde optocht langs de huizen gaan. “De oorlog is voorbij!” “Heb je het al gehoord?” “Nu komen de mannen vast wel weer terug!” Susanna voelt zich meegezogen worden in de feestvreugde. Als vader even later weg is, stromen de tranen over haar gezicht. Wat heeft ze in spanning gezeten! Eindelijk is er nu een einde gekomen aan de lange oorlog en eindelijk kan Jack na elf maanden weer thuiskomen. Haar blik glijdt naar de geopende huwelijksbijbel op haar nachtkastje. Ze durfde het al die maanden bijna niet te geloven dat God voor hen zou zorgen. Maar nu het einde van de oorlog er is, lijkt alles veel makkelijker. Susanna staart voor zich uit en bekijkt de feestende mensen op straat. Dan schudt ze haar gedachten van zich af. Ze zal eerst eens de kamer een grote poetsbeurt geven. Dan komt Jack tenminste in een frisse kamer. Even later staan de ramen open en ruikt het binnen naar zeep.

In de dagen daarna verschijnt Jack nog steeds niet. Van allerlei mensen in het dorp heeft ze gehoord dat de mannen weer terug zijn. Overal worden vrouwen blij verrast door hun echtgenoot die opeens voor de deur staat. Susanna houdt de hele dag de weg nauwkeurig in de gaten. Ziet ze in de verte al het rode stipje van zijn blouse aankomen? Maar Jack blijft weg. Als Susanna die middag bij vader en moeder thee gaat drinken, praat ze over haar zorgen. “Vader, Jack is er nog steeds niet. De oorlog is inmiddels al een heel aantal dagen voorbij… Hoe kan dat nu?” “Het duurt altijd wel even voordat soldaten weer thuis zijn. Wacht maar rustig af. Hij komt echt wel!” “Ja, maar de vrouwen in het dorp hebben hun mannen al lang weer bij zich thuis!” “Ja, dat klopt. Dat komt ook omdat zij van een ander leger zijn, hè? Vergeet niet dat Jack van het Canadese leger is en dat de mannen van hier bij het Britse leger behoren.” Susanna knikt begrijpend. Dat is inderdaad zo. Jack was van de North Nova Scotia Highlanders. Dus misschien zaten zij wel veel verder in Duitsland dan de Britten. Inmiddels zijn er tien dagen verstreken. Susanna houdt het bijna niet meer uit om te wachten. Overal op straat hoort ze de verhalen van de soldaten. De vrouwen bij de bakker en bij de slager vertellen honderduit over wat hun mannen hebben gezegd toen ze thuiskwamen. Verhalen over oorlogsleed, duizenden doden en gewonden worden gretig verteld. Susanna wordt er naar van. Snapt niemand nou dat Susanna het allemaal niet wil horen? Zij mist Jack nog!

Dan stopt er op een stralende zonnige ochtend een grote auto voor het huis. Susanna heeft het geluid van de auto gehoord en laat haar werk vallen. Zo snel ze kan, rent ze naar buiten. Teleurgesteld ziet ze dat de soldaat die uitstapt, niet Jack is. De soldaat beent op haar af. “Mevrouw Gibson?” Susanna knikt. Haar mond wordt droog en haar hart begint wild te kloppen. “Mevrouw, ik ben commandant Cunningham van de 3 ^e Canadese infanteriedivisie. Het spijt me heel erg dat ik u deze boodschap moet komen vertellen. Jack leeft niet meer. Hij is op 6 mei gestorven door een vreselijke samenloop van omstandigheden. Hij was…” Susanna hoort niet meer wat de commandant verder zegt. Vlekken dansen voor haar ogen. Jack leeft niet meer? Hoe kan dat dan? Op 6 mei? Toen was de oorlog toch al voorbij? Het stralende zonlicht dooft ineens en een donkere wolk schuift voor Susanna’s hart.

Wordt vervolgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen