Meedoen en jezelf blijven

"Hoe ik mijn plaats in onze maatschappij zie? Weet je dat ik dat eigenlijk een hele moeilijke vraag vind? Ik vraag me soms echt af hoe de buitenwereld mij ziet, wat ik uitstraal. Ik ben bij mezelf echt wel eens op zoek naar de manier waarop ik mijn omgeving laat zien waar ik voor sta. "Of ik dat wel goed doe".

"Ik denk dat je het in je leven niet bij jezelf moet blijven zoeken maar vooral moet zoeken naar Christus. Want anders ben je teveel met jezelf bezig, hoe ik het doe. Als je weet dat Christus ook voor jou gekomen is, dan geeft dat het doel en de richting in je leven. Vanuit jezelf in deze maatschappij je plaats innemen, zonder Cod, dat kan niet. Dan heb je geen christelijke identiteit".

In de praktijk blijkt dat heel wat mensen meedeinen op de golfslag van wat in de maatschappij aan de orde is. Dat begint al tijdens de kinderleeftijd op het moment dat er een rage ontstaat waar bijna iedereen in opgaat. Flippo's bijvoorbeeld. Ook op latere leeftijd zien we dit verschijnsel. Om toch vooral niet anders te zijn of op te vallen doet men met de massa mee. Ook als men het eigenlijk niet eens is met het standpunt van de massa. De jongen waarvan we hierboven een

De jongen waarvan we hierboven een reactie weergaven zat daar ook mee. Hij vroeg zich af hoe hij zich moest opstellen naar anderen. Hoe hij zijn plaats in de maatschappij kon innemen en toch zichzelf kon blijven. Hij dacht bij dit laatste vooral aan het vasthouden aan bijbelse normen en waarden zoals hij die van thuis had meegekregen. Normen en waarden die, merkte hij in zijn werkkring, door maar weinig mensen gedeeld werden. Hij voelde zich na de reformatorische school in het diepe gegooid: "Ik dacht dat ik veel wist over onze kerk, de leer, het geloof en zo. Maar ik merkte al snel dat ik veel te weinig wist. En dat heel veel van mijn kennis aan de buitenkant zat. Nou, ik stond regelmatig met een mond vol tanden hoor! Ik heb het laatste jaar pas echt geleerd hoe belangrijk het is om te weten waar ik voor sta ".

Het weergeven van een eigen, maar vooral: afwijkende mening blijkt in de praktijk niet zo gemakkelijk. Zeker niet als je bij het geven van jouw mening uitgaat van normen en waarden die je als vaststaand ziet. Vaststaand voor jezelf, maar eigenlijk ook voor anderen. Daarbij doet het er niet toe dat je aangeeft te willen leven vanuit bijbelse normen en waarden. Het blijkt dat andere mensen ook aangeven naar de Bijbel te willen leven. Toch hebben ze heel andere opvattingen en uitgangspunten.

Daarnaast zal er in de dagelijkse praktijk door veel mensen gezegd worden dat ze de Bijbel achterhaald vinden. Dat ze normen en waarden vanuit de Bijbel dus niet als uitgangspunt willen nemen.

Jezelf zijn

"Wees jezelf zei ik tot iemand, maar hij kon niet, hij was niemand". Uit deze uitspraak blijkt dat 'jezelf-zijn' belangrijk gevonden wordt. Jezelf zijn wil eigenlijk zeggen dat je niet klem komt te zitten in de omgang met anderen. Dat je het gevoel hebt dat je werkelijk je eigen mening kunt geven zonder dat je daarbij geremd bent door de angst voor de reactie van anderen. Als je jezelf bent kun je zijn wie je bent: die unieke persoon met de daarbij horende gaven en beperkingen, 'jezelf zijn' is niet alleen voor de persoon in kwestie belangrijk, maar ook voor de mensen om hem of haar heen. De ander in de omgeving; een familielid, een vriend of klasgenoot kan in een aantal situaties merken of iemand zichzelf is of niet. In de sociale omgang tussen mensen is het van het allergrootst belang dat de ander zichzelf is en ergens voor staat. Stel je voor dat iedereen wekelijks van mening of opvattingen verandert. Het maken van afspraken zou zinloos zijn. Dit zou tot volstrekte chaos in de maatschappij leiden.

Herkenbaar

Het is een menselijk gegeven dat we in onze contacten met anderen uitgaan van een aantal herkenbare eigenschappen. We delen andere mensen, al dan niet bewust, in een aantal groepen in. Op grond van enkele kenmerken vormen we ons een oordeel over hoe de ander 'is'. Daar hoeven we niet dramatisch over te doen zolang we beseffen dat we onze mening zo nu en dan moeten bijstellen. Het is belangrijk in de omgang met anderen dat we daartoe bereid zijn. Vaak verloopt een verandering van mening ongemerkt, als bijvoorbeeld na verloop van tijd iemand toch sympathieker blijkt te zijn dan eerst gedacht werd. Soms moet er moeite voor gedaan worden om een mening over groepen bij te stellen. Bepaalde "zwart-wit" beelden blijken soms zeer lang te blijven hangen. Een meisje van 19 had de volgende ervaring: "Het is me nu al meerdere keren overkomen dat mensen het hebben over "de zwarte-kousenkerken". Op het moment dat ik dan vertelde dat ik ook lid was van zo'n kerk, werd er al snel gezegd dat ze een andere kerk bedoelden. Het kostte me echt veel moeite om het beeld van deze mensen over de "zware kerken " te doorbreken. Het bleek dan dat ze eigenlijk zelf niet goed wisten over welke kerk ze het hadden. Veel dingen waren van 'horen zeggen'."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen