2. Keuze van Mozes

Iemand werd "groot" genoemd (Ex. 2:11) als de leeftijd van veertig jaar was bereikt (Hand. 7:23). Mozes wilde nu naar zijn broederen omzien. Het gebruik van dit woord tekent duidelijk de liefde tot de zijnen, er gaat meer sympathie van uit dan van "zijn volk". Het heeft Mozes dan ook hevig ontroerd te zien hoe zij zich moesten afbeulen (Ex. 2:12-14), en hij was vertoornd toen ze elkaar afbeulden (Hand. 7:25).

Hoewel Christus nog komen moest (vgl. Joh. 8:56), achtte Mozes de versmaadheid van Christus meerdere rijkdom te zijn dan de schatten in Egypte. Door de kracht van het geloof, dat stellig niet aan het hof van Hatsjepsoët gevoed werd door de egyptische "theologen", koos Mozes de kant van God (Hebr. 11:25). Wat stak daarachter? In de eerste plaats kunnen we zien dat God Zijn Verbond ook aan dit kind verzegelt; God kiest Mozes, dat is onzegbaar groot. Kiest God een mens, dan kiest die mens God ook. In de tweede plaats waren mogelijk zijn ouders, vooral Jochebed (Ex. 2:9,10), middel in Gods hand om reeds zeer vroeg hun "zorgenkind" op te voeden in de vreze Gods. Als we een vergelijk trekken met vandaag, dan blijkt uit de situatie in gebieden achter het IJzeren Gordijn evenzo duidelijk, dat je zeer jonge kinderen al een godsdienstige opvoeding kunt geven, die haar uitwerking onder Gods zegen niet mist. Het geloof is uit het gehoor (Rom. 10:17) en komt van God de Heilige Geest.

Mozes weigerde een zoon van Farao's dochter genaamd te worden (Hebr. 11:24). Wie durfde zijn vorstin iets te weigeren, of tegen haar wil in te gaan... dat was wat! Mozes wilde liever met het volk van God kwalijk behandeld worden. En hij had het zo goed aan het hof: Israël was maar een slavenvolk, geknoet, opstandig, mopperend. Evenwel deed Mozes hier de keus tegen de "genieting" der zonde en voor het één-zijn met Gods volk. Waar God regeert, moet satan wijken. Het geloof richt zich op God en de Middelaar Christus. Delen in de gemeenschap en weldaden van Christus is de grootste rijkdom, dat is van eeuwigheidswaarde. Daarom liet God Mozes door de "schijnwereld" heenkijken en deed hij door genade de goede keus. Hij ziet daarbij op "de vergelding des loons" (Hebr. 11:26), niet als eigen verdienste, maar als een uit genade geschonken belofte (zie kanttekeningen) .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen