Inleiding

Lees je ze ook elke dag even door, de advertenties in de krant? Wie zijn er geboren, wie gaan trouwen, wie zijn er gestorven? Zie je geen bekende namen, dan sla je zeker snel om. Soms schrik je even als iemand van jouw leeftijd overleden is, of nog jonger... Maar ja, als je ze niet kent, zegt het je ook weinig. Toch heeft elk overlijdensbericht dezelfde boodschap: 'Gedenk te sterven!'
Er komt een moment dat zo'n bericht niet over een onbekende gaat: als één van je ouders sterft, of je klasgenoot, of... als jij sterft. Misschien heb jij de dood al eens van heel dichtbij meegemaakt. Het kan zijn dat je je vader of moeder verloren hebt. Dan krijg je te maken met verdriet, gemis en de verwerking daarvan. Daar gaat deze schets over, maar niet alleen. Het gaat ook over jouw eigen dood, die voorbereiding vraagt.
Je weet nooit van tevoren wat er in je leven zal gebeuren, maar één ding weet je zeker: er komt een einde aan. Daar kun je op rekenen, wordt weleens gezegd. Maar je moet er mee rekenen. Leven met de dood. Kan dat dan? Hoe dan? Waar moet je dan aan denken? Moeilijke vragen die eigenlijk niemand wil stellen, maar waaraan je toch niet voorbij mag gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen