Macht van de media

Napoleon kon het weten. Hij heeft bijna heel Europa overwonnen, maar het ook bijna weer helemaal verloren. Natuurlijk hebben Napoleons legers en die van zijn tegenstanders een rol gespeeld. Maar onderschat ook niet de mentaliteit van de soldaten. Als de soldaten lezen dat hun vijand in aantocht is en overal een spoor van vernielingen achterlaat, dan zal dat hun vastberadenheid om hun land tot het uiterste te verdedigen, doen toenemen. Als de kranten minder positieve dingen over Napoleon schrijven, zal dat het vertrouwen van de Franse soldaten in hun leider doen afnemen.
In de Tweede Wereldoorlog 'gebruikten' de Duitsers kranten in Nederland om hun boodschap te verspreiden. De redacties van de kranten stonden onder censuur: ze mochten alleen schrijven wat de Duitsers goedkeurden. Dus alleen de overwinningen en niet de verliezen. Alleen de positieve dingen over Hitler en niet de negatieve. Een meer actueel voorbeeld zijn de Kamerverkiezingen in ons land waar kranten een belangrijke rol in spelen. Zij kunnen een politicus maken of breken. Denk aan CDA-leider Brinkman. In de Verenigde Staten is dat nog erger. In november van dit jaar zijn daar de verkiezingen voor een nieuwe president. Er wordt wel gezegd dat de man die het beste overkomt op televisie president wordt van het machtigste land ter wereld. Iets om over na te denken!

"Kranten bespelen de geest van de mens"

Steeds is er weer een bepaald onderwerp het gesprek van de dag. Of het nu over een kaping, aardbeving of presidentsverkiezingen gaat, de mensen spreken er een poosje over. Als je de krant niet leest, kun je er niet over meepraten. De krant wordt door iedereen zeer serieus genomen. Wat de krant zegt is waar. Het staat toch in de krant?
Toch is het dom om zomaar klakkeloos alles te geloven wat een krant je voorspiegelt. Het is gewoon niet waar dat alles wat in een krant staat ook echt is gebeurd, al staat er een foto bij.

Een simpel voorbeeld

• Een foto laat zwarte jongetjes zien die in een grote ton graaien. Het bijschrift luidt: "De zwarten in Zuid-Afrika hebben het zo arm, dat de kinderen op zoek naar voedsel allerlei afvaltonnen leeghalen".

• De waarheid is anders: Journalisten waren op zoek naar een leuk plaatje. Ze gooiden wat geld in een lege ton en zeiden tegen de zwarte kinderen dat ze het geld mochten hebben als ze het er zelf uithaalden. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd en de kinderen stortten zich op de ton.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen