Een voorbeeld uit de praktijk:

Onder-dak in Epe:

"Eindelijk brak de dag van mijn vrijlating aan. Ik was vol goede voornemens, maar ik kon het geregelde leven vol haast en spanning niet meer aan. Er was geen tussenstation. Er was voor mij geen opvang. Ik stond letterlijk en figuurlijk op straat. Daarna viel ik weer terug in het oude patroon en kwam weer in de gevangenis terecht..."

De praktijk leert dat veel gevangenen (ruim 70%) na verloop van tijd opnieuw in de gevangenis terecht komen, net als de jongen in het citaat hierboven. De reden is dat de overgang van de gevangenis naar de maatschappij te groot is zodat veel mensen ontsporen.
Wanneer gevangenen na hun periode van gevangenisstraf opgevangen zouden worden en geleerd zouden worden om zich te kunnen redden in de maatschappij, dan zou de kans kleiner zijn dat iemand opnieuw in de gevangenis terecht komt. Die opvang noemen we met een moeilijk woord: resocialisatie. Voor een dergelijke opvang moeten exgedetineerden vierentwintig uur per dag opgevangen en begeleid worden. De Stichting "Ontmoeting" wil aan zo'n opvang werken. Er zijn plannen om een woon-werkcentrum op te zetten in de omgeving van Epe op de Veluwe. De Jeugdbond wil aan deze plannen graag steunen door middel van de aktie "Onder-dak".
Een deel van de opbrengst van de aktie zal bestemd zijn voor een woon-werkprojekt voor ex-gedetineerden.

Doelstelling woon-werkcentrum

Het doel van een woon-werkcentrum is mensen die ontspoord zijn, te leren zelfstandig in de maatschappij te kunnen wonen en werken. Veel mensen die de gevangenis van binnen kennen, hebben nooit geleerd om op eigen benen te staan.

Een voorbeeld:
Peter komt in de gevangenis terecht nadat hij verschillende malen gewaarschuwd is door de politie. Uiteindelijk is hij door de rechter veroordeeld voor 7 maanden gevangenisstraf. In deze periode wordt er voor hem gezorgd. Hij krijgt op vaste tijden zijn eten, hij krijgt de nodige ontspanning, hij moet zijn werk in de gevangenis doen, enz. In deze periode leert hij niet om zelfstandig beslissingen te nemen, integendeel. Bovendien kan hij tijdens de gevangenisperiode terugvallen op het maatschappelijk werk van de reclassering.
Na 7 maanden wordt hij vrijgelaten. Peter staat om 07.00 uur buiten de poorten van de gevangenis. De familie staat hem niet op te wachten. Hij staat buiten de poorten met zijn wasgoed in een vuilniszak en een treinkaartje naar zijn laatste verblijfplaats. Wat gaat Peter nu doen?
Hij gaat werk zoeken... maar al snel stuit hij op problemen. Peter heeft namelijk nooit geleerd om een nette sollicitatiebrief te schrijven. En als hij al op gesprek mag komen, dan pleit zijn verleden niet voor hem.
Hij gaat op zoek naar een kamer... maar opnieuw problemen. De woningnood is groot in de plaats waar hij vandaan komt. Toch moet hij onderdak hebben. De woningbouwvereniging staat ook niet op hem te wachten. En opnieuw werkt zijn gevangenisverleden in z'n nadeel. Al snel verliest Peter de moed en probeert troost te vinden bij zijn vroegere vrienden. Deze zijn bereid om Peter te helpen. Helpen... van de wal in de sloot.

In het woon-werkcentrum van de stichting "Ontmoeting" zullen enkele plaatsen bestemd worden voor ex-gedetineerden. Mensen zullen direct vanuit de gevangenis worden opgevangen. Geleidelijk aan wordt hen geleerd om zelfstandig te gaan werken en te wonen. Deze behandeling duurt ongeveer anderhalfjaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen