Een dag op een Dagverblijf Voor Ouderen (DVO)

Het busje dat een aantal bezoekers heeft opgehaald, stopt voor het dagverblijf voor ouderen. 'Goeiemorgen allemaal'. De leidsters Marijke en Loes staan al in de deuropening. Lieze hangt haar jas op en neemt haar map mee. Al gauw zit iedereen om de tafel. Floor is de kopjes aan het neerzetten en Laura komt met de koffiepot. Lieze geeft de map aan Marijke. Ze leest: 'Werd vrolijk wakker. Even wat probleempjes met de luier. Willen jullie Lieze op tijd naar het toilet sturen? Er zit een noodluier in haar tas. Werk ze allemaal. Groetjes, Mirjam'.
Als iedereen de koffie op heeft, begint Floor ineens te vertellen, 'k ben oma geweest en 'k ben auto geweest en taart gegeten enne bij oma geweest enne taart gegeten en geslapen en gelezen en gebid en gezongen en bij oma geweest... en zo ging het even door. 'Goed zo, dat was Floor voor vandaag. Nu jij Lieze'. Enthousiast vertelt Lieze wat ze de vorige avond allemaal heeft gedaan. Nu is Els aan de beurt. Els grijnst een beetje en zit wat heen en weer te wiegen. 'Nee, nee, 't is toch treurig, de boel gaat in de war hoor, je hei geliek hoor Kees, de boel gaat er an.' Kees, een wat oudere man kijkt haar aan. 'Och, wat een meisie toch. 't Is toch een meisie, nee, nee, deern'. Zo gaat het nog een poosje door. 
Om tien uur stuiven ze allemaal weer de gang op. 'Kaarsen maken,' stond er op het plaatje van Lieze. Met z'n vieren zitten ze om de tafel. Piet, Nico, Arjo en Lieze. Margreet heeft de leiding van het groepje. Lieze wil het magazijn al inhollen, maar Margreet roept haar terug. 'Lieze, eerst vertellen wat we gaan doen, daarna gaan we de spullen weer halen. Piet, wat hebben we vorige week gedaan?' Piet duidt aan dat hij wel vier kaarsen in de ketel heeft gestopt. En in z'n enthousiasme haalt hij een ijzeren molentje van het rek naast de tafel waar al weer vier nieuwe lontjes aan zijn gespannen. Het deksel zit nog op de ketel, daarom haalt hij het molentje maar naast de ketel op en neer. Lieze wil nog wat zeggen, maar Margreet negeert haar. 'Nou is Arjo aan de beurt', zegt Margreet. Arjo zegt niet veel. Ze mompelt wat en wijst van molen naar ketel en doet haar armen over elkaar ten teken dat ze 'gezegd' heeft. Nico is aan de beurt. Maar hij heeft meer aandacht voor de auto die hij met handenarbeid gemaakt heeft en die nog op de plank staat.
Dan gaan ze beginnen. Ieder pakt nu wat spullen. Nico mag de stekker er in doen en het deksel er af halen. Arjo mag alle molentjes halen en de bak met resten kaarsvet. Lieze mag nu alle kaarsen uit het magazijn pakken en Piet de inpakspullen. Maar Lieze verzet geen stap. Ze is boos omdat ze niet mocht vertellen. 'Tja Lieze, als je je niet aan de regels wilt houden, staan daar minder leuke dingen tegenover... We luisteren naar elkaar'. Lieze loopt brommend naar het magazijn. Ze weet wel dat ze fout is. Om toch nog even haar gram te halen, zegt ze: 'Ik moet naar de W.C.'. En ja, daar moet naar geluisterd worden.
Om tien voor twaalf moet alles worden opgeruimd. Ze gaan naar het zwembad. Leo brengt al koffie rond. Opschieten, want de bus staat al voor de deur.
Het water is lekker warm. In het midden ligt een kleurrijke ketting. Heel belangrijk, want verder mag je niet. Ook Pim mag daar niet achter. Hij kan wel zwemmen, maar krijgt soms epilepsieaanvallen. Er wordt gesparteld, gesproeid en gespeeld en heel af en toe gezwommen. Dan gebeurt het. 'Pim, Pim, Pim', wordt er geroepen. Groepsleider Wim springt in het water en vliegt naar Pim die een aanval heeft gekregen. Hij brengt het hoofd van Pim boven water. Met moeite krijgen ze de schuddende Pim op een brancard. Lieze is als een paal blijven staan. Ze kan er maar niet aan wennen dat dit gebeurt. Wim roept iedereen naar de kant en stuurt ze naar de kleedkamer. Pim wordt naar z'n moeder gebracht.
In het dagverblijf zitten de andere bezoekers al aan tafel. Er zijn kroketten gebakken door de kookgroep. Dat gaat er na zo'n zwempartij wel in.

Breng hem tot Mij

Je kent vast wel de geschiedenis van de maanzieke jongen. In de aanvallen die hij krijgt, zie je de macht van de duivel en de zonde. De vader is met zijn kind naar de discipelen gegaan, maar die konden niet helpen. Maar dan komt de Heere Jezus. 'Breng hem tot Mij', zijn de bekende woorden die Hij dan spreekt. Alleen de Heere kan helpen in de nood van het tijdelijke en eeuwige leven. Nu nog!
We mogen en moeten met alles in de weg van het gebed aan de voeten van de Heere Jezus komen. De vader was een middel om de jongen bij Jezus te brengen. Zo wil de Heere ook nu mensen gebruiken om gehandicapten die het zelf niet kunnen aan Zijn voeten te brengen. Voor Hem zijn er geen hopeloze gevallen. Vergeet tijdens de actie niet om ook in je gebed de nood van mensen met een handicap aan de Heere voor te leggen.

Iets doen voor een verstandelijk gehandicapte

Veel mensen met een verstandelijke handicap, kijken graag naar plaatjes. Een plakboek met allerlei illustraties vinden ze dikwijls erg mooi. Je kunt die plakboeken op de vereniging maken. Informeer eerst bij de contactpersoon van gehandicaptenzorg in je gemeente wie er voor een plakboek in aanmerking komen. Informeer ook welk soort plaatjes er in moeten komen. Iemand kan bijvoorbeeld van dierenplaten houden, of dol zijn op foto's van auto's. Verzamel dan zoveel mogelijk van die plaatjes en foto's. Maak er dan een mooi boek van. Je kunt de bladzijden ook 'versieren'. Het beste is het om ringbanden met plastic mappen te gebruiken. Dan blijven ze mooier. Spreek dan af wie het plakboek gaat brengen. Overleg daarvoor eerst met de ouders. Maak er iets moois van!!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen