Het evangelie in de gevangenis

In Abakaliki staat een grote gevangenis. In de cellen zitten veel mensen bij elkaar gepropt. Er zitten mensen die een diefstal of moord op hun geweten hebben, maar er zitten ook mensen die verdacht worden van een misdrijf, zonder dat bewezen is dat ze schuldig zijn. Het duurt vaak maanden voordat onderzocht wordt of ze werkelijk schuldig zijn. Intussen moeten zij wel in deze slechte omstandigheden verblijven. Evangelist T. Rijneveld mag iedere zondag in deze gevangenis voorgaan in een kerkdienst en elke donderdag mag hij er catechisatie geven. We laten jullie een stukje lezen uit een van zijn brieven.

'Onder de gevangenen zijn moordenaars en mensen die gewapende roofovervallen gepleegd hebben. Ik weet uit betrouwbare bron dat sommigen al 14 jaar in voorarrest zitten - waaronder ook onschuldigen - en dat onder erbarmelijke omstandigheden. Met velen in een cel, zonder bed, zonder matras, alleen een matje op een betonnen vloer.
Toen ik op de eerste kerstdag daar weer kwam, vroeg ik of ik, nadat ik een dienst had gehouden voor de vaste groep gevangenen, ook nog naar diegenen mocht gaan die in voorarrest zitten. Dit werd toegestaan en ik mocht daarna zelfs nog naar drie andere grote cellen. Telkens weer ging een gesloten deur open en bij elkaar mocht ik dus vijf keer het kerstevangelie laten horen. Dat was een wonderlijke ervaring. Meer dan driehonderd gevangenen hoorden op die dag het kerstevangelie.
In één van die cellen zei ik onder andere dat wanneer je mag weten dat Jezus Christus in deze wereld kwam voor jou, je zelfs in de gevangenis kunt zingen zoals Paulus en Silas zongen. Nadat de deur achter me gesloten werd en we naar de volgende cel liepen, steeg de kerstzang op uit deze cel...'

Een kijkje in Abakaliki

Al hobbelend door de kuilen van de weg rijden we Abakaliki, de grootste stad van Izi binnen. Soms moeten we helemaal naar de kant van de weg omdat er een autowrak op straat ligt. Als we Abakaliki nog maar net binnen zijn, horen we van verschillende kanten: 'Onye ocha'. Dat betekent 'witte man'. In deze stad waar ruim 100.000 zwarte mensen wonen, is een blanke nog steeds een bijzonder verschijnsel. Het is erg druk. Vrachtauto's, taxi's en motorfietsen rijden kris kras door de straten, waarbij ze weinig rekening houden met voetgangers en fietsers. Bijna iedereen in Abakaliki leeft overdag op straat. In de huizen is het dan te warm. Zelfs het eten wordt buiten op een vuurtje gekookt. Etenswaren en allerlei andere artikelen worden op straat verkocht. Maar het meeste wordt wel op de markt verhandeld, zien we als we verder rijden. Hier komen veel mensen bij elkaar om eten te kopen, maar ook om een praatje te maken. Veel mensen zijn islamiet. Er zijn ook christenen, maar er zijn weinig mensen die de Heere oprecht dienen.
Na het bezoek aan de markt is het tijd om terug te gaan. Een paar kinderen lopen nog even achter ons aan, maar we hebben geen tijd om een praatje te maken, want het chaotische verkeer eist al onze aandacht op.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen