Zendeling Willibrord

Willibrord en het beeld van Wodan

In Westkapelle, een plaatsje aan de Zeeuwse kust, staat een groot beeld van Wodan, een Germaanse afgod. Heel de bevolking van het Zeeuwse eiland Walcheren vereert dit beeld en men maakt er bedevaartsreizen naar toe. Vaak worden er heidense feesten gehouden. Priesters in lange witte kleren brengen dan hun offers. Eens als er zo'n feest aan de gang is, wordt de plechtige stilte verstoord door het geroep van één van de aanwezige mannen. 'De christenen komen', roept hij de priesters toe. Een doodse stilte volgt. Alle ogen zijn gericht op de naderende vreemdelingen die deze heilige dienst durven verstoren. Maar de vreemdelingen lijken niet onder de indruk van al die boze blikken. Zonder een spoor van angst loopt Willibord, want hij is de leider van het groepje vreemdelingen, in de richting van het altaar. Bang is hij niet voor deze heidenen, hij heeft eerder medelijden met hen. Ze bewijzen eer aan een dood stenen beeld. Vlak bij het Wodanbeeld blijft hij staan en dan verbreekt hij de stilte. 'Mensen, houd op! U vereert goden die geen goden zijn. U vereert slechts een stuk steen. Ik zal u laten zien dat Wodan niet bestaat'. Willibrord pakt een hamer en met een dreunende slag slaat hij het grote Wodanbeeld in stukken. 'Zie, daar ligt uw god', roept hij. Diepgeschokt kijkt de menigte hem aan. Ze verwachten niets anders dan dat Wodan deze man door de bliksem met zijn wraak zal treffen. Ademloos staan ze op dat moment te wachten, maar ... er gebeurt niets. 'Als Wodan dan geen wraak neemt, zal ik het wel doen', denkt een van de mannen woedend. Hij stormt op Willibrord af en verwondt hem met zijn zwaard. Willibrords helpers willen de man overmeesteren, maar hij houdt hen tegen en zegt: 'Doe deze man geen kwaad, ik vergeef hem zijn daad'. Verslagen gaan de mensen naar huis. Willibrord blijft geruime tijd in Zeeland om er de enige ware God te prediken. Zijn prediking is tot rijke zegen geweest.

Willibrord en Radboud

Eens is Willibrord op een van de Waddeneilanden bezig met de verkondiging van het Evangelie. Al spoedig komt er vrucht op zijn prediking. Enkele mannen bekeren zich tot het christendom en willen door Willibrord gedoopt worden. Op dit eiland is een bron die aan Wodan gewijd is. Bij deze heilige bron lopen heilige ossen. En juist naar deze plaats brengt Willibrord de jonge mannen en doopt hen met het voor de eilandbewoners heilige bronwater. Na het dopen slacht Willibrord een van de heilige ossen en gaat ervan bij de bron zitten eten. Vol ontsteltenis kijken de eilandbewoners Willibrord en de mannen aan. Dat Wodan dit ongestraft laat, is voor hen onbegrijpelijk. Als de straf van Wodan uitblijft, roepen ze hun koning Radboud, de christenhater, erbij. 'Wij eisen zijn bloed', zegt een van de eilandbewoners tegen Radboud. Dan spreekt Radboud Willibrord aan: 'Hoe durft u uw hand uit te steken naar wat heilig is?' Maar Willibrord is niet onder de indruk van de boze koning en zijn dienaren. Rustig antwoordt hij: 'Er is geen heilige bron en er zijn geen heilige ossen. Deze bron is als andere bronnen en deze ossen zijn als alle andere.' Steeds bozer wordt Radboud op deze heiligheidsschenner. 'De wraak van Fosite zal u treffen', snauwt hij Willibrord toe. Deze antwoordt: 'Fosite is uw god van de vriendschap. Mijn God van de vriendschap, de vrede, is Jezus Christus, de Zoon van de enige God, Die hemel en aarde geschapen heeft. Ook dit eiland. Ook deze bron. En Hij is sterker dan Fosite.' Maar de omstanders laten Willibrord nauwelijks uitspreken. Ze vragen Radboud toestemming om hem te doden. Radboud is echter toch wel onder de indruk gekomen van de zachtmoedige zendeling. 'Nee', zegt hij, 'Fosite zal zelf beslissen. Wij zullen het lot werpen. Dat beslist.'
En zo gebeurt. Het lot wordt driemaal geworpen. Heel rustig staat Willibrord erbij. Hij vertrouwt op God. Gods antwoord door het lot is driemaal hetzelfde: Willibrord moet blijven leven. Radboud aarzelt, het lot heeft gesproken. Maar dan stapt een van de eilandbewoners naar voren en slaat een medewerker van Willibrord met een knots op het hoofd. De man valt dood op de grond. Willibrord keert zich naar Radboud. 'Aan uw handen kleeft dit bloed. U hebt reeds zovelen van Gods kinderen gedood. Als u hiermee niet ophoudt, zal Gods toorn u treffen tot in alle eeuwigheid.' 'Rustig vreemdeling', zegt Radboud', 'of u en uw metgezellen worden allen gedood'. 'Ik zal niet gedood worden. Uw lot heeft gesproken. Mijn God heeft gesproken', antwoordt Willibrord. Hier kan Radboud niet tegenop. 'Ga weg', zegt hij, 'ik zie dat u mijn dreigingen niet vreest en dat u ook de dood niet vreest'. Willibrord is niet bang voor deze heidenkoning, want als God voor hem is, wie zal dan tegen hem zijn?

Afgoden in ons land

Wodan

Wodan was de goede hoofdgod. Hij reed 's winters op zijn achtvoetig paard over de daken en stortte zijn zegeningen uit door de schoorsteen als de mensen hun plicht gedaan hadden door een paard te offeren. De kop van het gedode dier hing men dan boven de deur van het huis. Soms at men de paardekop op en hing men de hoefijzers aan de muur. Een paardekop of hoefijzers brachten geluk.

Donar

Donar sloeg met zijn hamer op de wolken en dan spatte het vuur alle kanten uit. Op 25 december -als de dagen weer langer werden- werd ter ere van Donar 's nachts het feest van Zonnewende gevierd. Buiten werd een groot vuur gemaakt en daarop werd een mensenoffer gebracht aan Donar. De priester wees aan wie door de hamer van Donar getroffen zou worden. Onder de heilige Donareik moest de priester het geknielde slachtoffer met een hamer op het hoofd slaan.

Om over te praten

* Wal herinnert in onze tijd nog aan het vroegere heidendom? 
* We zeggen wel eens dat er in ons land modern heidendom is. Noem eens voorbeelden.

Werpen van het lot

In het verhaal van Willibrord moet het lot geworpen worden, om aan te geven of Willibrord moet worden gedood of mag blijven leven. In de Bijbel komen we het werpen van het lot ook vaak tegen. Toen Israël een koning wilde hebben, moest het lot geworpen worden. En God bestuurde het zo dat het lot op Saul viel. Denk ook eens wat er met het geweven kleed van de Heere Jezus gebeurde toen hij gekruisigd werd. Toen er een nieuwe apostel gekozen moest worden, werd Matthias door het lot aangewezen.

Om over te praten

* Weet je nog meer bijbelse voorbeelden waar het lot geworpen werd?
* In Spreuken 16: 33 staat: 'Het lot wordt in de schoot geworpen, maar het gehele beleid daarvan is van de Heere'. Wat betekent dat?
* Ook vandaag wordt vaak 'het lot geworpen'. Denk bijvoorbeeld aan lootjes voor een sportvereniging. Kun je nog andere voorbeelden geven?
* Hoe moet onze houding zijn tegenover dit soort loterijen? Motiveer je antwoord.

Nederland in de tijd van Willlbrord

In de tijd van Willibrord zag Nederland er heel anders uit. Er woonden drie volken: Friezen, Franken en Saksen. De Franken waren 'gekerstend' (christen geworden). Zij stuurden zendelingen naar de omringende volken, maar die werden voor spionnen aangezien. De Frankische koningen vonden namelijk het christendom een uitstekend middel om hun macht uit te breiden. Daarom gaven ze brieven mee aan hun zendelingen, waarin stond dat hen geen kwaad gedaan mocht worden, omdat ze onder bescherming van de koning stonden. De Friezen en de Saksen begrepen de bedoelingen van de Frankische koningen en wantrouwden hun zendelingen. Vandaar dat deze niet veel vrucht op hun werk zagen.
Willibrord kwam uit Engeland. Daarom werd hij niet als een spion gezien, maar door de haat legen de christelijke Franken, wilde Radboud de koning van de Friezen, ook niets van de boodschap van Willibord hebben. Maar de Heere was machtiger dan Radboud, het werk van Willibrord werd gezegend en ook Friezen kwamen tot bekering.

Om over te praten

De Franken gebruikten zending als middel om hun macht uit de breiden.
* Waarom is dat verkeerd?
* Weet je voorbeelden dat ook in onze tijd de zending op een verkeerde manier gebruikt wordt?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen