JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Help onze jongeren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Help onze jongeren

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het gezin van Job

Als we ergens in de Bijbel lezen over een vader die aandacht heeft voor zijn kinderen, dan is het Job wel. Job was heel rijk. Hij had het erg druk om alles op zijn bedrijf te regelen. Toch nam hij desondanks de tijd om met zijn kinderen te spreken. Tien kinderen had hij, zeven jongens en drie meisjes.
De broers maakten maaltijden in ieders huis op zijn dag. Misschien worden daarmee hun verjaardagen bedoeld, of het feest ter gelegenheid van het scheren van de schapen. Maar Job weet dat er in het feestvieren grote gevaren schuilen. De duivel glipt overal binnen waar wij binnengaan. Daarom laat Job zijn kinderen bij zich komen als het feest afgelopen is. Dan offert hij voor hen. Daarmee wijst hij op de noodzaak van de vergeving van hun zonden. Waarom doet Job dat? Wel, hij dacht bij zichzelf dat zijn kinderen op het feest misschien gezondigd zouden hebben en hun God vergeten zouden zijn. Door het offer vraagt Job vergeving voor elk van zijn kinderen. Wat is het een zegen om zo'n vader en moeder te hebben. Ouders, die niet alleen zorg dragen voor het maatschappelijk welzijn van hun kinderen, maar vooral ook denken aan de eeuwige belangen van hun ziel. Ouders, die veel met de Heere spreken over hun kinderen; en met hun kinderen over de Heere en Zijn dienst. De betekenis van een goed gezin is heel groot. Het is goed dat ouders veel belangstelling en tijd voor hun kinderen hebben. Het is goed als het in het gezin gezellig is, zodat je graag thuis bent. Jongens en meisjes die niet graag thuis zijn, gaan dikwijls de straat op. Omdat ze toch in een gezellige omgeving willen zijn, zoeken ze elkaar op, of ze slenteren zo maar op straat. Dat was ook het geval met Sjaak.

Het verhaal van Sjaak

"Ik woon in Rotterdam-Zuid, niet zo ver van de Afrikaander buurt. Mijn vader werkte in de haven. Nu niet meer, want ze hebben hem ontslagen. Er kwam een betere machine en toen was hij niet meer nodig. Natuurlijk kregen we wel geld; eerst een werkloosheidsuitkering en later van de bijstand. Maar hij is altijd thuis of in het café. Ik werk zelf nog niet, tenminste niet de hele week. Alleen 's avonds en 's zaterdags. Op school verveel ik me, want wat moet ik met een diploma doen. Er is niet genoeg werk straks als ik aan de bak wil komen. Thuis verveel ik me ook. Huiswerk hoef ik haast niet te maken. Op een club ga ik niet. Wat heb je daar aan? Van een kerk hebben ze wel iets, hier in de buurt. Maar daar ga ik niet heen. Veel te saai. M'n ouders kijken naar de televisie. Altijd. Zelfs als ze weg zijn, laten ze dat ding aan staan. Ze hebben geen tijd om te praten, behalve als ze ruzie maken over een programma. Daarom ga ik weg. Er is een goeie discobar in de buurt. Lekkere muziek....pilsje pakken.... Soms loop ik zomaar op straat. Met een paar vrienden. Je schopt tegen een steen, je verveelt je. En dan die stenen in de trambaan. Jan kwam op het idee om te kijken wie het verst kon gooien. En toen gingen we ergens op mikken. Op een avond liepen we weer langs de trambaan. Het regende. Er kwam een tram langs. Er zaten niet veel mensen in. Iemand gooide een steen over de tram heen. Ik ook. Toen vloog er een steen tegen de tram aan. Er gebeurde niets. De volgende avond liepen we er weer. Ik had een paar stenen in m'n zak. De anderen ook. Toen de tram er aan kwam, begonnen we te gooien. Niemand had dat gezegd, er was niets afgesproken. Een steen vloog door een ruit. De passagiers keken verschrikt op. De tram stopte. We zijn lachend weggelopen. Dat was nog eens wat: een tram laten stoppen en die lui laten schrikken. Één keer hebben ze me gepakt. Het was gek, ze waren niet boos, toen ik m'n verhaal verteld had. Een agent bracht me thuis. Hij heeft een poosje met m'n vader en moeder zitten praten. Ze waren het niet met hem eens. Ik heb beloofd geen stenen meer te gooien. Maar wat moet ik nou?"

Hoe zou het komen denk je dat Sjaak de ruiten van de tram ging ingooien(zie achtergrondinformatie)? Misschien zou Sjaak niet zo gedaan hebben als zijn ouders meer aandacht aan hem hadden besteed. Zie je nu hoe belangrijk een goed gezin is? Jongens als Sjaak komen heel gemakkelijk in contact met andere jongens en meisjes die zich ook vervelen of eenzaam voelen. Ze komen in bars, jeugdhuizen en discotheken bij elkaar. Daar komen soms ook jongens en meisjes die drugs gebruiken. Het gevaar van verslaving is dan erg groot. De gevolgen zijn verschrikkelijk. Luister maar eens naar het verhaal van Herman.

Het verhaal van Herman

De regen gutste neer en een ruige najaarsstorm gierde rondom het flatgebouw. In de warme huiskamers brandden gezellig de schemerlampen. De straat was verlaten op een enkele automobilist na. Hoewel ik op enkele meters afstand stond, zag hij me niet. Herman, 16 jaar en broodmager. Zijn gekromde en door ontwenningspijnen geplaagde lichaam rilde en schokte. Met zijn benige handen hield hij de opening van een klein medicijnflesje onder een stroom regenwater die uit een gebarsten regenpijp omlaag plensde. De loeiende wind veranderde steeds de richting van de waterstraal en zijn armen en hoofd werden kletsnat. Toen het flesje gevuld was draaide hij omzichtig het dopje vast en liep met trage, lange passen naar de grote trappenhal van het flatgebouw. Voorzichtig volgde ik hem tot achterin de keldergang. Zijn holle hoest scheurde door de vochtige, kille kelderruimte. Op de betonnen vloer kon ik in het halfdonker gemakkelijk het spoor van zijn doorweekte schoenen volgen. Achterin de verste hoek was een niet gebruikte bergruimte. De houten deur was door de jeugd gesloopt. Na een poosje wachten sloop ik naar de deuropening en loerde om de hoek naar binnen. Herman zat in de hoek op een vieze kapotte matras. Een flakkerende kaars stond naast hem op de vloer. Zijn druipnatte jas hing om zijn schouders en de linkermouw van zijn trui was opgerold tot boven de elleboog. Om zijn arm had hij een broekriem gebonden. Met trillende handen vouwde hij een klein zilverpapiertje open en probeerde daaruit wat heroïnekorrels op de lepel naast de kaars te doen. Dit mislukte door een plotselinge hoestbui die door de kelder echode. Ik dook weg. Even later zag ik hoe hij de kostbare korrels duivels gif, dat men heroïne noemt, van de vloer raapte, op de lepel legde en er regenwater uit het kleine, bruine flesje op druppelde. De injectiespuit lag met de naald omhoog gereed in een doosje. De kaarsvlam knetterde, toen Herman de lepel in de vlam verwarmde. Wonderlijk hoe handig die trillende vingers de injectiespuit volzogen met het warme mengsel en de luchtbel met de naald omhoog eruit perste. Toen de naald nog maar nauwelijks in de ader van zijn grauwe, benige arm was geprikt, hoestte hij opnieuw en trok een pijnlijk gezicht. Langzaam drukte hij de spuit leeg in zijn bloedvat, legde het moordtuig naast zich neer, ontspande de riem en liet zijn hoofd achterover tegen de vochtige muur zakken. Hij slaakte een diepe zucht en sloot de ogen. Voor korte tijd glipte hij weg uit zijn ellende. Als het zou zijn uitgewerkt, als hij zich weer beroerd gaan voelen zou hij zeker weer een shotje nemen, en dan weer één, en weer één tot, ja tot wat?
Herman is verslaafd. Wat is verslaving eigenlijk? In het woord verslaving zie je het woord slaaf. Een slaaf is iemand die geen eigen baas meer is. Iemand die in de macht is van een ander of iets anders. De slavernij is afgeschaft. Toch zijn er nog slaven. Je kunt een slaaf zijn van verdovende middelen, van alcohol of van roken. Hoe word je een slaaf? Denk maar eens aan het roken. Begint het niet dikwijls met stoer doen? Meedoen met anderen? De eerste sigaret is helemaal niet lekker. Maar je gaat er aan wennen. Ook je lichaam. Op den duur ga je een sigaret "lekker" vinden. Daarna voel je je "niet lekker" als je stopt met roken. Je lichaam kan dan niet meer zonder het roken.
Zo gaat het ook met alcohol en drugs. Hoe zou je er toe kunnen komen om een slaaf te worden van alcohol en drugs(zie achtergrondinformatie)?

En jij dan?

Wie heeft nooit eens gevoelens van eenzaamheid, van minderwaardigheid, van onmacht? Wie heeft nooit te maken met nare omstandigheden, met verdriet, met teleurstellingen? Maar ga nooit de weg van de verdovende middelen. Hoe verleidelijk hij er soms ook uit moge zien. Hoe sterk ook de aandrang van je vrienden en vriendinnen kan zijn om eens mee te doen. En hoe moeilijk kan het niet zijn aan deze aandrang het hoofd te bieden. Om "nee" te zeggen en daardoor buitengesloten en vermoedelijk uitgelachen te worden. Maar toch: doe het niet en doe het nooit. Ook niet "één keertje maar". Al voor zovelen is het eerste stickie tevens de eerste stap geweest naar de geestelijke en lichamelijke ondergang. En maak jezelf niet wijs dat het met jou nooit zover zal komen. Niemand van degenen die eraan begon, deed dat met de bedoeling er aan ten onder te gaan. Maar toch wordt het grootste aantal sterfgevallen in de Verenigde Staten tussen de vijftien en vijfendertig veroorzaakt door het gebruik van heroïne. Je mag deze middelen niet gebruiken. God staat het je niet toe. De Bijbel leert ons dat we ons niet in gevaar mogen begeven. En het gevaar van deze stoffen is groot en dodelijk.
Jij bent gelukkig niet verslaafd aan verdovende middelen. Toch zijn we eigenlijk allemaal slaven. Slaven van de duivel, verslaafd aan de zonde. Iemand die verslaafd is aan alcohol, kan het niet laten om te drinken. Zo kunnen wij het niet laten om te zondigen. Wij moeten verlost worden van die slavernij. Zelf kunnen we dat niet. Alleen de Heere Jezus kan ons van die slavernij verlossen. "Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn" (Johannes 8: 36). Als je dat bedenkt, zie je niet minachtend neer op degenen die verslaafd zijn aan verdovende middelen. Je weet dan dat je net zo slecht bent en dat het alleen de Heere is die je daarvoor bewaard heeft en bewaren kan. Wees daarom dankbaar dat Hij je voor de slavernij van de verdovende middelen bewaard heeft. Vraag Hem steeds of Hij je ervoor wil blijven bewaren. Vraag de Heere bovenal of Hij je wil verlossen van de slavernij van de zonde.
Er is ook veel gebed nodig voor jongens en meisjes die verslaafd zijn. En voor hen die verslaafd dreigen te raken. Hoeveel jongens en meisjes hebben het in deze tijd niet heel erg moeilijk. Ze hebben problemen thuis, op school of op het werk. Wat zal er gebeuren als zij niet geholpen worden? Het gevaar is dan zo groot, dat ze verslaafd raken. Bid jij wel eens voor jongens en meisjes in nood?
Maar je kunt nog meer doen. We hebben gezien hoe belangrijk een goed gezin is. Veel jongens en meisjes zijn in nood geraakt, omdat aan hen in het gezin te weinig aandacht besteed werd. Zij hebben hulp van anderen nodig. Er moet iemand komen om hen te helpen. Om met hen en hun ouders te praten. Om werk te zoeken als ze werkloos zijn. Om een "gastgezin" te zoeken als ze niet langer thuis kunnen zijn. Iemand die probeert te helpen is een jeugdconsulent. Met de actie "Help onze jongeren" willen we geld bij elkaar brengen voor zo'n jeugdconsulent(e).
In de "Berenbos" in Nunspeet kunnen jongeren die niet langer thuis kunnen zijn, tijdelijk opgevangen worden. Zo kunnen misschien jongens en meisjes in nood geholpen worden. Voordat er nog ergere dingen met hen gebeuren. Jij helpt toch ook mee?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

Mivo -16 | 43 Pagina's

Help onze jongeren

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

Mivo -16 | 43 Pagina's