Bevrijding

Vijftig jaar geleden, in 1945, was het een spannende tijd in ons land. Na vijf jaren van oorlog, verdrukking, armoede en honger kwam de bevrijding in zicht. De legers van de geallieerden bevrijdden steeds meer delen van ons land. Op 5 mei 1945 was het eindelijk zo ver. Het Duitse leger was overwonnen, Nederland was weer vrij!

Je begrijpt natuurlijk wel dat de mensen in ons land heel erg blij waren! De koningin was weer in Nederland, de Duitsers waren niet langer de baas. Er werd niet meer gevochten... De soldaten konden hun wapens neerleggen! De mensen hoefden niet bang meer te zijn dat ze werden opgepakt of neergeschoten. Er was nog wel veel honger en armoede, maar nu konden de mensen weer aan het werk: op het land, in de fabriek en in de steden om het puin van de bombardementen op te ruimen. De kinderen konden weer gewoon naar school!

Veel mensen vierden het feest van de bevrijding uitbundig. Wie nog een vlag had, hing die uit. Wie er geen een had, maakte er een van stukken rode, witte en blauwe stof. Men kwam bij elkaar om te zingen en feest te vieren. Anderen waren wel blij met de bevrijding maar deden niet mee met het feest, zij waren tè verdrietig door de dingen die in de oorlog gebeurd waren.

Gelukkig waren er ook veel mensen die wisten Wie er voor deze bevrijding gezorgd had. Zij kwamen allemaal naar de kerk om daar met elkaar de Heere te danken. In de volle kerken klonk hun zingen: Indien de Heer'...

niet had gered,

wij waren lang vergaan.

Lang geleden, veel langer dan vijftig jaar, maakte David dit lied. De vijanden van Israël waren verslagen en David dankte de Heere voor deze bevrijding. Wij lezen in deze psalm van David: Ten ware de HEERE, Die bij ons geweest is, als de mensen tegen ons opstonden; Toen zouden zij ons levend verslonden hebben, als hun toorn tegen ons ontstak... De HEERE zij geloofd, Die ons in hun tanden niet heeft overgegeven tot een roof.'

David denkt na over de geschiedenis van Israël. Wat is zijn volk al vaak verdrukt! Wat hebben ze al vaak moeten vechten tegen hun vijanden! Steeds weer worden ze van alle kanten bestreden. En hun vijanden zijn zo sterk!

Als David nadenkt over de strijd die de Israëlieten steeds weer moeten voeren, pakt hij zijn harp en maakt dit lied.

'Heere! Als U niet geholpen had, waren wij er al lang niet meer geweest. Want de vijanden, die ons willen overwinnen, zijn als een troep wilde dieren. Ze komen aangestormd, hun bek open, ze zullen ons verslinden! Heere, help! Wij Dan denkt David aan de machtige waterstromen die van de berghellingen afstorten. Kleine beekjes veranderen soms in snelstromende watermassa's. Alles wordt door dit water meegesleurd. Deze stromen hebben zo'n geweldige kracht. Niemand kan het tegenhouden. Alles wordt vernield, weggeslingerd en gedood. O, Heere, help! Dan toont de Heere Zijn almachtige kracht. David looft de Heere. Hij redt het volk uit de bek van de wilde dieren. Hij .verandert de waterstromen zodat Israël niet wordt meegesleurd door de grote macht van de vijand.

Het gevaar is weg! De Heere heeft hen gered. Wat een feest van bevrijding! Maar David zingt nog verder! Hij wil de Israelieten nog iets leren. Hij zegt: 'Wij hebben verkeerd gedaan. Toen de vijanden kwamen, zagen we eerst niet dat het vijanden waren. Wij dachten dat het vriendelijke mensen waren waar we fijne dingen van zouden krijgen. We waren net als een dom vogeltje dat in de strik van de vogelvanger terechtkomt. Het vogeltje ziet wat lekkere zaadjes liggen. Het hipt er naar toe om het op te pikken. Maar., het denkt niet aan gevaar. Plotseling gooit de vogelvanger het net over het vogeltje heen, het is gevangen!

Zo waren wij ook gevangen, door eigen schuld. Wij dachten niet meer aan de Heere. Wij hielden Zijn geboden niet meer, maar liepen zelf naar onze vijanden toe! Toen werden we gevangen, maar toen greep God in. Hij liet ons niet in de macht van de vijanden, Hij scheurde het net en wij waren vrij!

Aan wie hebben wij dus onze vrijheid te danken? Aan onszelf en aan onze soldaten met hun wapens? Nee! Als de Heere niet geholpen had, waren we verslonden, dan waren we er niet meer. Onze hulp is in de Naam des HEEREN, Die hemel en aarde gemaakt heeft!'

Ieder jaar herdenken wij op 5 mei de bevrijding van ons land. Op school wordt er verteld over de oorlog en in de kerk danken we de Heere dat Hij ons land verloste van de bezetter.

Maar hebben wij nu iets geleerd van die vreselijke oorlog? Of, zijn we net zo dom als dat vogeltje? Hebben we het druk met ons eigen plezier, misschien wel straks voor het bevrijdingsfeest, en vergeten we de Heere en Zijn geboden? Als je van de Heere een wijs hart gekregen hebt, weet je dat je jezelf, door eigen schuld, steeds weer in gevaar brengt, net als die domme vogel. En ook nu is er een vijand die op je loert. Die vijand is de duivel. Hij heeft ons gevangen in het net van de zonde. Hij wil de baas zijn in je hart. Voel je de kracht van die vijand? De Heere Jezus heeft de duivel verslagen. Roep dan tot Hem: 'Heere, red mij uit de strik van de vogelvanger!' Koning Jezus geeft ware bevrijding, waardoor je leert:

Onze hulp is in de Naam des HEEREN, Die hemel en aarde gemaakt heeft!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen