JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Geen geld meer voor benzine

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen geld meer voor benzine

Twee echtparen over financiële opvoeding

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

“Terwijl ik mijn krantenwijk deed, verloor ik mijn horloge waar ik heel trots op was. Toen besefte ik dat ik er mijn hart niet op mocht zetten. Dat principe willen we onze kinderen ook graag meegeven.” Ad en Corry den Besten uit Woerden en Ad en Alize Dorst uit Kapelle-Biezelinge spraken met EigenWijs over de praktijk van financiële opvoeding. “Geldbesteding is keuzes maken.”

Financiële opvoeding begint met vroeg zakgeld geven, zo wordt snel gedacht. Maar Ad en Corry, ouders van vijf kinderen in de leeftijd van vijf tot veertien jaar, denken daar anders over. “We wilden niet te vroeg beginnen met zakgeld, om te voorkomen dat al snel alles om geld draait. Vanaf de leeftijd van negen jaar krijgen de kinderen bij ons zakgeld. Voordat het zover is, worden ze in natura beloond. De kinderen kunnen klusjes doen en dan uit een stapel kaarten een beloning kiezen, die uiteenloopt van ‘extra lang voorlezen’ tot ‘taart bakken’ of ‘opblijven op vrijdagavond’.” Bij Ad en Alize, die zeven kinderen hebben in de leeftijd van zes tot twintig jaar, ziet de praktijk rond het geven van zakgeld er anders uit. Vanaf hun vierde jaar krijgen de kinderen zakgeld, dat per maand op hun bankrekening gestort wordt. “Kees, onze jongste, heeft weinig gelegenheid om het op te maken, dus hij spaart eigenlijk alles. Vera van elf geeft al wat meer uit en de anderen moeten er de kosten van hun mobiele telefoon, benzine voor de scooter, cadeautjes en dergelijke van betalen.” Dan wordt ervaren dat zakgeld leergeld is: “Het is meer dan eens voorgekomen dat één van de kinderen de laatste week van de maand geen geld voor benzine meer had en dus de fiets in plaats van de scooter moest pakken.” Het echtpaar Den Besten herkent dit: “Wij geven de kinderen vanaf twaalf jaar naast het zakgeld eens per drie maanden beltegoed. Dat is ook wel eens eerder op dan de bedoeling is en dan zitten ze even zonder. Maar daar leren ze van. Evenals van het zakgeldschrift, waarin ze hun administratie bijhouden vanaf het moment dat ze zakgeld krijgen. Zo probeer je ze al jong overzicht te laten houden over hun financiën.”

 

Zelf verdienen

Leren omgaan met geld is goed, maar heel belangrijk is ook dat jongeren leren dat geld niet vanzelf komt aanwaaien. Alize is er voorstander van dat jongeren al jong zelf de handen uit de mouwen steken: “Wanneer de kinderen naar de middelbare school gaan, stimuleren we hen een baantje te zoeken. Sommigen werkten zelfs al eerder voor hun geld. Zo werd John, onze oudste zoon, vanaf elfjarige leeftijd krantenbezorger. Frank kon al jong een centje bijverdienen bij Ad in de zaak door wat eenvoudig seriewerk te doen.” Haar man vult aan: “Een baantje hoeft ook niet altijd buitenshuis te zijn, want Ben heeft wat kunnen verdienen door tijdens de verbouwing van ons huis mee te helpen en Frank krijgt geld voor het maaien van het gras.” Ook bij familie Den Besten blijkt dit voor te komen. Corry: “Met name onze zoon Joas (9) doet graag klusjes. Hij brengt dan de lege flessen weg of ruimt de schuur weer netjes op. Vooral wanneer hij iets leuks gezien heeft dat hij wil kopen, is hij fanatiek om het benodigde geld bij elkaar te verdienen.” Alize vertelt iets soortgelijks: “Eén van onze dochters wilde afgelopen zomer op ponykamp. Dat mocht ze wel van ons, maar ik heb gezegd dat ze het dan wel moest verdienen door klusjes te doen. Ik had 25 bonnen gemaakt, waarop een handtekening van mij of Ad moest komen te staan als ze een klus gedaan had. Op deze manier heeft ze het geld voor het ponykamp verdiend.

 

Prijsbewust

In beide gezinnen gaat het gesprek regelmatig over het verantwoord en verstandig omgaan met geld. Ad Dorst: “We houden de kinderen voor: lenen kost veel geld, je geeft pas geld uit als je ‘t hebt. In de omgeving hebben onze kinderen wel voorbeelden gezien van een verkeerd uitgavenpatroon, waardoor schulden en de daarbij behorende problemen ontstaan. Dat is naar aanleiding van die concrete gebeurtenissen wel het onderwerp van gesprek geweest. De Bijbel is hier ook duidelijk over, daar wordt immers ook genoemd dat je eerst de kosten moet overrekenen voordat je een toren bouwt.” Alize valt haar man bij: “We proberen met de kinderen ook het gesprek aan te gaan over hun uitgavenpatroon. Als ze een hobby willen beginnen en daarvoor gelijk van alles aan willen schaffen, stem ik daar niet mee in. De spullen kunnen best eerst van iemand geleend worden om te kijken of de hobby wel zo goed bevalt.” Ze gaat verder: “Eén van de kinderen koopt graag kleding en dan stel ik wel eens kritische vragen of het wel zo verstandig is om weer iets aan te schaffen. We stimuleren dat er gespaard wordt en niet alles uitgegeven. Maar dat is niet altijd makkelijk, als de catalogus van H&M net binnengekomen is.”

De verleiding van zo’n gids en van andere reclame is in het gezin Den Besten ook regelmatig onderwerp van gesprek, hoewel het echtpaar bewust voor een NEE-sticker op de brievenbus heeft gekozen om de hebzucht niet aan te wakkeren. Corry: “Het gaat zo snel om meer, meer, meer. Dat is niet Bijbels. We willen onze kinderen juist meegeven dat alles niet per se nieuw hoeft te zijn, maar dat tweedehands een goed alternatief kan zijn. We kopen ook spullen via marktplaats en in een tweedehandswinkel.” Haar man Ad noemt daarbij een voorbeeld dat het prijsbewust maken van de kinderen betreft: “Vorig jaar hadden we mede door een verbouwing een hele hoge energierekening en moesten we fors bijbetalen. We hebben de kinderen erbij betrokken om de energierekening naar beneden te krijgen door heel bewust met energie om te gaan. Het was heel leuk om te zien hoe fanatiek ze werden in het uitschakelen van lampen en apparaten. De kinderen vroegen steeds of de eindafrekening van de energiemaatschappij al binnen was, om te kunnen checken of hun inspanningen resultaat gehad hebben. En jawel, de maandlasten voor energie zijn ver naar beneden bijgesteld.”

 

Niet alleen geld

Dat financiële opvoeding niet alleen over geld gaat, kunnen beide ouderparen beamen. Ad en Alize denken dan aan het feit dat ze zelf proberen voor te leven om voor anderen klaar te staan zonder dat er geld tegenover staat: “Geven doe je niet alleen met geld.” Corry illustreert dat: “Onze dochter Thera houdt erg van winkelen, dus als verjaardagscadeau hebben we haar een tegoedbon gegeven voor een dagje naar de Ikea, waar ze iets voor haar kamer mocht kopen. Van haar zusje Marjon kreeg ze twee bonnen die elk goed waren voor een keer haar krantenwijk doen.”

Toch is geld een grote drijfveer voor kinderen en jongeren. Ze zijn er erg gevoelig voor. Ad den Besten: “Enerzijds heb ik er moeite mee, dat alles alleen om geld draait, terwijl ik anderzijds de kinderen uiteraard wil leren om met geld om te gaan.” Ad Dorst noemt een ander dilemma: “Ik vind het wel eens lastig dat we aan de ene kant onze kinderen willen laten meegenieten van de zegeningen die God ons gegeven heeft, maar tegelijk willen we ze meegeven dat ze zelf moeten werken voor hun geld.” Beide moeders noemen hetzelfde punt dat ze lastig vinden in de financiële opvoeding. Alize: “Het proberen bij te sturen in het uitgavenpatroon van de kinderen, wanneer naar mijn idee geld over de balk gegooid wordt.”

Ook Corry vindt het moeilijk om aan te zien dat er onbenullige dingen gekocht worden van het zakgeld: “Ik heb veel liever dat ze wat langer doorsparen voor iets waar ze langer plezier van hebben.”

 

Bijbel

Zoals in de hele opvoeding, willen de ouders ook ten aanzien van geldbesteding hun kinderen Bijbelse principes meegeven. In het gezin Den Besten vertelt Ad graag een voorbeeld uit zijn eigen leven om de kinderen een Bijbels principe bij te brengen: “Vroeger had ik van mijn eigen gespaarde geld een prachtig horloge gekocht, waar ik heel trots op was. Tijdens het bezorgen van de kranten werd ik aangereden en kwam ik ten val. Toen ik thuis kwam, ontdekte ik dat ik mijn horloge niet meer om had. Voor mij werd toen heel duidelijk dat ik mijn hart er niet op mocht zetten.” Daar kan het Zeeuwse echtpaar zich ook in vinden. Ze voegen er nog aan toe: “Het belangrijkste is toch om je kinderen mee te geven dat de vreze Gods bewaart voor veel kwaad.” 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 februari 2010

Eigenwijs | 24 Pagina's

Geen geld meer voor benzine

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 februari 2010

Eigenwijs | 24 Pagina's