De treinreis naar Hemelstad

Het is feest in de stad Verderf. Er is een nieuwe spoorlijn geopend. Deze verbindt de bloeiende stad Verderf met de Hemelstad. Het mooie en ruime stationsgebouw is geplaatst op de plaats waar vroeger het smalle poortje stond. Om daar te komen, hoef je niet door de poel Wanhoop, want speciaal hiervoor is een brug geplaatst. Eenmaal binnen in het stationsgebouw kun je eenvoudig een kaartje kopen bij het loket. Vroeger liepen pelgrims met een oude perkamentrol, maar nu is alleen een handzaam stukje karton nodig. Na het kopen van een kaartje kun je plaatsnemen in de wachtruimte, die versierd is met fleurige bloemen. Hier worden ook veel aangename gesprekken gevoerd, bijvoorbeeld over het nieuws van de dag en de politiek.

Het duurt maar even en dan rolt de trein het station binnen. De hoofdmachinist Apollyon heet iedereen hartelijk welkom. Dan worden de reizigers meegenomen naar de bagagewagon. Want, zo wordt verzekerd, hier kan de last van elke reiziger veilig worden opgeborgen en bij aankomst kan de bagage weer opgehaald worden. Na het wegleggen van de bagage kunnen de reizigers een comfortabele plek uitzoeken, waarna de reis kan beginnen. De snelheid van de reis is enorm, wanneer dit vergeleken wordt met vroeger. Soms wordt er een aantal pelgrims gepasseerd die liever lopend gaan. Onder luid gelach en op aandringen van de hoofdmachinist worden deze pelgrims dan bespot.

Onderweg passeert de trein diverse bekende bezienswaardigheden uit De Christenreis. Zo passeert de trein het huis van Uitlegger, dat op enige afstand staat van het spoor. Op andere plekken zijn grote stations gebouwd. Vooral de IJdelheidskermis heeft een indrukwekkend station. Deze plaats is ook enorm gegroeid, dankzij de aanleg van de spoorlijn. Tegen de reizigers wordt gezegd dat ze hier een voorproefje krijgen van Hemelstad.

Het eindstation bevindt zich vlak bij Hemelstad. Vanaf het station kunnen de reizigers zien hoe pelgrims jubelend worden binnengelaten in de stad. Voordat de reizigers ook deze weg kunnen betreden, worden ze gewezen op de veerpont. Eenmaal vertrokken, komen de reizigers erachter dat hun bagage nog in de trein ligt. Maar dan klinkt er geen gejuich, maar wanhopige en angstige geluiden. Van de reizigers wordt niets meer waargenomen. Ondertussen vertrekt de trein weer naar de stad Verderf.

Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart; beproef mij en ken mijn gedachten. En zie of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg (Psalm 139: 23-24).

Meer lezen? Zie https://ripepublishing.com/product/de-spoorweg-naar-de-hemel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen