Gouden appels

“Ik trouw niet voor m’n veertigste,” riep ik als tiener. Dat is behoorlijk mislukt, want toen er een leuke jongen met een bos donkere krullen op het toneel kwam ging ik overstag. Op m’n 22e zette ik mijn handtekening onder onze trouwakte. Nooit spijt van gehad (ook al is zijn hoofd inmiddels kaal).

Ik werd door Patrick ten huwelijk gevraagd bij Slot Zuylen, vlakbij Utrecht. Nadat ik overtuigd ‘ja’ had gezegd op zijn aanzoek, vertelde mijn aanstaande iets over de geschiedenis van het kasteel. “Hier woonde in de achttiende eeuw Belle van Zuylen. Een lastig portret voor haar familie, want ze wilde liever studeren in plaats van trouwen.” Ik grinnikte. “Maar gelukkig heb jij die fase nu gehad,” hoorde ik Patrick tevreden zeggen.

Kortgeleden maakte ik kennis met een andere vrouw uit het verleden die zich ook liever niet wilde binden aan een man. Ook in haar geval mislukte dat. Haar naam was Atalanta en ze komt voor in de Griekse mythologie. In Atalanta’s familie werd aangedrongen op een huwelijk, maar daar had deze dame helemaal geen oren naar. Op een dag was ze het gezeur zo zat, dat ze stelde dat ze alleen zou trouwen met een man die haar tijdens het hardlopen zou verslaan. Wie verloor, moest dat bekopen met zijn leven. Atalanta kon enorm hard rennen, ze was alle mannen die de wedstrijd waagden te snel af. Haar positie als vrijgezel was voorlopig veiliggesteld.

Tot op een dag Hippomenes de uitdaging aan wilde gaan. Geen man had Atalanta in kunnen halen, maar hij bedacht dat slim zijn in dit geval belangrijker was dan snelheid. Tijdens de race zorgde hij dat hij drie gouden appels op zak had. De slimme renner liet af en toe één van de appels voor Atalanta’s voeten rollen. Haar focus op de finish verdween door de rollende bolletjes. Nieuwsgierig als ze was, minderde Atalanta vaart om de glimmende vruchten te bekijken. Dankzij deze list won Hippomenes de wedstrijd in de loopbaan en werd hij de man van Atalanta. Inmiddels waren ze allebei verliefd geworden, dus het werd vast een gezellige bruiloft.

Wie, net als ik, van een rondje rennen houdt, kan zich iets voorstellen bij de wedstrijd tussen Atalanta en Hippomenes. Ook in de Bijbel vinden we het beeld van zulke hardloopwedstrijden; Paulus concludeerde aan het einde van zijn leven dat hij ‘de goede strijd’ had gestreden (2 Tim. 4:7). Ook hij kreeg ongetwijfeld te maken met appeltjes van verleiding en verdrukking. Bij elke gelovige rollen de gouden appels over het pad van de loopbaan. Wie echter volhoudt tot het einde, zal ingaan in de eeuwige Bruiloft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen