Hoe Was Jouw Vakantie?

Samen met enkele raadsleden in onze gemeente heeft onze burgemeester een werkgroep opgezet. Na de vakantie was weer de eerste vergadering van de werkgroep. Tijdens de zomervakantie is de politiek ‘gesloten’ dus we hadden elkaar al even niet meer gesproken. Zoals bij iedere vakantie moest er even worden geïnformeerd naar hoe iedereen de vakantie had ervaren.

Een jong raadslid vertelde vol enthousiasme dat hij naar een aantal feesten was geweest die wel waren doorgegaan ondanks de pandemie. Een ander raadslid was met zijn gezin naar het buitenland geweest, lekker in de natuur en weg van corona. De christelijke (CDA) burgermeester was in Nederland gebleven en had bij de KNVB nog wat wedstrijden mogen fluiten. Hij is namelijk scheidsrechter bij de jeugd. Ze waren het erover eens dat ze allemaal een mooie vakantie hadden gehad.

Wat meewarig werd ik aangekeken toen ik moest bekennen dat ik geen vakantie had gehad. Ik heb de vakantie gebruikt om twee studies af te ronden. Dat was hard werken en veel leren. Ik kan niet zeggen dat ik nu echt mooie herinneringen heb opgedaan. De burgemeester sprak de troostvolle woorden: “Maar jij hebt wel aan je toekomst gewerkt en dat is ook wat waard”.

Ik moest even denken. Heb ik aan mijn toekomst gewerkt? Herinneringen zijn zeer waardevol, dat kan ik niet ontkennen. Maar wat als we straks aan het einde van ons leven alleen herinneringen hebben? Wat als we nooit naar dé toekomst hebben gewerkt? Ik vind het ‘einde van ons leven’ ook zo’n vreemde uitspraak. Jakob spreekt niet over de ‘dagen van mijn leven’, maar over de dagen mijner vreemdelingschappen. Het einde van ons leven bestaat niet. Wel van ons leven op aarde. Maar dan begint de toekomst pas echt. Dan verlaten we ons vreemdelingschap op aarde. En dan hebben we aan herinneringen niet genoeg! Dan gaat het erom of we een vreemdeling op aarde zijn geworden. Of de Heere ons zicht heeft gegeven op een hemels huis bij Hem. Of we geloofd hebben dat er bij Hem een heerlijker huis is te krijgen dan we hier op aarde hebben.

Ik heb heel de vakantie aan de toekomst gewerkt, dat is zeker. Maar de opmerking van de burgemeester liet me erbij stilstaan dat ik maar weinig aan dé toekomst heb gewerkt. Het leven slokt je zo op. Het is de hoogste tijd om mijn agenda eens langs te lopen en (stille) tijd voor de toekomst in te plannen. Vergadert u geen schatten op de aarde, waar ze de mot en de roest verderft, en waar de dieven doorgraven en stelen; Maar vergadert u schatten in den hemel, waar ze noch mot noch roest verderft, en waar de dieven niet doorgraven noch stelen; Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn (Matth. 6: 19-21).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen