JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Met een lege buik naar bed

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Met een lege buik naar bed

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

‘Mam, ik heb honger!’ Dat zeg je vast wel eens. Misschien zegt je moeder dan wel: ‘Honger, dat zal wel meevallen. Je bedoelt dat je trek hebt. Honger hebben de kinderen in Afrika.’ In Afrika wonen veel kinderen. Kinderen die met een lege buik naar bed gaan. Of die zelfs op straat leven omdat ze niemand hebben die voor hen zorgt. Zulke kinderen zijn echt arm. Samen met Mathilde Bakker (7 jaar) en Florieke Mandersloot (8 jaar) denken we na over armoede. Hoe zou het voelen om arm te zijn? Om met een lege buik naar bed te gaan? En aan de andere kant, wat kun jij voor mensen of kinderen doen die in armoede leven?

Waar denk je aan bij het woord armoede?

Florieke: “In het woord staat ‘arm’, dus ik denk aan arme mensen, bijvoorbeeld in Afrika.”

Mathilde: “Ik denk aan arme mensen, kapotte huizen en oorlog. In Syrië is het oorlog en moeten mensen vluchten. Dan zijn ze arm, omdat ze alles moeten achterlaten.”

Hoe zou het voelen om arm te zijn?

Mathilde: “Niet fijn denk ik, want dan heb je weinig eten.”

Florieke: “Ik denk dat je ook verdrietig bent, omdat je dingen niet hebt die je wel nodig hebt, bijvoorbeeld eten.”

Weet je voorbeelden uit de Bijel van arme mensen?

Mathilde: “De weduwe van Zarfath was arm, Jozef en Maria ook. En Job was eerst rijk, maar daarna was hij heel arm, want hij verloor alles.”

Kun je in de Bijel ook vinden wat je voor arme mensen kunt doen?

Florieke: “Je moet de arme mensen helpen. En voor anderen zorgen en aardig zijn.”

Mathilde: “Dat deed Tabitha ook in de Bijbel, ze maakte kleren voor arme mensen.”

Florieke: “Je kunt ook geld geven.”

Niet alleen in Afrika, maar ook in Nederland wonen kinderen die met een lege buik naar bed gaan. Wat kun jij doen voor mensen en kinderen die in armoede leven, ver weg of dichtbij?

Florieke: “Ik ken niemand die arm is in mijn buurt. Maar je kunt voor ze bidden en je kunt ook spullen geven. We hebben wel eens een tasje spullen verzameld voor kinderen die arm zijn. Als er wel iemand in je buurt woont die arm is, kun je misschien een pannetje extra eten koken en dat brengen. Maar je moet er niet over praten dat ze arm zijn, want dat vinden ze denk ik niet leuk.” Mathilde: “Je kunt tekeningen sturen als je een spon-sorkindje hebt. En als er iemand in je buurt woont die arm is, kun je met dat kind spelen. Of je kunt dingen weggeven.”

Wat denk je, dat de diakenen van de kerk doen voor mensen die arm zijn?

Mathilde: “Ze halen geld op met de collecte, en daarmee helpen ze mensen die het nodig hebben.”

Florieke: “Ja, ze geven het aan arme mensen ver weg die geld nodig hebben, maar ook aan mensen in de kerk die weinig hebben.”

We lezen samen het verhaal ‘Jij bent mijn allerliefste’ uit het boek ‘Erwtensoep in augustus’. Dit boekje gaat over kinderen in Nederland die arm zijn.

Waar gaat het verhaal over?

Florieke: “Het gaat over Mara en haar konijn.”

Mathilde: “Ze moet verhuizen, maar haar konijn kan niet mee.”

Waaraan kun jeizien dat Mara arm is en hoe voel ze zich?

Mathilde: “Ze krijgt niet vaak nieuwe kleren. En ze heeft een beugel nodig, maar daar is geen geld voor. Ze wil nog veel dingen, maar haar wensen komen niet uit. Dat vindt ze niet leuk.”

Florieke: “Ze hebben geen geld voor een auto en ze halen eten bij een voedselbank, omdat ze ook geen geld hebben voor eten. Mara is verdrietig omdat ze afscheid moet nemen van haar konijn.”

Wat zou je willen als jij Mara was?

Mathilde: “Ik zou een beter leven willen.”

Florieke: “Iets rijker zijn, meer dingen hebben.”


In het boek ‘Erwtensoep in augustus’ heeft de schrijver, Kees Opmeer, verhalen geschreven over kinderen met wie hij heeft gesproken. Het, zijn vijftien waargebeurde verhalen over kinderen en jongeren in Nederland, die in hun leven met armoede te maken hebben. Het is geen christelijk boek, maar de verhalen laten je wel heel duidelijk zien dat armoede in ons land ook voorkomt en wat dat voor kinderen betekent. Het doel van het boek is dat kinderen meer begrip krijgen voor elkaar en gaan kijken wat ze voor elkaar kunnen doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 oktober 2015

Daniel | 32 Pagina's

Met een lege buik naar bed

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 oktober 2015

Daniel | 32 Pagina's