Zijn jeugd en bekering

John Charles vertelt:

Ik ben op 10 mei 1816 geboren te Macclesfield, niet ver van Liverpool (Engeland). Mijn vader was een rijke bankier, bij wie ik niets tekort kwam. Ik woonde de eerste acht jaar van mijn leven in Park House waar ik mij goed kon vermaken. Aan speelruimtes was er geen gebrek en het park rondom het huis bood ruimte te over. Het waren gelukkige jaren zonder zorgen, hoewel ik zonder God leefde. Wij gingen naar de Christ Church waar ik mij nog weinig van kan herinneren. Hoewel de prediking daar ernstig was, sprak het mij niet aan. Toen ik 8 jaar was ging ik naar school. Daar leerde ik Latijn en Grieks, maar ook wiskunde, geschiedenis, aardrijkskunde en Frans. Naast het leren waren er ook genoeg momenten van ontspanning en sport. Ik vond het cricketspel (= Engels balspel dat op honkbal lijkt) het leukst en wilde mij daarin gaan trainen. Ik denk niet dat ik een slechte, kwaadaardige jongen was in die tijd, maar wel stoer, erg onafhankelijk en strijdlustig. Altijd vond ik het mooi met wie dan ook te vechten, al was hij veel groter dan ik. Toen ik 18 jaar was ben ik in de godgeleerdheid gaan studeren in Oxford. Ik deed dat omdat ik het wel aardig vond, maar ik kende verder de Heere niet. Ik zocht een leven met veel vertier. In mijn vrije tijd danste ik met jongedames in de balzaal van Malvern en de cricket boeide mij meer dan de droge stof van de universiteit.
Vanaf mijn 7 tot mijn 21 jaar heb ik nooit mijn gebeden opgezegd of een woord uit mijn Bijbel gelezen. Ik was geen atheïst (=iemand die niet gelooft dat God bestaat) of rooms-katholiek, maar was in geen enkele zin godsdienstig. Ook hoorde ik thuis nooit spreken over God. Mijn ouders zijn mij daar niet in voorgegaan. In het laatste jaar van mijn studie kwam daar geleidelijk verandering in. Het begon met een kerkdienst die ik bijwoonde waar het ging over Eféze 2 : 8: “Uit genade zijt gij zalig geworden, door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave.” Deze tekst overrompelde mij. Ik zag de grootheid van mijn eigen zonde, de waarde van het offer van de Heere Jezus en de rijkdom van Gods genade. Ik deed wat ik nog nooit gedaan had. Ik ontdekte de waarde van het dagelijks bidden, zag ineens de noodzaak van wedergeboorte in en wilde heilig voor God gaan leven. Helaas kon ik er thuis niet over praten. Mijn ouders gunden mij alles wat op het aardse vlak lag. Maar als het ging over het dienen van de Heere, dan weerden zij alles af.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen