2. Simsons geboorte (Richt 13)

De tijd waarin de geschiedenis van Simson begint is niet rooskleurig. Bij de richters die hem voorgingen was het nog zo dat het volk Israël tot de Heere bad om uitkomst wanneer het onderdrukt werd, nu is het zo dat 'de kinderen Israels voort voeren te doen, dat kwaad was in de ogen des Heeren'.

Daarom laat de Heere hen gedurende veertig jaren overheersen door de Filistijnen (zie kader).

Dan grijpt God in, ongevraagd.

In Zora, een plaatsje in het zuiden van Kanaan woont Manoach, een man uit het geslacht van Dan, met zijn vrouw. Hun huwelijk is kinderloos.

Op zekere dag verschijnt een Engel des Heeren aan de vrouw en vertelt haar dat ze zwanger zal worden en een zoon zal baren. Omdat haar zoon een Nazireër Gods (zie kader) zal zijn mag zij tijdens de zwangerschap geen wijn drinken en niets onreins eten. Bovendien is er een grote taak voor haar zoon weggelegd: hij zal een begin maken met het verbreken van het juk van de Filistijnen.

Na de verschijning van de Engel gaat de vrouw naar binnen en vertelt haar man van de ontmoeting die zij heeft gehad. Manoach twijfelt niet aan datgene wat hij hoort van zijn vrouw, maar bidt toch om een herhaling van het gebeurde. Hij zal immers ook verantwoordelijkheid moeten dragen voor de opvoeding van zijn zoon.

De Heere verhoort dit gebed en opnieuw verschijnt de Engel aan Manoach's vrouw, die haastig haar man roept. Manoach's eerste vraag of deze Man dezelfde man is die al eerder tot zijn vrouw kwam, wordt bevestigend beantwoord. Op de vraag over de leefwijze en het werk van hun kind herhaalt de Engel wat Hij tot zijn vrouw gezegd heeft. Blijkbaar voelt Manoach dat hij nu niet verder vragen moet.

De Oosterse gastheer ontwaakt in hem,en hij biedt de Bezoeker aan, een maaltijd voor Hem klaar te maken. De Engel antwoordt hem dat Hij niet zal eten. maar dat er alle reden is om de Heere, van Wie deze blijde boodschap afkomstig is, te offeren. Manoach haast zich niet. Hij begrijpt nog steeds niet met Wie hij spreekt en vraagt deze Man naar Zijn naam, dan kunnen zij Hem als het kind geboren is een geschenk sturen. Het antwoord is aan de ene kant berispend en afwijzend, maar openbaart aan de andere kant toch iets van het wezen van Degene Die met hem spreekt: alles wat God doet en spreekt is wonderlijk. Dat zal Manoach merken! Als Manoach het geitebokje en het

Als Manoach het geitebokje en het spijsoffer offert op de rotssteen die door de Engel is aangewezen, stijgt in de vlam die het offer verteert, de Engel des Heeren ten hemel. Als Manoach en zijn vrouw dit zien vallen zij voorover op de aarde. Nu begint Manoach er iets van te

Nu begint Manoach er iets van te begrijpen, al begrijpt zijn vrouw meer van het gebeuren. Wanneer Manoach zegt dat ze nu zeker zullen sterven, omdat ze God gezien hebben, wijst zijn vrouw hem terecht: "Als God ons had willen doden, was Hij niet tot ons gekomen, dan had Hij ons offer niet aangenomen, en dan had Hij ons deze boodschap niet gebracht".

En de Heere maakt Zijn woord waar. Zijn belofte wordt vervuld: een zoon wordt in het gezin van Manoach geboren. Zijn moeder geeft hem de naam Simson, dat betekent zonnekind".

Het was een naam die een Israëliet bijzonder aansprak. De zon was het symbool van de overwinnaar. Zo kondigt de naam van dit kind de verlossing van Israël aan.

Simson groeit op en de Geest des Heeren is op hem. Dit staat ook geschreven van Samuël, Johannes de Doper en de Heere Jezus.

Als Simson volwassen is geworden kan hij niet rustig in zijn woonplaats blijven, want de Geest des Heeren drijft hem in hel leger van Dan, beter vertaald als Machané-Dan, een plaatsje dicht bij Zora.

Daar begint zijn werk als richter.

Het Nazireërschap

De instelling van het Nazireërschap lezen we in Numeri 6. Het afleggen van een gelofte voor het Nazireërschap was, behoudens een enkel geval, een vrijwillige daad van degene die zich aan de Heere wilde wijden. De Nazireër, dat is "afgezonderde","gewijde", zonderde zich dus, meestal tijdelijk, van het gewone leven af om zich helemaal aan de Heere te geven. Hij was voor de Israëlieten een levend voorbeeld hoe zij ten opzichte van de Heere dienden te leven.

De Nazireër werd onder drie verplichtingen gesteld:

1. Hij moest zich onthouden van wijn en sterke drank, zelfs van azijn en druivesap. Alles wat aan gisting onderworpen was werd hem verboden. Hij moest niet vervuld worden met wijn, maar met de Geest van God!

2. Hij mocht niet in aanraking komen met een dode. Zijn heiligheid mocht niet bevlekt worden met de onheiligheid van de dood.

3. Hij mocht zijn haar niet laten afscheren. Het was een teken van de levenskracht die de Heilige Geest hem verleende.

Wanneer het een tijdelijk Nazireërschap betrof, moesten aan het eind van de periode de voorgeschreven offers worden gebracht, waarna de Nazireër van zijn plichten was ontslagen.

De Filistijnen

Onder de vijanden van Israel nemen de Filistijnen de belangrijkste plaats ln. Zij zijn voor een deel afkomstig uit Egypte en voor een ander deet uit Kreta. Aanvankelijk waren ze een zeeva· rend votk met de Middellands Zee ats hun domein. Maar in de tijd van de richters hebben ze zich gevestigd in het zuldwestelijke deel van Kanaan: de kilststrook. Aanvankelijk had Israel de steden Gaza, Askelon en Ekron van de Filistijnen genomen, maar zij waren door de Filistijnen weer heroverd.

De Filistijnen hadden een zeer gedisciplineerd Ieger met 30. 000 strijdwagens en 6. 000 rulters, voor die tijd ongekende aantallen.

Bovendien waren ze zeer diplomatiek en deporteerden ze aile vaklieden uit Israël. Israël was verlamd.

Hun zedelijk peil was zeer laag wat voor het volk Israël een levensgevaarlljke bedreiglng vorrnde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen