Waarom blijven de jongeren bij de kerk?

Er zijn jongeren die blijven omdat ze meelopen, jongeren die eigenlijk nergens over nadenken. Zij hebben hun school, hun werk, hun hobby's, hun vrienden en ja, de kerk hoort er ook bij. Deze meelopers kunnen snel "weg" zijn.
Er zijn jongeren die blijven omdat ze "vast" zitten in een bepaald patroon van regels, van wat wel en niet mag, van wat wel moet en niet moet. Een dergelijk patroon van regels is vaak een verhulling van het ontbreken van het geestelijke leven. De leegte wordt met regels gevuld.
Er zijn jongeren die bij de kerk blijven voor hun ouders. Hetzij dan dat zij aan het kerkelijke leven deel moeten nemen en dat ook doen om thuis ruzie te voorkomen. Hetzij dat zij dat doen omdat zij een goede relatie met de ouders hebben en hen niet willen teleurstellen, hen geen verdriet willen doen. Deze jongeren kunnen wel kerkverlaters worden als ze de deur uit zijn.
Er zijn jongeren die blijven omdat ze de kerk als hun moeder zien. Zij houdt haar kinderen het beste voor wat in leven en sterven nodig is. Zij verzorgt en voedt haar kinderen. Haar Woord vertroost en vermaant. Zij geeft warmte en liefde en probeert het gezin in harmonie bij elkaar te houden. Ook zij heeft fouten en gebreken. De kinderen zien dat wel maar bewijzen haar toch liefde, eer en trouw. Een moeder laat je niet gauw in de steek, zo laten deze jongeren de kerk niet voor wat ze is.

Groepsopdracht:

- Ga in groepjes zitten en lees deze stukjes goed door.
- Probeer ieder stukje in eigen woorden na te vertellen.
- Je mag een samenvattende zin maken, maar ook kreten in telegramstijl.
- Schrijf dit alles met stift op een groot papier.
- Hang de "flappen" van iedere groep naast elkaar aan de muur en vergelijk.

Voorbeeld van een gedicht van ds. Ledeboer

HET EENE NOODIGE

Staat ook mijn naam meê in Uw boek geschreven,
Ben ik gevat in 't bundelken ten leven,
Ben ik een kind van God en erfgenaam,
Van 't eeuwig goed, door mijnen Heer verworven,
Is Jezus ook voor mij aan 't kruis gestorven,
En leef ik Hem en ken ik Zijnen Naam?

(...)

Dit is de zaak, dit zal het moeten wezen,
Ik zal den Heer van harte moeten vreezen,
Een leesbre brief voor allen moeten zijn,
Ik zal het merk en zegel moeten dragen,
Niet naar mijn wil, maar 's Heeren wille vragen,
Als vreemdeling doorreizen de woestijn.
En zal ik hier nog moeten zwerven, dolen,
In kerkers en in onderaardse holen,
Geen nood, de Heer staat aan mijn rechterhand;
Dan vrees ik niets, geen leeuwenkuil noch oven,
Hij schenkt mij kracht in mijne ziel van boven,
En brengt mij eens in 't Hemelsch vaderland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen