JBGG cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van JBGG te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van JBGG.

Bekijk het origineel

Foté's

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Foté's

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoi! Ik ben Saliya. Ik woon met mijn neefjes en zusje bij mijn opa en oma in Coliah, in Guinee. In het huis naast ons wonen Mariama en Hannatu. Het zijn foté’s.

Die foté’s zijn best apart, hoor. Heel veel dingen kunnen ze niet. Elke vrouw weet hoe ze op een houtvuurtje rijst met vis en saus moet koken. Nou, zij kunnen dat dus niet. Oma kookt de rijst voor hen. Ze gaan ook nooit naar de rivier om hun kleren te wassen; dat doet iemand anders voor hen. Ze hakken geen hout, ze werken niet op de rijstvelden, ze kunnen niet goed iets fijnstampen in de stamppot. En als ze terugkomen van de markt hebben ze hun spullen altijd in een tas. Ik moet er wel om lachen hoor: Mariama heeft soms wel drie verschillende tassen aan haar schouder bungelen. Super onhandig! Je kunt het toch beter op je hoofd dragen?

Nee, blanken zijn echt apart. Alle dingen die iedereen kan, kunnen zij niet. En alle dingen die iedereen weet, weten zij niet. Pas als je het uitlegt, snappen ze het. Meestal.

Ze gaan ook niet naar de moskee. Dat hadden wij meteen al in de gaten. Maar het gekke is dat ze wel bidden. Elke dag. Ik kijk vaak bij hen door de open ramen naar binnen. Als je op het muurtje van hun veranda zit, kun je alles precies zien en horen. Ze bidden niet op onze manier, maar met hun handen in elkaar en dan hebben ze hun ogen dicht. En dan praten ze gewoon met God. Ik wist niet dat je zomaar in je eigen woorden dingen tegen God kunt zeggen.

Het mooiste is als ze gaan zingen. Ze zingen in hun eigen foté-taal, maar ze kunnen ook zingen in het Susu, mijn taal. Ik ken een paar liederen, want als je goed luistert, leer je ze vanzelf. Eén lied gaat zo: ‘Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.’ Dat gaat over de Heilige Boeken. Zij hebben die Boeken, zelfs in mijn taal. Ze hebben ook een kalender waar die teksten op staan en ik ga weleens bij hen op de veranda deze teksten uit mijn hoofd leren.

Ja, die foté’s zijn echt anders dan wij. En af en toe zijn ze best raar. Maar toch vraag ik me af: zou dat praten met God in je eigen woorden alleen iets voor foté’s zijn? Of zou God ook Susu verstaan?

Deze tekst is eerder in iets andere vorm verschenen in Om Sions Wil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 november 2023

Daniel | 48 Pagina's

Foté's

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 november 2023

Daniel | 48 Pagina's