Water uit de rotssteen

Daar zitten ze. Een grote groep mensen, niet ver van de berg Horeb. Uitgeput en uitgedroogd. Dorstig en moe van die zware tocht door de woestijn Sin. Eindelijk, na een aantal dagen reizen houdt de wolkkolom halt boven een dorre en droge plek. Rondom de plaats waar het volk zich bevindt, liggen allerlei poreuze stenen. De stenen houden onder de bovenste laag het regenwater vast. Als je de buitenste laag eraf haalt komt er veel water tevoorschijn, leggen de verklaarders uit.

De naam Rafidîm is niet eenvoudig uit te leggen. Sommige mensen denken dat dit woord ‘grasbanken’ betekent. Ze zeggen dat het een goede plaats geweest is voor het volk van Israël. Eigenlijk kan dit niet, want als je Exodus 17:1-7 goed leest, het gedeelte waar deze geschiedenis geschreven staat, lees je dat het helemaal geen goede plaats geweest is. Wat is er aan de hand? Nou, er is geen drinkwater in de buurt. Een aantal verklaarders denkt dat het komt doordat het volk Amalek de drinkbronnen heeft geblokkeerd. Hoe het ook zij, het volk zit neer en heeft dorst. En het wordt zó erg dat het volk Mozes ter verantwoording roept. Geeft gijlieden ons water! Ze worden zelfs zo boos op Mozes dat ze tegen hem zeggen: “Mozes, waarom heeft u ons eigenlijk uit Egypte gehaald? Nu sterven wij, onze kinderen en onze dieren!” Wat verdrietig voor Mozes. En tegelijkertijd wat erg. Want Mozes heeft hen wel uit Egypte geleid, maar de Heere heeft hen uit Egypte gehááld. Mozes keert zich tot de Heere. “Heere, wat moet ik toch doen?” En dan gaat de Heere uitkomst geven. “Mozes, ga naar die steen toe, Ik zal daar staan. Dan mag je op die steen slaan met je staf en dan zal Ik hen water geven.”

Wat zegt het over Christus?

Wat je van deze geschiedenis kunt leren is dat tegenspoed of tegenslag ons aan de Heere moet verbinden. In een moeilijke omgeving met boze mensen is er een Schuilplaats waar je terecht kunt. ‘Heere, U weet alle dingen, wilt U mij helpen?’

Toch is deze geschiedenis rijker. Als je een Bijbel hebt met verwijsplaatsen dan zie je dat er verwezen wordt naar 1 Kor. 10:4. Daar staat dit: en allen dezelfde geestelijke drank gedronken hebben; want zij dronken uit de geestelijke steenrots die volgde; en de steenrots was Christus. Kijk lees goed wat er staat in Ex. 17. Zie, Ik zal aldaar voor uw aangezicht op de rotssteen in Horeb staan. Dus, Wie zorgt hier voor uitkomst, voor verlossing? Ja, dat is de Heere Jezus Zelf. Dus, dorst en verlossing wijzen jou en mij de weg naar Iemand. Naar Christus. Christus is dus Dé Steenrots waaruit Levend water vloeit. Heb jij dorst hiernaar? Zit je net als dat volk in de woestijn zonder drinkwater? Kijk, er zijn mensen die van de Heere een nieuw hart gekregen hebben. Zij dorsten niet meer naar de zonde. Zij dorsten naar de Zaligmaker. Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God (Ps. 42:3). Ken jij die dorst? Dan zie je op jezelf en zie je alleen maar zonde en schuld vanbinnen. Je loopt rond op de aarde, maar niets kan je meer écht gelukkig maken. Er is een heimwee gekomen in je hart. God en ik moeten met elkaar worden verzoend.

Is dat jouw toestand? Kijk eens naar die Steenrots? Daar gaat de staf van Mozes omhoog. Zo mogen Gods knechten, de predikanten die staf van het Woord gebruiken. De steenrots breekt open en helder water stroomt eruit. Zo wil de Heere nu nog, jongens en meiden die dorst hebben, lessen met Zijn bloed, genade en liefde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen