Wie is Josia?

Josia wordt geboren omstreeks het jaar 647 voor Christus. Hij is één van de nakomelingen van koning David.
David is echter al 350 jaar geleden gestorven. Zijn grote rijk is in 2 stukken gescheurd en alleen over het kleinste deel, het tweestammenrijk Juda, regeren zijn kinderen nog.
Josia wordt dus geboren als prins. Zijn vader heet Amon en zijn moeder Jedida. Ze geven hem de naam Josia wat "de HEERE ondersteunt" betekent. Je zou denken dat deze ouders wel godvrezende mensen moeten zijn. Je zoontje zo'n naam geven! We weten het niet zeker, maar het is heel waarschijnlijk dat zijn moeder de Heere dient. Zijn vader moet echter absoluut niets van God weten.
Amon is één van de meest goddeloze koningen die het tweestammenrijk kent. Hij heeft slechts twee jaar geregeerd en wordt op 24-jarige leeftijd door z'n knechten vermoord.
Zo komt het dat Josia op 8-jarige leeftijd koning wordt. Vanzelf kan hij op zo'n jonge leeftijd onmogelijk het land regeren. Hij heeft waarschijnlijk vele raadsheren die dat werk voor hem doen. Na een aantal jaar wordt duidelijk dat Josia een heel andere koning wordt dan zijn vader Amon en zijn opa Manasse. Hebben zijn vader en zijn opa in de meest gruwelijke zonden geleefd, josia begint op 16-jarige leeftijd de Heere te zoeken. Het gevolg daarvan zien we een paar jaar later als hij op 20- jarige leeftijd het land gaat hervormen. Hij verwoest alles wat met afgoderij te maken heeft. (Zie kader) 
Als hij 26 is, begint hij met de restauratie van de tempel. Dan wordt het wetboek van Mozes gevonden. Josia is zeer geschokt door wat hij hoort voorlezen. Het blijkt nu dat Gods wet al heel lang niet meer onderhouden wordt. De profetes Hulda wordt om raad gevraagd en deze bevestigt dat de Heere Zijn oordelen zal gaan uitvoeren. Josia hoeft dit echter niet meer mee te maken. Hierna sluiten de koning en het volk opnieuw het verbond met God. Verder wordt het Pascha geheel volgens de wet gevierd.
Josia gaat ook verder met het uitroeien van de afgodendienst. Hij doet dit niet alleen in het tweestammenrijk Juda, maar ook in het voormalige tienstammenrijk Israël. Dit rijk is in 722 door de Assyriërs veroverd en vele Israëlieten zijn weggevoerd. De Israëlieten die er nog zijn dienen de afgoden. Josia verbrandt echter de beenderen van de priesters en hij ontreinigt alle afgodische plaatsen. Zo wordt het hele land gezuiverd van de afgoden. 
Als Josia ongeveer 40 jaar is, sneuvelt hij in de strijd tegen Farao Necho. De plattelandsbevolking maakt zijn zoon Joahaz koning.

Afgodendienst

In de tijd van Rehabeam, de zoon van Salomo, begon het volk al te offeren op de hoogten. Binnen korte tijd waren er in het tweestammenrijk, maar ook in het voormalige tienstammenrijk veel hoogten, bossen en heilige plaatsen te vinden.
De hoogten waren hoger gelegen plaatsen, zoals bergen of heuvels, waar aan de afgoden geofferd werd. Soms waren het ook hoog opgerichte altaren. De bossen waren houten palen die de godin Astarte (Asjera) moesten voorstellen. Astarte was de godin van de vruchtbaarheid, het moederschap en de oorlog. Het vereren van Astarte was een afschuwelijk gebeuren. Alle sexuele uitspattingen waren bijvoorbeeld geoorloofd. Wie zoiets deed werd zelfs door Astarte gezegend.
Er waren ook gewijde stenen. Deze stenen vertegenwoordigden dan de zonnegod Baäl of een andere mannelijke afgod. De zonnebeelden waren waarschijnlijk wierookaltaren of beelden, gewijd aan de zonnegod Baäl. Al met al leefden de inwoners van het tweestammenrijk en het voormalige tienstammenrijk in een afschuwelijk heidendom en werd er met God nog gebod meer rekening gehouden.
Begon deze afgoderij al in de tijd van Rehabeam, Achaz was echter de koning van Juda die de aanzet gaf tot de meest gruwelijke vormen van afgodendienst. Hij deed zijn zonen zelfs door het vuur gaan. Dit gebeurde in het Dal van Hinnom, dat ten zuiden van Jeruzalem lag (2 Kon. 23 : 10). Er stond daar een afgodische tempel met daarin, of daarbij, een beeld van de afgod Moloch. Achaz liet daar in ieder geval één van zijn zonen door het vuur lopen. Die jongen heeft dat beslist niet overleefd. Hij werd letterlijk geofferd aan de afgod. Het beeld van de Moloch was van binnen hol. Er kon gemakkelijk een groot vuur in aangelegd worden. Zijn armen werden dan gloeiend heet. In die armen legde men dan een kind, wat op deze manier levend verschroeide. Het schijnt dat men, om het geschreeuw van de kinderen en hun familieleden te overstemmen, keihard op vele trommels sloeg.
Achaz genoot van deze afschuwelijke taferelen. Koning Hizkia verafschuwde het. Hij roeide de afgodendienst uit. Zijn zoon Mannasse pakte echter de draad weer op en maakte het zelfs nog erger dan de heidenen (2 Kron. 33 : 9). Zo ook Manasses zoon Amon (2 Kron. 33 : 23). Hij boog niet voor God, zoals zijn vader uiteindelijk wel gedaan had. Onder Josia begint dan de hervorming en wordt de afgodendienst totaal uitgeroeid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen