Abortus

We weten het allemaal: al jaren lang wordt er in ons land abortus gepleegd. Er zijn zelfs speciale klinieken opgericht. En het is eigenlijk al zo gewoon, dat we er vaak niet eens meer van schrikken. 'Het gebeurt nu eenmaal, daar kunnen wij toch niks aan doen?' Is het nu écht zo erg? En wordt het dan zo vaak gedaan? Weet je dat er elke week meer dan 600 kinderen op deze manier worden gedood? Sinds 1 november 1984, heeft de regering toestemming gegeven om 'een zwangerschap af te breken', zoals ze het noemden. En sinds die tijd is het steeds erger geworden. 'Gij zult niet doodslaan'. Maar is abortus dan ook net zo erg als een moord? Ja, want het zijn levende kinderen die gedood worden. Een kindje, dat God liet groeien, waar God al leven aan gegeven heeft, wordt dan gedood. En wat kunnen wij daaraan dan doen? Het allereerste en het belangrijkste is: bidden. Vragen aan God of Hij het hart van mensen die er mee te maken hebben, wil veranderen. Hij kan nog helpen waar wij het niet meer kunnen.

Om over te praten

* Ex-aborteur dr. K.J.P. Haasnoot: 'Elke keer dat ik een abortus deed, besefte ik dat ik een moord pleegde'.
* Dr. Doppenberg, directeur van een abortuskliniek: 'Misdrijven pleeg je, abortus doe je. Het is wettelijk gewoon toegestaan'.
* 'Een kind dat niet gewenst is, wacht niets dan ellende. Dat mag je het niet aandoen'.
Wat zou je zeggen als je iemand tegen kwam die bovenstaande uitspraken zou doen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen