Dienen in het huwelijk

Iedereen die trouwt, wil gelukkig zijn. Velen realiseren zich echter niet voldoende dat liefde een werkwoord is. De predikant die veertien jaar geleden ons huwelijk bevestigde, vergeleek in de trouwdienst het huwelijk met een haardvuur, dat op een koude winterdag een behaaglijke warmte verspreidt. Doe je echter niets aan dat vuur, dan gaat het uit. De vlammen worden kleiner en doven uit. De kooltjes gloeien nog uren na, maar de volgende dag is er niets dan koude as over. Veel huwelijken lijken op zo’n uitgedoofd haardvuur. Er zit weinig liefde en leven meer in. Voor een goed haardvuur is het nodig dat het vuur voedsel krijgt, en dat er zuurstof bij komt. Zo is het ook met een huwelijk. Dat moet gevoed worden.

Dienstbaarheid

Dienstbaarheid is één van de houtblokken die het huwelijksvuur aanwakkeren. De schrijver van het boek “De vijf kenmerken van een gezond gezin” noemt dienstbaarheid als één van de belangrijkste ingrediënten van een gezond functionerend huwelijks- en gezinsleven. Wie vooral bezig is met zijn eigen geluk, leeft op zijn eigen eiland en zal snel teleurgesteld raken. Dienen geeft hechte verbondenheid. Het verbindt aan elkaar. Het creëert een sfeer van warmte, liefde en saamhorigheid. In plaats van ‘ik’ draait het om ‘wij’. Dienstbaarheid is een kenmerk van een gezond gezin. Het is één van de bouwstenen van een gelukkig huwelijk. Het behoort onlosmakelijk bij het leven van een christen. Het verfrist de verhoudingen binnen families en kerken. Ten diepste hoort een dienstbare houding bij de navolging van Christus. Hij heeft gezegd: “Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat gelijkerwijs Ik u gedaan heb, gijlieden ook doet” (Johannes 13: 15).

Offers

Dienen in het huwelijk is geen zweverig gebeuren. Het is heel praktisch. Het huwelijk en gezin biedt er ook tal van kansen voor. In elk huis moeten boodschappen worden gedaan, moet eten worden gekookt, moet worden afgewassen, moeten reparaties worden uitgevoerd, moet het huishouden worden gedaan. In de meeste gezinnen moeten luiers worden verschoond, tranen worden gedroogd, pleisters worden geplakt, een auto worden gewassen, kinderen worden gedoucht, gras worden gemaaid, blad worden geharkt, een tuin worden bijgehouden en kinderen naar school worden gebracht. Een gezin biedt geweldig veel kansen om dienstbaar te zijn. Dienen gaat echter niet vanzelf. Het kost tijd en energie. Soms krijg je er vuile handen van, soms kost het geld. Soms moet je iets doen waar je eigenlijk geen zin in hebt. Dienen kost zelfverloochening. Tegelijkertijd geeft dienstbaarheid heel veel vreugde. Er zijn weinig dingen die zoveel emotionele bevrediging geven als het dienstbaar zijn. Je wordt er zelf ook rijker van, en het verfrist en verrijkt de verhoudingen binnen het huwelijk en het gezin.

De minste zijn

Dienen in het huwelijk zit niet alleen in praktische dingen. In een goed huwelijk ben je bereid om je te verdiepen in elkaar, om tijd te maken voor elkaar. Je deelt met elkaar wat je bezighoudt. Je staat open voor de ander. Je bent erop ingesteld om de ander gelukkig te maken. Je probeert elkaars ‘liefdestaal’ te spreken. En ook daarin geldt dat je van het geven zelf rijker wordt. Als er harde woorden zijn gevallen denk je niet: “Nu is de ander aan zet!” Maar je bent de eerste die het weer goed wil maken. Als je de ander gekwetst hebt durf je ‘sorry’ te zeggen. Dienen betekent ook in het huwelijk: de minste willen zijn.

Zegen

Van een huwelijk waar liefde woont, gaat veel zegen uit. De liefdegeur verspreidt zich ook buiten het huwelijk en het gezin. Op zo’n echtpaar kun je in de gemeente en in de samenleving een beroep doen. Er is de bereidheid om iets te delen van de zegen die de Heere geeft. Soms roept de Heere tot een bijzondere taak in Zijn gemeente, in Zijn Koninkrijk. Een echtpaar dat dienstbaar wil zijn mag het bidden met Psalm 143: “Leer mij, o God van zaligheden, mijn leven in Uw dienst besteden”.

Bruid

Als Paulus in Efeze 5 spreekt over het huwelijk – en over seksualiteit binnen het huwelijk – zegt hij: “Deze verborgenheid is groot, doch ik zeg dit ziende op Christus en op de gemeente.” In het christelijke huwelijk moet iets zichtbaar worden van de liefde tussen de Heere Jezus Christus en Zijn kinderen. Zoals de Heere Jezus Zijn bruid liefheeft, zoals Hij Zichzelf geheel voor haar heeft overgegeven, zo moet een man zijn vrouw liefhebben. Dan is het ook te begrijpen dat Paulus de vrouwen oproept om hun mannen onderdanig te zijn (Efeze 5: 22). Het is niet moeilijk om onderdanig te zijn aan een man die zó liefdevol met zijn vrouw omgaat. Dát is Gods bedoeling met het christelijke huwelijk.

Zijn beeld

Het lijkt haast onmogelijk om zó te zijn. Het ís ook onmogelijk. Het volgen van Jezus druist in tegen alles van onszelf. Laat het ons gebed en ons verlangen zijn dat in ons huwelijk iets zichtbaar mag worden van de liefde tussen Christus en Zijn gemeente. Om gevormd te worden naar Zijn beeld. In één van zijn boeken gebruikt ds. C.G. Vreugdenhil het voorbeeld van een beeldhouwer. Er was eens een beeldhouwer die zijn vak verstond. Toen hij eens werkte aan een prachtig standbeeld van een paard, vroeg iemand hem: “Wat maak je toch prachtige beelden, hoe doe je dat toch?” “Wel,” zei de beeldhouwer, “het is heel eenvoudig. Ik begin te werken aan een groot rotsblok en dan hak ik gewoon alles weg wat geen paard is”. Laat het ons gebed mogen zijn of de Heere alles van óns wil wegnemen, en in ons leven het beeld wil verheerlijken van Hem Die niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen. “O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen