Het eind van de wedloop

Gulzig drinkt hij zijn waterfles leeg. Het is een flinke inspanning geweest vanavond. Maar het is gelukt! Nog één keer deze week en dan zit hij op schema. Zondag is het zover. De marathon! Ruim 42 kilometer te gaan. Dan zal blijken of een half jaar trainen genoeg geweest is. Genoeg om de prijs te winnen.

Zijn telefoon trilt in zijn zak. Raymond neemt op. Zijn moeder valt meteen met de deur in huis “Ha Ray, wil jij vanavond even naar oma? Papa is niet in orde, het is niet verstandig als wij naar oma gaan.” “Is goed”, zegt Raymond. Hij had eigenlijk andere plannen, maar ja. Misschien ook goed om eens een keer naar oma te gaan. Zo vaak komt hij er niet meer de laatste tijd.

Even later pakt hij zijn sleutels en loopt naar de auto. Tien minuten later rijdt hij de vertrouwde straat in. Daar is het huis van oma al. Vrolijk gekleurde bloemen sieren de vensterbanken. Net als vroeger. De deur gaat open. Oma heeft hem al zien aankomen. “Jongen, wat goed om je te zien! Kom gauw binnen.”

Oma haalt iets te drinken. Ze schuifelt naar haar keukentje. "Wat wordt oma oud", flitst het door hem heen. Een schuldgevoel bekruipt hem. Zo lang niet geweest!

“Vertel eens, hoe gaat het met je?” Een paar vriendelijke ogen kijken hem aan. Raymond vertelt. Over zijn studie, zijn training en zijn doel. Aandachtig luistert ze. Nu en dan stelt ze een vraag. Vol belangstelling, warmte en liefde. Zo is oma. Na zijn verhaal is het even stil. “Weet je waar ik aan moet denken?”, zegt oma peinzend. “Paulus schrijft ook iets over een wedstrijd en de prijs die je kan behalen. Eens even kijken.” Ze pakt haar Bijbel, bladert even en begint te lezen; Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb den loop geëindigd, ik heb het geloof behouden. Voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke mij de Heere, de rechtvaardige Rechter, in dien dag geven zal en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning liefgehad hebben (2 Timotheüs 4:7-8). Ze kijkt hem liefdevol aan. “Ik hoop en ik bid dat jij mag leren strijden voor die prijs.”

Het is zondag. Spanning hangt in de lucht. De deelnemers staan op hun plaatsen. Het startsein klinkt. Raymond geeft alles wat hij geven kan. Hij finisht als vierde. Een hele prestatie, maar geen prijs. Teleurgesteld gaat hij naar huis. Zo hard gestreden, de wedstrijd uitgelopen, maar geen beloning.

Zijn gedachten gaan ongewild terug naar het bezoek aan oma. Naar de woorden die zij voorlas. Paulus heeft de goede strijd gestreden, de loop geëindigd en het geloof behouden. En hij? Achter in zijn boekenkast vindt hij zijn Bijbel. Al lang niet meer gebruikt, grijs van het stof. Het is tijd. Tijd om te gaan strijden voor die prijs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen