Werkweek van een predikant

Zondag:

“Op zondagmorgen kun je me rond kwart voor zeven in de studeerkamer vinden, waar ik de stof van de ochtenddienst nog een keer doorneem. Ook bereid ik me in gebed voor op de dienst van half tien. Uit kerk neem ik tijd voor koffie en de maaltijd met ons gezin. Daarna is het tijd om in de studeerkamer nog een keer door de stof voor de middagpreek heen te gaan. Na de tweede dienst eet ik vaak in de auto een broodje, op weg voor een derde dienst in een andere gemeente. Die derde dienst is bijna standaard. Rond half tien ’s avonds ben ik meestal wel weer thuis. De ‘kleintjes’ liggen dan op bed en we hebben dan nog tijd met onze oudere kinderen.

Maandag:

Op maandag ben ik echt moe van de zondag. Lichamelijk, maar ook mentaal. De druk van al de zielen die me toevertrouwd zijn, weegt zwaar. En elke dienst is het weer een groot opzien. Toch heeft de Heere me nooit laten staan. Ik ben er dan bijna altijd een uur of twee op uit met mijn trouwe viervoeter Tess. Eind van de ochtend ga ik nog weleens weg met mijn vrouw of ik doe wat administratie. ’s Middags begin ik met het voorbereiden van de preek voor de volgende zondag. Ik lees de Bijbelgedeelten in alle rust door. Drie keer doorlezen, laat me soms drie keer wat anders zien. Ik bereid de catechisatie van die avond voor en maak een planning voor de komende week. Als er geen catechisatie is, gebruik ik de maandagavond voor het afleggen van bezoeken of de voorbereiding van de preek.

Dinsdag:

Een ochtendwandeling vergezeld door Tess. Daarna begin ik met de voorbereiding van de catechismuspreek, die een groot deel van de dag in beslag neemt. Natuurlijk komt er wel eens wat tussendoor, maar het is dé rode lijn in de week: het voorbereiden van de preken. Dat is ook mijn belangrijkste taak naast het pastoraat.

Woensdag:

Sinds kort staat er op woensdagmorgen een kruis in mijn agenda. Dan ga ik erop uit met Tess.

De middag en avond zijn meestal gevuld met bezoeken. Soms een ziekenhuisbezoek, kraambezoek, jubilea, verjaardagen in de gemeente. Verder zijn er altijd wel telefoontjes of mensen die een gesprek willen. En natuurlijk de voorbereiding van de preken. Alles wordt daaromheen gepland.

Donderdag:

Deze dag gebruik ik meestal om de preekschets te maken voor de vrije stof, met alles wat er tussendoor komt aan telefoon en bezoek. De donderdagavond is regelmatig bezet met bijvoorbeeld een bezoek of doopzitting.

Vrijdag:

Voor deputaatschap ‘kerkbouw’ en ‘Israël’ zijn er een aantal keer per jaar vergaderingen op het kerkelijke bureau in Woerden. Via Teams is er meestal de week daarvoor op donderdag commissieoverleg. Verder heb ik ook deze dag tijd ingeruimd voor bezoeken en gesprekken.

Vrijdagavond is er maandelijks een kerkenraadsvergadering. In de week daarvoor is er overleg met onder andere de scriba’s en de voorzitters. De vergadering bereiden we dan met elkaar voor. Ook is er aandacht voor de preken van de komende zondag. Maar dat hangt en beetje af van de hoeveelheid tijd die over is.

Zaterdag:

De zaterdagmorgen is gereserveerd voor het doornemen van de preekschetsen. De stof neem ik nog eens door en de schetsen worden verder afgemaakt voor gebruik. De zaterdagmiddag probeer ik er te zijn voor ons gezin, de kinderen, de familie. Ik doe wat in de tuin of andere klussen die in elk gezin voorkomen. Soms kook ik het eten.

De laatste avond van de week is vaak een ontspannen avond, waarin ik het liefste thuis ben. Ik bel vaak nog wel mensen op die voorbede hebben gevraagd en die ik nog niet gesproken heb.

“Zo ziet de week er ongeveer uit”, besluit de dominee. “En daar kan zomaar van alles aan veranderen. Maar één ding heeft boven alles mijn prioriteit: het voorbereiden van de preken. Het dominee zijn, is met veel opzien. Daarin herken ik wel wat Ezechiël schrijft: zoveel bezwaren, zoveel opzien. Maar het moest. En het mag.”

Wat wilt u meegeven aan de jonge lezer?

“Wees trouw! Trouw zijn, staat in allerlei opzicht onder grote druk. Wees trouw aan Gods Woord! Aan het ‘Alzo zegt de Heere…’ Besef dat het een wonder is dat je op het erf van de kerk geboren bent. Daar is het ook niet alles, maar het is een groot voorrecht. Daar heeft Hij Zijn wijze bedoelingen mee. Hij wil dat we Zijn beeld gelijkvormig worden, daar gaat het om. Dat wil de Heere werken door Zijn Geest in een weg van Boven naar beneden, niet andersom.”

“Ik was een jaar of 7/8 toen de zaken als God ontmoeten, dood en eeuwigheid in mijn hart gedrukt werden. Een meester op school, ik vergeet hem nooit meer, vertelde de Bijbelverhalen en de toepassing met zijn hárt. Hij vroeg eens in een gesprekje wat me dwars zat. Ik vertelde hem dat ik dacht dat ik dominee moest worden, maar dat ik dat echt niet wilde of kon. En daar leek het ook op, zoals mijn leven verder liep. Ik werd aannemer, was druk met mijn werk en ondertussen knokte ik tegen het domineeschap, terwijl de Heere riep. Maar alles in mij zei: ‘U wil het wel, maar ik kan niet!’ Tot de Heere zei: ‘En nu is het genoeg’. De dag na mijn bevestiging belde mijn oude meester en zei: ‘Je kinderwens is in vervulling gegaan.’ Ik wist niet zo goed wat hij bedoelde, maar toen herinnerde hij mij aan ons gesprekje. Voor de meester was het een bevestiging en een bemoediging. Toen hij leraar moest worden sprak de Heere in zijn hart: Werp uw brood uit op het water en gij zult het vinden na vele dagen.”

ds. H.E.P. Fortuin

• 47 jaar

• Predikant te Zwijndrecht sinds september 2018

• Gezin: gehuwd, zes dochters, waarvan er twee zijn getrouwd, één kleinzoon.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen