Op gesprek in ‘Rotterdam’

Dhr. L.J. Goud heeft op de attestdagen als curator bij het curatorium gezeten. Sinds een aantal jaar doet hij dat niet meer, omdat hij vanwege zijn leeftijd is gestopt. Wij hebben hem gevraagd wat er dan allemaal gebeurt. Een ding wordt snel duidelijk: curator zijn, kan alleen in afhankelijkheid van de Heere.”

Hoe lang bent u curator geweest?

“Vanaf 1987 heb ik als tweede deputaat gestaan. Dit houdt in dat je de vervanger bent van een curator. In 2005 ben ik daadwerkelijk curator geworden. Tot juni 2019 heb ik mogen dienen. Toen ben ik, ook vanwege mijn leeftijd, afgetreden.”

Hoe word je curator?

“Als er een vacature ontstaat, wordt er door het curatorium een voorstel voor een nieuwe curator voorgedragen aan de Generale Synode. Dat is of wel een predikant of een ouderling, afhankelijk van de vacature die ontstaat. De Generale Synode benoemt een curator en stuurt hem een brief ter bevestiging.”

Wat houdt de taak van het curatorium precies in?

“Als eerste het toelaten van nieuwe studenten aan de opleiding. Maar daarnaast ook het toerusten aan de Theologische School. Denk hierbij aan de vakken die gegeven worden op de Theologische School. Verder komen ook praktische zaken voorbij, zoals het beheren van de gebouwen en de bibliotheek. En tot slot ook algemene taken zoals jaarverslagen. Het curatorium moet tenslotte verantwoording afleggen aan de Synode.”

Waarom is het belangrijk dat er een curatorium is? Vinden we dat ook terug in de Bijbel?

“We kunnen dat in de Bijbel terugvinden. Onder andere in 1 Timotheüs 5 vers 22 staat Leg niemand haastelijk de handen op. Met handen opleggen, wordt in het ambt bevestigen bedoeld. In de kanttekening staat bij dit vers: Dat is zonder behoorlijke en genoegzame beproeving van de persoon, zijn leven en leer gedaan te hebben. En: Dit is een getrouw woord; zo iemand tot een opzienersambt lust heeft, die begeert een treffelijk werk (1 Timotheüs 3:1). Ook bij dit vers moet je de kanttekening maar eens lezen. De Heere geeft hier de opdracht aan de kerk om onderzoek te doen naar iemands persoon, bekering en roeping voordat hij als predikant bevestigd mag worden.”

Wat moet iemand doen die dominee wil worden?

“Als een persoon zich geroepen voelt tot het ambt van dominee, dan moet hij zich melden bij zijn kerkenraad. Meestal gebeurt dit, nadat de oproep gedaan is in De Saambinder. De kerkenraad zal zo iemand bevragen op zijn bekering en de roeping tot het ambt. Bij een meerderheid van de stemmen wordt er een attest, een soort goedkeuring, afgegeven. Dit attest wordt dan opgestuurd naar het curatorium.”

Hoe ziet een attestdag er precies uit?

“Op de attestdagen komt het curatorium bijeen. Die dagen beginnen we, naast het lezen uit de Bijbel en het zingen van een psalm, vooral met het gebed. In het gebed komen vooral twee onderdelen terug: het sterke verlangen of de Heere nog mannen wil geven die de gemeente mogen dienen, en daarnaast of onze gemeenten bewaard mogen blijven bij de zuiverheid van Gods Woord. Het curatorium is zich ervan bewust dat de beslissing alleen genomen kan worden in een diepe afhankelijkheid van de Heere.’

Wanneer het gesprek plaatsvindt, krijgt degene die gehoord wordt de gelegenheid om te vertellen hoe de Heere de bekering heeft gewerkt en hoe hij is geroepen tot het predikambt. Daarna mag de gehoorde persoon de zaal verlaten. Hierna volgt een bespreking door de curatoren. Elke curator komt hierbij aan het woord. Nadat de aanwezige docenten advies hebben gegeven, volgt de schriftelijke stemming door de curatoren. Bij een meerderheid wordt iemand toegelaten tot de opleiding. De wachtende persoon wordt opnieuw binnengeroepen en de voorzitter deelt de uitslag van de stemming mee. Bij toelating wordt de student welkom geheten om de lessen op de Theologische School te volgen.

Binnen het curatorium is er een hartelijke broederband. Iedereen is vrij om zijn opvattingen en mening in te brengen. Ieder voelt de verantwoordelijkheid. Vaak was er in mijn hart de stille bede: ‘Zend Heere, Uw licht en waarheid.’ Bij toelating is er oprechte, innige blijdschap bij het college!”

Wat zou u tegen jongeren willen zeggen die dominee willen worden?

“Dat de arbeid in Gods Koninkrijk een liefdesdienst is. En dat de Heere het zo waard is dat je je leven in Zijn dienst mag besteden. Ik zou die jongeren willen toewensen om te bedelen om bekering en om je te verdiepen in Gods Woord en de belijdenisgeschriften. Vraag maar om liefde tot Zijn dienst. Er is werkelijk een schat aan onderwijs beschikbaar. De Heere kan en wil die middelen zegenen!”

Hoe kun je weten of de Heere je geroepen heeft tot het ambt?

“Dat is heel eenvoudig: de Heere werkt een onvoorwaardelijke liefde in je hart tot Zijn dienst en tot Zijn Woord. Je krijgt een verlangen om je medemens door middel van het Woord te wijzen op de noodzaak van bekering. Er wordt wel eens gezegd dat iemand ‘uitgestoten’ wordt tot dit werk. Er blijft dan geen andere weg meer over dan de gang naar het curatorium, hoe ongeschikt, onwaardig en onbekwaam je jezelf ook voelt.”

Wat merkt u aan iemand als hij echt door de Heere is gestuurd?

“Dan geeft de Heere getuigenis in het hart en dat wordt duidelijk gevoeld. Het is dan net zoals bij Elisa, met kracht uitgestoten in de wijngaard. Het is ook wonderlijk dat dit in de vergadering duidelijk gemerkt wordt. Met vrijmoedigheid mag dan iemand aangenomen worden. Het is niet te verwoorden wat er in je hart omgaat wanneer je in zowel bekering als roeping Gods werk mag horen. Dan komt ook de stille verwondering dat de Heere zó goed is om nog jonge mannen af te zonderen voor Zijn Dienst. En dan word je zo blij van binnen, omdat de Heere nog werkt. Dat geeft verwachting, ook voor onze jonge mensen. Het zaad zal Hem dienen (Psalm 22).”

Hoe is het om mensen af te wijzen?

“Het is heel verdrietig en ingrijpend om iemand af te wijzen. Dat went nooit. Het curatorium zit er echt om mannen aan te nemen en niet om af te wijzen! Wanneer er een afwijzing moet volgen, is er geen vrijmoedigheid gevonden om de gehoorde toe te laten tot het volgen van de lessen op school. Wanneer iemand afgewezen moet worden, spreekt het curatorium daarmee niet uit dat iemand niet bekeerd is. En soms moet een roeping ook rijpen. Zoals een dominee ooit zei, die na een eerdere afwijzing in een ander jaar werd toegelaten: ‘Ik wist niet wat er anders was, maar zij hebben het toen wel gehoord.’

Na een attestdag gaat de curator naar huis en kan hij, behalve met de medecuratoren, er met niemand over spreken. Hij moet dan ook verantwoording afleggen aan de Heere. Er kan dan ook veel pijn in het hart zijn dat er mannen niet aangenomen konden worden. Je weet dat deze mensen heel veel persoonlijke strijd kunnen krijgen als gevolg van de afwijzing. Deze last draag je als curator met je mee. Daarnaast moet er ook voor de afgewezenen nazorg geleverd worden. Dit is de taak voor de eigen predikant of consulent en de eigen kerkenraad. En toch, als je beseft wat je rechteloosheid is, dan is elke aangenomen student al meer dan wij verdiend hebben.”

Heeft u nog iets te zeggen tegen de jongeren die Daniël lezen?

“Er komt in deze tijd veel op jullie af. Dat kan erg verwarrend zijn, want wat is de waarheid? Onthoud maar: Gods werk in de bekering verandert nooit. Vraag om de leiding van de Heilige Geest. De Heere liefhebben is het beste medicijn om staande te blijven. Dwars door alles heen, gaat de Heere door met Zijn werk. Voor onze jongeren en ouderen staat er in de psalmbundel van Datheen een belofte: Uit hen zal altijd iemand komen voort, om de nakomers te leren Uw Woord! (Psalm 22).

In onze gemeenten zijn de toelatingsdagen erg belangrijk. Laat het ook belangrijk voor je zijn en draag het mee in je hart. Vooral voor jou, als de komende generatie, is het zo belangrijk dat de Heere het zaad van het Woord blijft strooien. Het geloof is toch door het gehoor en het gehoor door het Woord van God. Bedenk dat de Heere vooral werkt door het gesproken Woord. Daarom wil ik eindigen met de woorden van Lukas 10: De oogst is wel groot, maar de arbeiders zijn weinige; daarom, bidt den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote.”

Curatorium

Het curatorium bestaat uit negen personen, namelijk zes predikanten en drie ouderlingen. In het woord ‘curatorium’ zit het Latijnse woordje ‘cura’, wat ‘zorg’ betekent. Het curatorium moet dus zorgdragen voor de opleiding tot predikant.

Huidige curatorium:

• Ds. A. Schreuder (voorzitter), Beekbergen

• Ds. G. van Manen (secretaris), Elspeet

• Oud. K.H. de Heer (penningmeester), Rijssen

• Oud. S. Boogaard, ‘s-Gravenpolder

• Ds. B.J. van Boven, Wekerom

• Oud. A.G. Bregman, Naaldwijk

• Ds. G. Hoogerland, Kruiningen

• Ds. S. Maljaars, ‘s-Gravenpolder

• Ds. G.J.N. Moens, Middelharnis

L.J. Goud

Functie: oud-curator

Gezin: getrouwd

Woonplaats: Yerseke

Hobby’s: Lezen, wandelen, tuinieren

Favoriet boek:Door Baca’s vallei, J.C.Philpot

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen