De gesprekspot
In deze aflevering het tweede deel van het gesprek tussen militair Antonie en ouderling J. Hovestadt. Anthonie gaat al jaren niet meer naar de kerk, maar bespreekt sinds een jaar zijn levens- en geloofsvragen met ouderling Hovestadt. De vorige keer spraken ze over Gods leiding in hun leven en over het oplossen van problemen. Deze keer beantwoorden ze andere vragen uit de gesprekspot.
In de Bijbel wordt veel gesproken over strijd. Welke strijd ervaar jij in je leven?
Antonie: “Vooral als ik met Hem bezig ben. Dan merk ik dat de andere kant harder gaat trekken. ‘Haas’, zeiden ze dan. ‘We gaan de stad in, ga je mee?’ Ik: ‘Nee joh, geen zin’. Ik wist dat ik het niet moest doen, maar dan ga ik toch. Gewoon één keertje denk ik dan. En daar ging ik. Gezellig natuurlijk. Maar de volgende dag had ik hoofdpijn. Toen merkte ik dat iets in mij zei dat ik iets verkeerd had gedaan. Dat heb ik twee keer gedaan. De volgende keer zei ik: ‘Gasten ga maar, ik ga niet meer mee’.
Ouderling: “Dan ben je ook teleurgesteld in jezelf, hè. Strijd voor jou dus…”
Antonie: “Echte strijd ken ik niet hoor. Niet zoals een dominee, die is er maximaal mee bezig. Zou je denken tenminste, hè. Jij bent ouderling en je bent veel met het geloof bezig, ik denk dat het dan heftiger is.”
Ouderling: “Dat weet ik niet. Die strijd komt ergens uit voort. We hebben het weleens over de Heilige Oorlog gehad. Je kan zeggen dat jij als militair weet wat vijanden zijn. De wereld trekt, zoals je zei. Je zwakke ik stemt ermee in en je gaat. Daarin zie je dat de strijd begint zodra jij begint te zoeken en je Bijbel opent. Of je nu dominee bent of ouderling of militair, als iemand gaat bidden, maakt het niet uit wie je bent. Je krijgt dan strijd.”
Antonie: “Ik ben me er wel wat bewuster van hoe machtig de satan is. Ik dacht eerst; het zal allemaal wel. Maar hij is machtig zeg. Dat heb ik echt onderschat en dan weet ik er waarschijnlijk nog bijna niks vanaf. Kijk nou naar Job, satan gaat gewoon naar God toe over hem. Toen ik dat hoorde…”
Hoe krijg je medemensen geïnteresseerd in God?
Ouderling: “Ja, hoe doe je dat in de kazerne? Is er interesse?”
Antonie: “Weinig, maar dat ligt ook aan mij hoor. Als ik dingen zou vertellen die ik meegemaakt heb. Ja… Dat vind ik moeilijk. Sommige jongens hebben weleens van God gehoord of denken wel dat er wat is. Ik heb weleens een gesprek gehad. Ik las in de Bijbel en ze wilden weten wat ik deed. Als ze geïnteresseerd zijn, vragen ze wel verder denk ik dan. Maar nee.”
Ouderling: “Vind je het moeilijk om uit te leggen?”
Antonie: “Ja. Maar als ze echt geïnteresseerd zijn, komt het wel goed. Maar het valt niet altijd mee.”
Ouderling: “En als ze het niet begrijpen… Het is ook niet zo dat wij alles weten.”
Antonie: “Nee, man, ik weet ook veel dingen niet. Best moeilijk soms. Als je iets meegemaakt hebt waar je God in betrokken hebt en je vertelt dat tegen mensen merk ik dat dit wat met ze doet. Dat kan niet anders. Dus erover praten is denk ik echt de beste manier.”
Ouderling: “Ook de manier waarop je leeft is belangrijk. Daar kijken ze ook naar. Er zijn dus twee dingen belangrijk: praten, maar ook dat je laat zien wat het geloof in en voor je leven betekent.”
Antonie: “Ja, en soms moet je ook gewoon ‘bam’ zeggen hoe het is. Gewoon pats, dit is de waarheid.”
Ouderling: “Die strijd gaan wij nooit winnen. Het is een verloren strijd, die vijanden zijn zo sterk. Maar de troost ligt in de Heere Jezus die de strijd gewonnen heeft. Hij heeft de straf gedragen, daarin moet de rust zijn.”
Antonie: “Dat is zeker waar.”
Ouderling: “Jezus heeft ook gestreden, satan heeft Hem verzocht.”
Antonie: “Hij kon de hele wereld krijgen van satan, dat betekent dus dat alles van de wereld van satan is. Daar schrok ik van, man. De duivel kent totaal geen respect. Ik weet wel dat we heel bang voor hem moeten zijn.”
Ouderling: “Dat denk ik ook, voor de satan en voor ons eigen hart.”
Antonie: “Ik wou dat ik er veel banger voor was. Als ik er heel bang van zou zijn, zou ik het wel laten.” Dan valt het gesprek even stil.
Ouderling: “Ja, waren we er maar banger van.”
Antonie: “Maar daar kunnen we ook om bidden. Goed dat we het erover hebben man, dan denken we er weer veel beter over na.”
Hoe kun je omgaan met mensen in je omgeving die afhaken van de kerk?
Antonie is lang stil, de vraag komt voor hem dichtbij...
Antonie: “Zoals je wil dat er met jou omgegaan wordt. Ze zijn niks minder. Wat er bij mij is gebeurd, kan iedereen gebeuren. Bij iedereen in zijn of haar leven is er wel iets bijzonders gebeurd. Ik weet nu: als je weg blijft lopen, wordt je afgestompt en alleen maar harder. Dan wordt het niet makkelijker. We moeten Hem jong zoeken, dat staat er niet voor niks.”
Ouderling: “De jonge jaren zijn snel voorbij.”
Antonie: “Ja, kijk naar mij, man, ik ben bijna vierentwintig en nu zit ik hier. En over die vraag: Blijf ze met liefde behandelen.”
Ouderling: “Ik heb er pas een aantal gesproken die ook lang niet waren geweest, ik zeg ze dat ze altijd welkom zijn en dat ze altijd de Heere mogen blijven bidden, ook als je niet naar de kerk gaat.” Anthonie: “Dat is belangrijk, echt waar.”
Praat jij ook zo eerlijk met anderen over levensvragen? Ga over al deze vragen ook zelf in gesprek. Durf ook de stap naar iemand van de kerkenraad te maken als je praten wil, ze willen er voor je zijn!
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 augustus 2020
Daniel | 32 Pagina's