Diaconie

De heer Drost begint het gesprek met een vraag: “Wat verstaan jullie onder diaconie?” “Het helpen van de armere in de kerk”, antwoord Joost direct. Annelize valt hem bij: “Steun voor mensen om je heen, als eerste in de kerk. Maar ook bij bijvoorbeeld rampen in de wereld”. Rosalieke is het met hen eens: “Ook mensen in directe nood, zoals bijvoorbeeld bij brand. Diaconie stopt niet in de kerk.”

Kwetsbaren

Meneer Drost wil graag van hen weten wat ze merken van de diaconie. Alle drie geven ze aan dat ze er niet zo veel van merken, op het collecteren na. Joost vindt dat ook wel goed. “We hoeven niet alles te weten, dat is een zaak van de kerkenraad.” Rosalieke weet dat er één keer per jaar een boekje verschijnt met een overzicht. Annelize bekent al lachend dat ze het geld van haar ouders in de kerkzak stopt. “Dan denk ik er ook minder over na. Als het mijn eigen geld is, zou het anders zijn, dan zou ik er meer bij nadenken. Maar dan blijft er nog veel privé.” Drost geeft aan dat hij armen niet altijd het juist woord vindt voor de doelgroep van de diaconie. Hij noemt het liever hulp aan kwetsbaren. Hij vraagt wie ze onder kwetsbaren verstaan. Rosalieke vindt dat het niet alleen met geld te maken heeft, maar dat het formulier (om diakenen te bevestigen) aangeeft dat diaconie met woorden en daden te maken heeft. Joost vult aan dat hij denkt aan mensen die om andere redenen hulp nodig hebben.

Geld en steun

Annelize reageert hier op: “We moeten meer doen dan alleen maar geld geven. Ook steun is belangrijk!” Drost vult aan: “Naast de diakenen zijn er ook andere mensen die hulp verlenen, zoals thuiszorg van de kerk. Met deze mensen is er regelmatig overleg. Als de diaconie weet dat er binnen een bepaald gezin hulp nodig is, dan wordt dit aangegeven. Zo wordt er naast het geven van geld ook in andere vormen hulp geboden. Diaconie zou geen diaconie zijn als het alleen geld geven was. Diaconale hulp moet altijd samen gaan met pastorale zorg.” Weten de jongeren eigenlijk wel wat pastorale zorg is? Rosalieke geeft antwoord: “Praten over geestelijke zaken”. Drost knikt instemmend: “De diaconie heeft oog voor de hele persoon, zowel de ziel als het lichaam”.

Ontwikkelingshulp

Al pratend komen ze bij een ander onderwerp: ontwikkelingshulp. Zowel Rosalieke als Annelize hebben hier ervaring mee. Annelize steekt van wal: “Ik ben in Sierra Leone en Guatemala geweest. In Guatemala heb ik geholpen met het opbouwen van een school, ook ben ik bij mensen in huis geweest”. Rosalieke deelt haar ervaring. “Ik ben vier weken in Zuid- Afrika geweest. We hadden daar twee projecten. We zorgden overdag voor de straatkinderen. We zorgden dat ze bezig waren. Op straat is het erg gevaarlijk voor de kinderen en krijgen ze nauwelijks te eten. Wij probeerden zo de kinderen verder te helpen ontwikkelen. Daarnaast hielpen we ook in een hospice”. “Wat mij erg is bijgebleven”, zo gaat Annelize verder, “is dat die mensen ondanks hun zorgelijke omstandigheden nog God groot maken. Dat is echt een verschil met Nederland. De mensen zijn daar nog zo blij met kleine dingen.”

Vicieuze cirkel

Beide geven aan dat je nooit naar een ontwikkelingsland moet gaan met het idee om het daar beter te gaan doen. Je moet de mensen leren het zelf op te lossen. Rosalieke heeft hier een mooi voorbeeld van: “Bij het eerste straatkind ben je geneigd om direct kleding te kopen. Daardoor denken de ouders dat ze falen en de kinderen voelen het tekort van hun ouders. En uiteindelijk doen de ouders niets meer voor de kinderen, omdat het door hulpinstanties toch wel gedaan wordt. Zo komen ze in een vicieuze cirkel; een situatie waarin het niet beter wordt. Dit moeten we zien te voorkomen. Mee helpen aan een school bouwen is bijvoorbeeld goed, maar er moeten dan inlanders gaan werken.”

Diaconale hulp

Meneer Drost en Joost luisteren geïnteresseerd naar hun verhalen. Drost wil graag wat weten van Joost: “Als jij dit allemaal zo hoort, wat denk je dan? Is ontwikkelingshulp en diaconale hulp hetzelfde?” Joost denkt van niet: “De intentie is anders. Hulporganisaties zijn vaak vooral gericht op deze tijd, terwijl de diaconie (als het goed is) het meer doet vanuit de liefde tot de naaste en de verkondiging van het Evangelie” Drost knikt: “Inderdaad! Diaconaat is hulpverlening met de Bijbel in je hand”. Dat is ook wat de Bijzondere Noden probeert te doen. Rosalieke vraagt zich af of de diaconie ook helpt met adviezen en bijvoorbeeld sollicitaties. Meneer Drost geeft antwoord: “Wij, als diaconie, proberen hulp te bieden in allerlei situaties, maar maken dan wel gebruik van externe personen. Je probeert dan situaties aan elkaar te koppelen. Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand hulp nodig heeft van de diaconie en diegene is werkeloos. Als wij dan weten dat er een bedrijf uit de kerk een werk-nemer zoekt, dan proberen wij een schakel te zijn. Een grote gemeente kan dan juist een voordeel zijn. Er kan veel hulp vanuit de eigen gemeente geboden worden”.

Zelf diaken zijn

De jongeren vragen zich af hoe ze zelf hulp zouden kunnen bieden. Wat kunnen wij concreet doen aan de diaconie binnen de kerk? “Mocht je weten dat er een gezin in de kerk het niet zo breed heeft, breng dan bijvoorbeeld eens een tas boodschappen” adviseert meneer Drost. “Dat zijn kleine dingen waarin de gemeente elkaar tot steun kan zijn.” Rosalieke geeft aan dat ze dat best mooi vindt, maar dat ze het liever anoniem zou doen. Anders zou het gezin misschien graag wat terug willen doen, terwijl dat niet altijd kan. Dan zouden ze zich schuldig voelen. “Zijn jullie het er mee eens dat diaconaat een taak is van de hele gemeente?” informeert Drost bij de jongeren. Ze knikken instemmend. “Je hoeft niet altijd met geld te helpen. Al praat je alleen maar met iemand, steun vanuit de gemeente is ook belangrijk”, is Annelize van mening. “Misschien soms wel belangrijker dan geld.” Wanneer de diaconie begonnen is? Dat weet Joost: “Toen de eerste gemeente er was. De discipelen kregen daar direct opdracht voor.”

Tien procent

Meneer Drost wil nog meer van hen weten: “In de Bijbel moesten mensen een tiende deel van hun bezit afstaan aan de dienst van de Heere. Wat vinden jullie hiervan?” Annelize geeft een reactie: “Ik denk dat het wel goed is om geld te geven. Maar dat je per gezin moet kijken hoeveel. Als je die tien procent aan wilt houden, hoeft dat niet alleen naar de kerk te gaan. Er zijn ook goede doelen of zorg voor je medemensen.” De anderen kunnen zich hier wel in vinden. Eén van de jongeren geeft aan ook een sponsorkindje te hebben. “Soms kost dat best veel geld, naast je studie, maar als ik hun situatie vergelijkt met die van mij, dan weet ik dat ik het kan missen.”

Geen armen

Meneer Drost legt de jongeren voor dat er in de tijd van de Bijbel geen armen mochten zijn. Hoe ging dat in die tijd? Ze denken alle drie gelijk aan Ruth. “Ze mocht de aren rapen die op de akker gevallen waren.” klinkt het direct. “Ja, en Boaz’ knechten moesten extra aren laten vallen, zodat er genoeg zou liggen voor de armen.” Annelize vindt dat je nu zelf moet verantwoorden hoeveel je geeft, of wat je kan missen. Rosalieke knikt: “Dat kun je voor een ander niet beoordelen, het zijn dingen die je niet weet. Misschien biedt een gezin wel veel hulp, zonder dat je het hoort of ziet.”

Goed besteed?

Ze denken met elkaar nog na over wanneer je geld nu goed besteedt, naast het geven aan goede doelen. Rosalieke denkt hardop: “Kunnen we als christenen wel verantwoorden dat we zoveel geld besteden aan kleding, inrichting van ons huis en de auto? We denken vaak dat we het beter besteden dan de jongeren die gaan stappen. Maar is dat wel zo?” Een goede vraag om het gesprek mee af te sluiten. Waar besteed jij je geld aan? Kun jij je uitgaven verantwoorden tegenover God?

DIACONIE

In veel Bijbelboeken wordt er gesproken over armen en diaconie, zoek eens in de volgende Bijbelboeken wat je erover kan vinden; Exodus, Deuteronomium, Spreuken, Mattheüs, Handelingen, Galaten, 1 Johannes, Timotheüs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen