5. Avondsluiting

God geeft eigenlijk Zichzelf. Hij geeft het Liefste, wat Hij heeft. Hij geeft Zijn enige Zoon. De apostel Paulus schrijft: "Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke Gave!"

En dat is toch zo. Het is niet uit te spreken dat God nu door Christus de weg gebaand heeft tot een arme, ellendige zondaar, om deze weer met Hem te verzoenen.

Onuitsprekelijk rijk, hemels, Goddelijk en schoon is dit geschenk. En geen mensenkind heeft dat verdiend, nee we hebben daar door onze zonden helemaal geen recht op. Maar God doet het toch. God heeft in Christus juist in mensen een welbehagen. En nu wil dat Kind in de kribbe voor de grootste zondaar op de wereld het grote Geschenk zijn.

Maar we kunnen alleen iets ontvangen met lege handen. Daarom moeten we door Gods Geest met lege handen geleid worden tot de Heere Jezus.

En hoe groter de nood wordt, hoe meer haast om tot Hem te gaan.

Geve de Heere ons door genade zulk een kerstfeest te beleven van buigen en bidden voor Hem in het stof.

Dan zal de Heere die zondaar en zondares ook oprichten uit het stof en hart en mond vervullen met Zijn lof. 

(Overgenomen uit "Hoort Zijn stem", door G. van Beuzekom)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen