Melchizedek

Lijmputten of asfaltputten

Asfalt is hetzelfde als pek, teer of bittum. Het welt als een kleverige substantie uit de grond en wordt door verdamping stijver. De putten ontstaan door het weghalen van het asfalt ter plaatse.

Melchizedek

Over Melchizedek lezen we in Genesis 14: 18 - 20. Verder komen we zijn naam tegen in Psalm 110: 4, Hebreën 5: 6 en 10, Hebreën 6: 20 en Hebreën 7: 1 - 21. Veel historische feiten worden daar echter niet vermeld. Daardoor zijn er nogal wat ideeën om deze persoon ontstaan. Sommigen denken dat Melchizedek een 'engel' was, dat hij Henoch was, of dat hij een verschijning van Christus was, vóór Zijn vleeswording. Volgens een oude Joodse overlevering zou hij de patriarch Sem, de zoon van Noach, zijn geweest. Hij zou dan nog geleefd hebben in de tijd dat Abram leefde. Voor al deze gissingen zijn echter absoluut geen bewijzen. Calvijn schrijft in zijn verklaring bij Hebreën 7: "Wat in Melchizedek afgebeeld was, openbaarde zich waarlijk in Christus. Daarom moeten wij met deze middelmatigheid tevreden zijn, te weten, alsof de Schrift Melchizedek voorstelt, gelijk een mens die nooit geboren werd en niet gestorven is, zo vertoont zij ons als in een schilderij, dat er einde noch begin is in Christus Jezus. Ook leren we hieruit welke eerbied en soberheid van ons geëist wordt in Gods geestelijke verborgenheden: want de apostel wil niet alleen gewillig niet weten wat men in de ganse Schrift niet leest, maar hij wil ook, dat het ons onbekend zij". Voordat de Heere het verbond met Abram sloot, was het heil nog niet beperkt tot Israël. Zo kon Melchizedek priester zijn van de ware God, zonder tot het verbondsvolk te horen.

Melchizedek: type van Christus

Melchizedek was niet zelf de Zoon van God. Hij was Zijn voorbeeld en gelijkenis. Ook Christus was zonder vader en zonder moeder wat Zijn priesterambt betreft. Hij was niet uit de stam van Levi, maar uit de stam van Juda. Daarom kon Hij op de aarde het priesterambt niet vervullen. (Hij kon niet in de tempel dienen, zoals de zonen van Aäron). Toch is Hij alleen Priester en Hij is eeuwig Priester. Aäron en zijn zonen en ook Melchizedek waren voorbeelden van Hem.
- In Hebreën 7 wordt Melchizedek genoemd een koning der gerechtigheid. In Psalm 72 lezen we, dat de Heere Jezus 'Zijn volk zal richten met gerechtigheid' en in Psalm 45: 8 'Gij hebt gerechtigheid lief en haat goddeloosheid'. De Heere Jezus heeft volkomen aan het recht van God voldaan.
- Melchizedek was koning van Salem, dat wil zeggen vrede. Christus is de Vredevorst. Hij heeft vrede gemaakt door het bloed des kruises. Aäron en zijn opvolgers zijn niet door eedzwering priester geworden. Van de Heere Jezus staat echter geschreven: 'De Heere heeft gezworen en het zal Hem niet berouwen: Gij zijt priester in der eeuwigheid naar de ordening van Melchizedek'. En in de Heidelbergse Catechismus, zondag 12 lezen we: 'Die ons met de enige offerande Zijns lichaams verlost heeft, en voor ons met Zijn voorbidding steeds tussen treedt bij de Vader'.
- Verder lezen we dat Melchizedek brood en wijn bracht, in het Heilig Avondmaal zijn brood en wijn zegelen. Abram werd gesterkt op de weg die hij te gaan had. Zo versterkt de Heere Zijn volk in de strijd. Het zal hier op aarde een voortdurende strijd blijven. Melchizedek hief Zijn handen op en zegende Abram. Melchizedek hief Zijn handen op en zegende Abram. Toen de Heere Jezus opvoer naar de hemel hief Hij Zijn handen op en zegende hen (Lukas 24: 50).

De koning van Sinear en zijn bondgenoten

Het gaat in deze geschiedenis over koningen die ten strijde trekken tegen een aantal koningen in het land Kanaän. Allereerst wordt Amrafel (=veroveraar) genoemd. Hij was koning van Sinear (dat is Babylonië, zie ook Genesis 11: 2). Daar had Nimrod een wereldrijk gesticht (Genesis 10: 10). Van dit wereldrijk was echter weinig meer over, zodat koning Amrafel nu alleen nog maar over de landstreek Sinear regeerde. De tweede koning die genoemd wordt, is Arioch, waarschijnlijk genoemd naar Aria, een stad in Perzië. Hij regeerde over Ellasar, waarschijnlijk Artemita in zuidelijk Assyrië, ten noorden van Babylonië. Verder lezen we over Kedor-Laomer (band voor een schoof), die over Elam of Elymaïs aan de Perzische Golf regeerde. En tenslotte nog Tideal (verering), die de titel draagt van 'koning der volken' (Gojim=heidenen). Misschien is hij een koning van de Hethieten geweest. De titel die hij draagt, zou hij dan te danken hebben aan het feit, dat de Hethieten in verschillende stammen of groepen waren opgesplitst. Wie deze koningen zijn geweest en waar ze precies hebben gewoond, is niet met zekerheid te zeggen. Wel is zeker, dat ze een heel eind bij het land Kanaän vandaan hebben gewoond.

De koningen van Kanaän

Zoals we in Jozua kunnen lezen, had elke stad in Kanaän een eigen koning. In Genesis 14 worden de namen genoemd van de koningen van Sodom, Gomorra, Adama en Zeboïm. Het zijn Bera, Birsa, Sinab en Semeber. Een vijfde koning draagt de naam van Bela, wat Zoar betekent. Er zijn verklaarders, die zeggen, dat hij de koning was van het plaatsje Zoar, dat in hetzelfde gebied lag als de andere vier steden. Als het vijandelijke leger de grenzen nadert van het dal Siddim, dat is de Dode Zee, gaan deze vijf koningen met hun legers het eensgezind tegemoet.

De tocht van de koning van Mesopotamië door het land Kanaän

De aanleiding voor de veldtocht van de koning van Mesopothamië was het feit dat de koningen, die Kedor-Laomer schatting moesten betalen, weigerden dit langer te doen. Hieruit blijkt dat Kedor-Laomer de belangrijkste plaats onder deze koningen inneemt. Gezamenlijk ondernemen de koningen uit Mesopotamië de tocht naar Kanaän. Dat betekent niet, dat ze zelf gaan. Ze hebben waarschijnlijk troepen gestuurd. In eerste instantie trekken ze echter niet tegen Sodom en de omliggende steden op. Daaruit blijkt, dat deze opstand waarschijnlijk veel omvangrijker is geweest dan alleen die van de koningen uit het Siddimdal. Eerst wordt er tegen de Refaïeten (of reuzen) gevochten. Daarna zijn de Zusieten (sterke volken) aan de beurt. Dan volgen de Emieten. Deze drie volken moeten behoord hebben tot de oudste inwoners van Kanaän. Ze woonden in het land ten oosten van de Jordaan. Daarna trok het leger nog verder naar het zuiden om de bewoners van het gebergte Seïr, waar later de Edomieten woonden, aan te vallen. Ze gingen zelfs zover, dat ze bij de woestijn kwamen. Daarna keerden ze om en trokken door de woestijn Paran, waar de Amelekieten, een bedoeïenen-stam woonde, waartegen ze ook streden. Ook deden ze een aanval op Hazezon-Thamar (=Engedi, vergelijk 2 Kronieken 20: 2), dat toen tot het gebied van de Amorieten behoorde. Pas daarna komen Sodom en de andere steden aan de beurt.

Het geven van tienden

Omdat Melchizedek een priester van de ware God was, was de gift van de tiende een heiliging van de strijd en van de overwinning, zoals later Israël het geven van de tienden aan de priester (Leviticus 27: 30), en van geschenken uit de oorlog tot een wet werd. (Numeri 31: 28, 2 Samuël 8: 11, 1 Kronieken 26: 27). We lezen hier voor het eerst van 'tienden'. Later (Genesis 28: 22) deed Jakob de belofte van de 'tienden'. In de woestijn krijgt het volk Israël het bevel, de tienden van alles bij de priesters te brengen voor het huis van de Heere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen