D Achtergrondinformatie

1. Afgodendienst.

In de tijd van Rehabeam begon het volk al te offeren op de hoogten. Achaz was echter de koning van Juda, die de aanzet gaf tot de gruwelijkste vormen van de afgodendienst. Hij deed zijn zonen door het vuur gaan. Hiskia roeide de afgodendienst uit,.maar zijn zoon Manasse maakte het zelfs nog erger dan de heidenen (2 Kron. 33:9). Zo ook diens zoon Amon (2 Kron. 33:23). En deze zoon vernederde zich niet, zoals zijn vader Manasse wel gedaan had.

De sterren worden aanbeden , zoals dit ook in Assyrië gebeurde. Waarzeggerij en toverij heersten alom.

2. Assyrië

Koning Achaz riep de hulp in van de Assyriërs in de strijd tegen de Aramese koning Rezin. Het gevolg was dat Juda eigenlijk een vazalstaat van Assyrië werd.

Onder Achaz' zoon Hiskia maakte Juda zich los van Assyrië maar de druk van Assyrië bleef. Het rijk verzwakte echter sterk toen de heerser Assurbaripal stierf in 629. Zodoende kon Josia zijn gang gaan om het land te reinigen van de afgoden en vooral van de Assyrische afgoden. In Assyrië werden namelijk de sterren aanbeden, en de altaren hiervoor stonden met name in de tempel. Waarschijnlijk heeft Josia om deze reden Jeruzalem het laatst gezuiverd. De macht van Assyrië was toen al zo verminderd, dat het nietszou kunnen uitrichten als hun afgoden in Jeruzalem zouden worden vernietigd. Het geloof maakt niet roekeloos.

3. Een onbekend profeet heeft tegen Jerobeam al gesproken over wat Josia zou doen. In 1 Kon. 13:3: "En hij riep tegen het altaar door het woord des Heeren en zeide: Altaar, altaar, zo zegt de Heere: zie een zoon zal aan het huis van David geboren worden; wiens naam zal zijn Josia, die zal op u offeren de priesters der hoogten, die op u roken en men zal mensenbeenderen op u verbranden".

4. Het strooien van het gruis van de afgodsbeelden op de graven van hun vereerders is een daad van spot en verachting. Het is een bewijs dat de goden geen macht hebben de beelden van vernietiging te vrijwaren. Haar ook, het gruis wordt gestrooid op de in die "heilige plaats" begraven vereerders, om a.h.w. de gestorvenen de verachtelijkheid van hun goden te bewijzeṅ.

5. De aanraking van een dode verontreinigt de mens, naar de ceremoniële wet in hoge mate. Zo wil Josia het volk de onreinheid van de afgoden en van de zonde voor ogen stellen. Het verbranden van menselijke lichamen was bovendien alleen in bijzondere gevallen geoorloofd, zoals bij besmettelijke ziekten, om de ziekte a.h.w. uit te bannen. De bedoeling is duidelijk, als we het overplaatsen naar de verbranding door Josia.

6. De naam van Josia's moeder vinden we in 2 Kon. 22:1. Het is Jedida, wat zoveel betekent als Geliefde. Dit wordt dan wel in godsdienstige zin bedoeld. Salomo's bijnaam is immers Jedida of Jedid-Jah, volgens 2 Sam. 12:25. Dit betekent Jahwehs

lieveling/geliefde. De vader van Jedida was Adaja, d.w.z. de Heere is een sieraad.

Uit deze naamgeving blijkt toch wel de vreze des Heeren. We moeten met name letten op het heidense klimaat dat in Juda heerste.

Josia noemt zij hem, dat betkeent: de Heere ondersteunt, Hij schraagt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen