Daniël aan het hof

Als Nebukadnezar Jeruzalem inneemt, laat hij veel mensen uit Juda naar Babel brengen. Daar leven de Israëlieten in ballingschap. Om hun zonden zijn ze weggevoerd. Ver van hun erfland vandaan.
Er worden ook jongens van hoge afkomst weggevoerd en in Babel gebracht. Zij komen niet in de gevangenis terecht, maar aan het hof. Nebukadnezar zoekt namelijk "jongelingen, schoon van aangezicht en vernuftig in alle wijsheid en ervaren in wetenschap en kloek van verstand". Zij moeten onderwezen worden in de wijsheid van de Chaldeeën, waartoe vooral toverij en wichelarij behoren, waardoor zij verborgen dingen zouden kunnen verklaren. De koning regelt alles voor die jongens. Zelfs wat ze eten en drinken moeten. Ze moeten immers zo snel mogelijk echte Babyloniërs worden en vergeten dat ze tot het heilige volk van God behoren.
Drie jaar duurt deze opleiding, en dan moeten ze klaar zijn voor de dienst in Babel. Onder deze jonge mannen zijn Daniël, Hananja, Misaël en Azarja. Omdat ze echte (heidense) Babyloniërs moeten worden, krijgen ze babylonische namen: Beltsazar, Sadrach, Mesach en Abed-Nego.
Eigenlijk is hen een eervolle onderscheiding te beurt gevallen. Tenminste dat verwacht je. Maar voor deze vier jongens is de plaatsing aan het hof een verzoeking.
Daniël beseft onmiddellijk dat hij de Babylonische gerechten volgens de wet van Mozes niet mag gebruiken. Hij weigert niet botweg, maar hij "heeft het in zijn hart voorgenomen". Dat wil zeggen: hij heeft er mee geworsteld voor het aangezicht van de Heere. Er is innerlijke strijd aan vooraf gegaan. Daniël blijft de Heere trouw. Zijn vrienden volgen hem. Daniël maakt zijn bezwaren kenbaar bij overste Melzar. Deze wordt niet kwaad, maar ziet één bezwaar: wat zal de koning zeggen als jullie er straks minder goed uitzien dan de anderen? Het zal hem het leven kosten!
Daniël vertrouwt door het geloof op de Heere. Daarom stelt hij voor om de proef op de som te nemen: tien dagen groenten, brood en water. Melzar gaat daarmee akkoord. De Heere zegent de godsvrucht van de vier vrienden: na tien dagen zien ze er beter uit dan de anderen. Zo blijkt dat de godzaligheid tot alle dingen nut is en ook een belofte heeft voor het tegenwoordige leven (kerntekst). De Heere beschaamt nooit degene die op Hem vertrouwt (1 Petr. 2: 6).
Nu mogen zij hun eigen voedsel blijven eten, drie jaren lang. En God zegent hen niet alleen naar het lichamelijke, maar Hij laat hen ook verstandelijk uitblinken. In alle vakken zijn ze het beste. Aan Daniël geeft de Heere nog een bijzondere gave: wijsheid om gezichten en dromen uit te leggen.
Na drie jaren neemt Nebukadnezar "examen" af en de vier blijken tien keer wijzer dan alle tovenaars en waarzeggers en sterrekijkers in het koninkrijk. Zo wordt Daniël de meest geleerde man van Babel. Al zijn gaven gebruikt hij tot verheerlijking van de levende God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen