Bijbelstudie op jeugdweekend

Deze avond is ouderling Goudzwaard te gast. Hij leidt de Bijbelstudie in door vers voor vers de Zaligsprekingen uit Mattheüs 5 te bespreken. Hier en daar worden ijverig aantekeningen gemaakt.

Na de pauze gaan de jongeren uiteen in groepjes om de vragen te bespreken die bij de inleiding horen. Het groepje van Marijke leest de vragen door en ondertussen bespreken ze kort de inleiding. “Mooi dat hij vanuit z’n hart sprak!” merkt Marijke op. De anderen vallen haar bij: “Je kon merken dat hij bewogen was met ons.”

Ook in de vragen klinkt die bewogenheid door. In dit groepje ontstaan mooie gesprekken. De meesten vinden het wel fijn om in groepjes uiteen te gaan. “Soms doen we in de grote groep Bijbelstudie, maar dan zeggen sommigen niks. In kleine groepjes is dat ook wel zo, dan is het makkelijker iets te zeggen.”

Wat iedereen lastig vindt, zijn de vragen naar persoonlijke ervaringen. Het is best moeilijk daar in een groep wat over te zeggen. Toch vinden ze het wel goed om er over na te denken.

De vraag: ‘Hoe ga je met dit tekstgedeelte om in het dagelijkse leven en hoe brengen we dit in de praktijk?’ levert een stilzwijgen op. Dan: “Daar heb ik nooit zo over nagedacht.” Ineens komt het wel erg dichtbij.

Moeilijk boek

Het groepje van Tjeerd-Jan en Rens is al snel klaar. Hier geen eindeloze discussies. Ze vinden het doen van Bijbelstudie op JeV wel fijn. “Dan krijg je antwoord op je vragen.” Maar thuis blijft het beperkt tot bijbellezen. Het gezamenlijk bijbellezen is belangrijk, want niet iedereen leest persoonlijk een stukje. Een dagboek helpt wel, want dat geeft aan hoe je moet lezen. Zonder dagboek is het bijbellezen zeer beperkt.

De Bijbel is een moeilijk boek, vinden de jongeren. Sommigen gebruiken een andere vertaling naast de Statenvertaling, als ze een gedeelte niet begrijpen. Niemand neemt de moeite er een verklaring op na te slaan.

Tjeerd-Jan heeft soms wel vragen over het Bijbelgedeelte, maar stelt die niet altijd. Daar is wel ruimte voor bij hem thuis, want over het gedeelte dat na het eten gelezen wordt, wordt altijd even gepraat. “Als er thuis open over gepraat wordt, dan neem je dat makkelijker over en durf je op JeV er ook over te praten.”

Rens is de enige die gewend is thuis ook Bijbelstudie te doen. Elke zondagavond wordt een gedeelte besproken, dat ze om de beurt voorbereiden. “In de praktijk komt het erop neer dat m’n ouders het doen. Ik heb het zelf nog maar één keer gedaan.” Zijn vrienden reageren verbaasd. Elke zondagavond? Rens haalt zijn schouders op. Maar eigenlijk vindt iedereen het wel goed, want zo kom je meer te weten over de achtergronden van een Bijbelgedeelte. Ouders spelen dus een belangrijke rol. “De methode die je van je ouders meekrijgt, bepaalt hoe je op JeV Bijbelstudie doet,” zegt Tjeerd-Jan.

Persoonlijke vragen

Ondanks alle stoerdoenerij vullen de jongeren uit Amersfoort jaar na jaar in op de enquête dat het onderdeel Bijbelstudie zeer wordt gewaardeerd. Ook is er behoefte aan meer persoonlijke vragen. Dat is tegelijk ook heel moeilijk. “Aan de ene kant is er de vraag om persoonlijke ervaringen of antwoorden, aan de andere kant is er schroom om over jezelf te vertellen,” geeft een bestuurslid aan. Als het te persoonlijk wordt, houdt iedereen z’n mond. Je moet het leren om hierover open te zijn. Maar als iemand iets persoonlijks vertelt over de omgang met de Heere, wordt dat als iets bijzonders en moois ervaren.

Kind van God

Dat blijkt ook als de Bijbelstudie wordt afgerond. De vraag of er in deze tijd nog gezaligden (gelukkigen) zijn en of er nog getuigenis van de zaligheid gegeven wordt, kan niet door iedereen bevestigend worden beantwoord. Het is niet voor alle jongeren vanzelfsprekend dat ze wel eens met een kind van God praten.

Veel jongeren vinden het echter wel fijn om te horen over Gods werk in het leven van Zijn kinderen. Een jongere vertelt van een predikant die de vraag kreeg voorgelegd om iets uit zijn eigen leven te vertellen. “Uiteindelijk deed hij het met schroom, omdat hij iets wilde vertellen over Gods werk. Maar we mochten daar niet zijn naam aan verbinden. Hij zei: ‘Mij mag je vergeten, als je maar niet vergeet hoe God werkt’. En dat wilden we juist horen.”

Ouderling Goudzwaard rondt het plenaire deel af. De Bijbelstudieavond is volgens een veelgebruikt stramien verlopen: een inleiding, dan het bespreken van vragen in groepjes en tot slot een plenaire afronding. Daarbij is er ook ruimte voor vragen. Dit keer is het plenaire deel kort, hoewel er waardevolle reacties komen. Na de sluiting komen een aantal jongeren alsnog naar Goudzwaard toe met een vraag of opmerking. Want de drempel voor een persoonlijk gesprek over het Woord van God is hier laag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen