Praten over wat blijft

Jelle pakt een vraag uit de pot en stelt deze aan de dominee.

“Op welke manier kunnen we muziek maken/luisteren tot Gods eer? Welke muziek luistert u graag?”

“Ik ben niet zo muzikaal aangelegd. Mijn vrouw was dat wel. Zij was mijn gids in het land van de muziek en speelde zelf orgel en piano. Als ik muziek luister, luister ik vooral naar gemeentezang. Maar ook een lied zoals Eens was ik een vreemdeling kan me erg ontroeren. Amazing grace is ook een prachtig lied.”

Jelle reageert: “Ik vind psalm 150 altijd heel treffend, dat we met alle muziekinstrumenten God mogen loven. En voor ieder moment is er wel een psalm die past bij de stemming van ons hart. Het doel van ons leven is om onze Schepper groot te maken. En of we dat nu doen door muziek te maken of door mee te zingen, laten we Hem groot maken!” De dominee knikt instemmend. “In de Bijbel zie je dat zingen en muziek heel belangrijk is, ook in de tempel. Muziek kan onze geest tot rust brengen.” “Maar”, glimlacht de dominee, “als ik weleens de psalmen op de Joodse manier hoor zingen, word ik daar niet per se rustig van. Dat is vrolijke en drukke muziek.”

“Jelle, waar ging de preek afgelopen week over en wat heb je ervan geleerd?”

“Gisteravond (Goede Vrijdag) ging het over Johannes. Hij zag het water en het bloed uit het lichaam van de Heere Jezus komen. Wat mij persoonlijk heeft getroffen, was dat de dominee zei: ‘Leg de dood naast alles wat je beslist. Als je vragen hebt, leg de eeuwigheid ernaast.’ En het enige wat dan overblijft is het kruis waaraan de Heere Jezus hing voor onze zonden.” De dominee vult aan: ‘Het bloed staat symbool voor verzoening en het water voor reiniging en vernieuwing. Wij maken ons vaak om heel veel dingen druk.’ Mijn grootvader zei altijd: ‘Als je er God mee kunt ontmoeten, moet je het doen en anders niet. Eigenlijk is dat eeuwigheidsperspectief.’”

“Waar bidt u voor tijdens het stille gebed voordat de dienst begint?”

Ds. Visscher: “Eigenlijk bid ik maar één ding: Heere, wilt U mij helpen.” Jelle vraagt: “Ervaart u ook dat God dat verhoort?” Ds. Visscher: “Soms wel, soms niet. Maar het gaat niet om mijn ervaring. Het is de weg van gehoorzaamheid dat je dat gebed bidt. Je staat voor de preek, je mag de gemeente onderwijzen. En dat is een groot voorrecht, maar daar heb ik wel Gods hulp bij nodig.”

“Wat heb jij als waardevol onthouden van de godsdienstige opvoeding die je kreeg?”

De dominee kijkt Jelle vragend aan. “Wat mij het meeste is bijgebleven, is dat ik in mijn moeder terugzag dat zij een veel gelukkiger leven had dan ik. Ik was niet zoveel met de kerk of het geloof bezig. Specifieke woorden van haar kan ik me niet meer zo goed herinneren, maar ze maakte me jaloers, al wilde ik daar niet aan toegeven. Mijn moeder zegt altijd dat ze het met gebrek deden, maar ze hebben hun plicht gedaan. Zij hebben mij het belangrijkste voorgehouden. Ze straalden wat uit! En hoe was dat bij u, dominee?”

“Ik kom uit Deventer. Mijn ouders hadden een groot gezin. Toen ik ging studeren in Rotterdam vroeg mijn vader: “Zul je eenvoudig blijven?” En daarmee bedoelde hij of ik de godsdienst waarin ik groot was gebracht niet zou verloochenen. In die weg heb ik veel zegen ontvangen. In deze kerk heb ik genade ontvangen, mijn vrouw, mijn kinderen en het ambt. Hier heb ik ook mijn vrouw begraven. Gij hebt mij van mijn kindse dagen geleid en onderricht. Dat is heel belangrijk. Paulus zegt: Wij zijn Gode een goede reuk van Christus. En dat geldt ook voor jongeren. Laat je niet afleiden door van alles, maar ga het pad dat de Heere voor je baant. Daar zul je de zegen van de Heere op ontvangen, hoe moeilijk het soms ook kan zijn. God is ook in jouw leven de Eerste geweest, bij de doop. Hij wil de God van jouw leven zijn.”

“Welke gelijkenis spreekt je aan en waarom?”

Jelle begint: “In Lukas 15 staan drie gelijkenissen met hetzelfde doel. Eigenlijk is het één gelijkenis met drie kopjes. De laatste spreekt me het meest aan. In veel Bijbels staat hierboven de verloren zoon, maar ik wil hem graag de titel de liefhebbende Vader geven. In deze gelijkenis gaat het niet om de zoon, maar om de vader. Gods onvoorwaardelijke liefde komt tot iedereen. Soms zeggen mensen dat ze dan eerst een verloren zoon moeten worden. Maar de vader gaat naar de jongste én de oudste zoon. Hij zoekt hen allebei op.

Persoonlijk raakt deze gelijkenis mij ook. Mijn ouders hebben me veel gewaarschuwd. Ga niet naar die voetbalwedstrijd, ga niet drinken, ga niet dit of dat doen. Hoe vaker je dit leest, hoe treffender het wordt. De verloren zoon hoefde niet zélf het mooie kleed aan te trekken. Wij hebben maar één opdracht: we moeten terug naar God! Die liefhebbende vader is de liefhebbende God in de hemel en Hij wil ons zo graag vergeven door het bloed van Jezus Christus.”

Dominee Visscher vervolgt: “Ik blader naar Mattheüs 13, de gelijkenis van de zaaier. In alle gelijkenissen zit iets geks. Welke boer gooit nou zaad onder de doornen? De Heere wil de hoorders prikkelen. In het vreemde van het verhaal zit de grote kern. Waar is het zaad van het Evangelie gevallen? Hij zegt tegen Zijn discipelen: Blijf maar zaaien. Ik zal zelf voor de vrucht zorgen.”

Jelle Uijl (18) uit Amersfoort Timmerman in Hilversum

• Hobby’s: aarzelend: “Eigenlijk doe ik niet zoveel in mijn vrije tijd. Ik werk veel en als ik vrije tijd heb, lees ik vaak in de Bijbel of ga ik evangeliseren.”

• “We evangeliseren in Amersfoort vanuit onze eigen gemeente en ik evangeliseer ook met andere mensen in Wageningen, Amsterdam en Utrecht.”

• Vindt dat hij zelf een gelijkenis heeft met: Jozua. “Sinds God in mijn leven is gekomen, wil ik heel graag voor Hem dienen. Jozua luisterde soms niet. Hij sloot bijvoorbeeld een verbond met de Gibeonieten, terwijl God had gezegd dat Hij dat niet moest doen. Ik herken me in hem.”

Dominee W. Visscher (69) uit Amersfoort Al 32 jaar predikant in deze gemeente

• Hobby’s: lezen, in mijn (groenten)tuin werken, fietsen, wandelen, verdiepen in alles wat met de oorlog te maken heeft. “Eigenlijk vind ik heel veel leuk. Als ik ooit met emeritaat ga, heb ik nog genoeg te doen!”

• Vindt dat hij zelf een gelijkenis heeft met zijn ouders. “En Paulus zegt: Weest mijn navolgers, gelijkerwijs ook ik van Christus. Ik houd niet van al die mensen die elkaar nadoen, maar o Zoon, maak ons Uw beeld gelijk.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen