De zorg, mij een zorg!

Mevrouw de Pater: “Wat mooi dat jullie iets willen vertellen over je werk. Noem eens iets dat je geraakt heeft in de afgelopen tijd?”

Daniël: “Ik vergeet nooit meer het moment dat mijn vrouw en ik werden toegezongen door de jongens van de woongroep in de kerkdienst. Die liefde die je voelt van hen, dat raakte mij echt. Dat je zo’n band hebt opgebouwd in drie jaar tijd en wat je ervoor terugkrijgt. En ook dat ze ons na de dienst stonden op te wachten.”

Job: “Een collega zei een keer tegen me: ‘Een cliënt heeft eigenlijk honderd verschillende ouders.’ Dat raakte me, want hoe mooi is het als je lang hier werkt, een band met de client opbouwt en ouders zeggen: ‘Wij zijn blij dat je voor ons kind zorgt.’”

De Pater: “Je noemt nu iets kenmerkends voor het werk in de gehandicaptenzorg: de vertrouwensband die je opbouwt en die steeds dieper wordt. Je bent medeverantwoordelijk voor hun ontwikkeling en gedrag. Werken op een woongroep is te vergelijken met een gezin waar je deel van uitmaakt.”

Daniël: “Ja, dat klopt. Het is heel anders dan bijvoorbeeld voor de klas staan. Daar krijg je elk jaar een andere groep, maar hier begeleid je jongeren vanaf dertien of veertien jaar, en zie je ze ook steeds ouder worden. Nu zijn ze bijvoorbeeld achttien of negentien en volwassen. Dat geeft andere gesprekken. En, omdat je een band opbouwt met de cliënten, vertrouwen zij je steeds meer en durven ze meer: een krantenwijk lopen of ander werk. Mijn vrouw heeft in het ziekenhuis gewerkt, maar daar zie je patiënten even en dan gaan ze weer.”

Hoe is het voor jullie om in een reformatorische zorginstelling te werken?

Daniël: “Wat je thuis hebt meegekregen, kun je hier doorgeven: met cliënten naar de kerk gaan, Bijbellezen en psalmen zingen. Je bent ook medeverantwoordelijk voor hun ziel. Daardoor besef je dat voor jezelf ook goed. Ik kan veel van mijn cliënten leren. Ze kennen nogal wat Bijbelverhalen en psalmen.”

Job: “Je kan het met collega’s en cliënten over het geloof hebben. En cliënten waar ik mee werk, hebben een erg laag niveau. Maar juist dat ‘simpele’ kan zo binnenkomen.”

Kunnen jullie iets vertellen om jongeren enthousiast te maken voor dit werk?

Job: “Bij mensen met een beperking denk je snel aan iemand in een rolstoel. Dat was mijn beeld eerst. Als ik vrienden van mij spreek, dan zeggen die dat ook. Ze hebben een verkeerd beeld van de gehandicaptenzorg. Ze hebben geen idee. Zorg voor mensen met een beperking is zoveel meer. Er zit zoveel uitdaging in dit werk.

Ik ben gewoon fysiek werk met de bewoners aan het doen. Denk hierbij aan kruiwagens met afval wegbrengen. Hokken verschonen van de dieren of een flink stuk fietsen in de polder.” Daniël: “Jongeren moeten gewoon eens proberen of dit werk iets voor hen is. Als je een dag meeloopt, kun je zien wat voor dankbaar werk het is. Anders weet je niet hoe mooi het kan zijn.”

Heb je er iets aan dat je je cliënten goed kent?

Job: “Je kent je cliënten en omdat ze je vertrouwen, ben ik degene die bijvoorbeeld spanning signaleer en daarop kan anticiperen. Daardoor kan ik hen opvangen, zodat ze de dag goed kunnen afsluiten. Ik zie gewoon aan iemands adem haling of kleine gedragsveranderingen of het goed gaat of niet. Een knuffel of een klap op z’n schouder en we zijn er weer.”

Daniël: “Ik heb jarenlang bij een supermarkt gewerkt, waar ook een jongen met een verstandelijke beperking werkte. Dat vond ik altijd al heel leuk. Anderen zeiden: ‘Oh, daar heb je hem weer. Wil jij hem helpen met vakken vullen?’ Dan zei ik: ‘Zet mij maar bij hem neer.’”

Job: “Ik zat op het vmbo en wilde eigenlijk docent worden, maar ik was te laat met het regelen van mijn stage. Mijn vader regelde toen een plekje bij Siloah. Hij had hier en daar contacten vanuit zijn werk, waardoor ik bij Siloah uit kwam. Eenmaal met de stage begonnen wilde ik niet meer weg!”

Welke activiteiten doen jullie zoal?

Daniël: “Ik ga vaak lekker op pad met de cliënten: een stuk fietsen (in de polder), glas ophalen in de wijk, of boodschappen doen bij de supermarkt.”

Job: “Bussen wassen, benzine tanken, of met de fiets op pad om klusjes te doen. Soms, als het lekker weer is en ik ben met ze aan het fietsen, denk ik: waarom krijg ik eigenlijk voor dit werk betaald? Het is zo leuk! Als het je ligt, geeft dit werk je enorm veel energie.”

Mevr. De Pater, waarom is het belangrijk om jongeren te werven voor de zorg?

“We zijn dankbaar dat onze naasten met een beperking kunnen wonen in reformatorische zorginstellingen. Hier delen medewerkers en cliënten hun identiteit in een vertrouwde omgeving waar ze kunnen wonen en deelnemen aan dagactiviteiten. Ze krijgen levenslange zorg bij ons. Het is hun thuis. Helaas hebben we te maken met vacatures. Het is onze taak om het zorgaanbod zo goed mogelijk af te stemmen op de behoeften van cliënten. De juiste zorg op de gewenste plaats”

Kunt u voorbeelden noemen?

“Jazeker. Zo zijn er jongeren die tijdens hun stage bij een dagopleiding ontdekken hoe leuk het werk is en vervolgens de overstap maken naar een BBL-traject. Anderen doen een maatschappelijke stage en komen later terug voor een stageplek, omdat het hen zo goed beviel. Ik ken zelfs een hbo-opgeleide die in aanraking kwam met een manager. De manager maakte hem enthousiast, waarna hij zijn baan bij de beveiliging op Schiphol opzegde en bij Siloah ging werken.”

Heeft u tips voor jongeren die twijfelen of de zorg iets voor hen is?

“Neem contact op met onze opleidingsadviseurs. Zij kunnen samen met jou kijken naar mogelijkheden op maat. Bij Sirjon hebben we een sterke leercultuur. Veel werkbegelei-ders, collega’s en managers zijn bereid om anderen te laten groeien. Ook werken we nauw samen met het Hoornbeeck College. Je kunt voor al je vragen bij Sirjon terecht, en we helpen je graag verder. Wat dat betreft, wil ik een oproep doen aan jongeren: loop een dagje mee in een zorginstelling bij jou in de buurt. Neem contact met ons op, alle locaties zijn bereid om dit te regelen (06-8686512). Nog een tip: doe mee aan de vakantieweken voor mensen met een beperking, georganiseerd vanuit de Gereformeerde Gemeenten, bijvoorbeeld voor je maatschappelijke stage. Dan ontdek je of dit werk iets voor je is. Het is een doelgroep waar je een band mee kunt opbouwen en waar je echt van betekenis kunt zijn. Je kunt ze helpen in het volwassen worden en bij hun doorontwikkeling.”

Bijbelse methode ‘Door Woord en Geest’

In alle zorglocaties van Siloah, De Schutse en Adullam, wordt dezelfde Bijbelse methode gebruikt. Ook het Bijbelrooster is overal hetzelfde. Op de woongroep en tijdens dagactiviteiten werken cliënten aan hetzelfde onderwerp. De methode is beschikbaar in verschillende niveaus.

Daniel van Es, 30 jaar

• Werkt op een woongroep.

• Begonnen in 2019 met de opleiding werken en leren in het MBO.

• Motivatie: Veel uitdaging, jongeren zien opgroeien en begeleiden bij het ouder worden. Goede band opbouwen en hun doorontwikkeling meemaken. Bijvoorbeeld: samen een krantenwijk lopen.

Job Colijn, 25 jaar

• Acht jaar werkzaam op De Akker.

• Begonnen met een stage, daarna werken en leren, en nu woonbegeleider in de intensieve begeleiding.

• Opleiding: Gehandicaptenzorg en specifieke doelgroepen, niveau 4 (Hoornbeeck College).

G (Gerda) de Pater

• Bestuurder bij Sirjon, waartoe Siloah gehandicaptenzorg en Elim/Maranatha ouderenzorg behoren.

• Voorzitter sector Gezondheidszorg & Welzijn (RMU).

• Bestuurslid platform Zorg voor het Leven.

• Bestuurslid commissie vakantieweken Gereformeerde Gemeenten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen