Intocht in Kanaän

Wat is het beeld in de Bijbel?

Na een lange periode in de woestijn mag Israël eindelijk Kanaän in. Het lijkt mission impossible. Dat dachten tien verspieders ook. Kaleb en Jozua vertrouwden op God en dat maakt het verschil. Een heel Bijbelboek, Jozua, gaat over de intocht in Kanaän. Jaren duurt het voordat Israël het land in bezit heeft. Na een moeilijke tijd in de woestijn, volgt een zware tijd van strijd. Maar wat God beloofd heeft, gebeurt.

Wat was de betekenis toen?

Aan Abraham was beloofd dat zijn nageslacht in Kanaän zou wonen. Abraham woonde er als vreemdeling, maar zijn nageslacht zou het in bezit krijgen, van generatie op generatie. Na vierhonderd jaar vervulde God deze belofte. Hij leidde het volk Israël uit Egypte. De generatie die uit Egypte vertrok, kon vanwege ongeloof Kanaän niet binnen. Hun kinderen, geboren in de woestijn, trokken onder leiding van Jozua de Jordaan over, Kanaän in. De betekenis hiervan was groot voor toen. Wat God sprak, werd vervuld. Maar ook in het vervolg van de Bijbel komt het beeld van de intocht terug.

Wat betekent dit voor mij?

#1 – Als het moeilijk wordt, is de Heere erbij

Jozua krijgt een moeilijke opdracht. Met een ongetraind volk een land met sterke steden en geoefende strijders veroveren. Maar de Heere is erbij en laat dat ook merken aan Jozua. Jozua moet dicht bij het Woord van de Heere blijven, erin lezen en ernaar handelen. Denk over deze dingen na voor jezelf. Leef dicht bij het Woord van God. Lees eruit. Laat het je kompas zijn. Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft. Jozua is het bewijs. En hij was ook geen superheld van zichzelf, maar God sprak: Ik zal u niet begeven en zal u niet verlaten. Zijt sterk en heb goeden moed (Joz. 1:5-6). Als het moeilijk wordt, is de Heere in Zijn Woord dichtbij.

#2 – God alleen geeft echte rust

Na jaren van strijd heeft Israël Kanaän ingenomen. En het land rustte van de krijg (Joz. 11:23). Er spreekt rust en vrede uit deze woorden. Eindelijk! Dit is geschiedenis, maar de schrijver van de Hebreeënbrief gebruikt dit voorbeeld om te spreken over hemelse rust. Jozua is een beeld van Jezus. Daarbij klinkt de waarschuwing om niet het voorbeeld van het ongeloof te volgen. Israël geloofde Gods belofte niet en kon daarom niet de rust binnengaan. Bij de belofte van het Evangelie klinkt het bevel van geloof en bekering. Bij Jezus is nu al rust en vrede, en na dit leven leidt Hij de Zijnen binnen in het land van de rust, zonder zonde. Voor een onbekeerd hart is dit geen aantrekkelijk perspectief. Iedereen wil eeuwig leven, maar het liefst met zonde erbij. Of ben jij die hang naar de zonde zo verschrikkelijk moe?

#3 – Verspil niet wat God je geeft

Wij zijn christenen. We zijn in de kerk geboren. Wat een gave van God is dat. Hij bracht je op de plaats waar gebod en belofte, Wet en Evangelie klinkt. Maar net als bij Israël klinkt de waarschuwing om deze gaven niet te verspillen. Nu is het de dag van de zaligheid.

Zoek de Heere. Strijd tegen de zonde. Sluit geen verbond met je zonden, zoals Israël deed. Vroeg of laat keert dat zich tegen ons. Als wij onze zonden niet doden, zullen ze ons doden. En jij kunt je zonden niet doden, maar jou wordt een almachtige Zaligmaker voorgesteld. Hij is dé Zondedoder (Rom. 8:3).

Het Oude Testament is vol van beelden met een boodschap. In de rubriek Beelden uit de Bijbel lichten we telkens een voorwerp uit en kijken wat de betekenis ervan is voor ons leven nu.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen