God zichtbaar maken in de wijk

Veel vragen hoef je aan Jos niet te stellen. Rustig vertelt hij over de activiteiten van ‘De Hoeksteen’, de mensen uit Leidsche Rijn en het doel van ‘De Hoeksteen’. Een aantal onderwerpen komt steeds weer terug, als een rode draad: de kracht van het gebed én de taak van iedere christen.

Zichtbaar
”God zichtbaar maken in de wijk. Dat is het doel van wijkhuis ‘De Hoeksteen’. We zijn met de mensen uit Leidsche Rijn op reis naar de eeuwigheid. We hebben zo’n rijke boodschap. Die liefde en noodzaak dringt ons om dit werk te doen.
Daarom bidden en hopen we dat de mensen dat door alle activiteiten heen mogen horen, zien, proeven en voelen. Door een gesprekje, een activiteit, Bijbelstudie en andere momenten dat de Bijbel open gaat. We hopen en bidden dat God daardoor verheerlijkt mag worden. Dat is het doel waarvoor we geschapen zijn.”

Activiteiten
”In Leidsche Rijn wonen allerlei soorten mensen. Mensen uit de sociaal lagere klasse, veel mensen uit de middenklasse en hoger opgeleide mensen. Achter de gesloten deuren is veel gebrokenheid. De meeste mensen die naar ‘De Hoeksteen’ komen, zitten met levensvragen of hebben te maken met eenzaamheid. Op de inloopmiddag komen mensen voor een bakje koffie en een luisterend oor. Verder is er een kinderclub en wordt er Bijbelstudie georganiseerd. Op andere momenten zijn mensen welkom voor de zang. Er is een zo divers mogelijk aanbod aan activiteiten, zodat er voor iedereen iets is. Er zijn activiteiten waarbij mensen bewust bezig zijn met Gods woord. Andere activiteiten zijn er om contacten te leggen en een relatie op te bouwen.”

Gastvrije gemeenteleden
”Als veldwerker kan en wil ik dit werk niet alleen doen.
Gastvrijheid is een Bijbelse opdracht voor iedereen. Daarom worden de leden van de gemeenten uit de classis betrokken bij al het werk. Ze draaien mee in het werk, helpen mee met allerlei taken: van het schoonmaken van het gebouw tot het leiding geven aan de club. Iedere kerkelijke gemeente kan veel betekenen voor de mensen in de wijk waarin de kerk staat. Het is belangrijk om je af te vragen of je, als gemeente, open staat voor deze mensen. Zijn ze welkom in de kerk? Is er een gastheer of gastvrouw die deze mensen opvangt? Mogen ze naast jou zitten, ook al dragen ze een oorbel, hebben ze dreadlocks, zitten ze vol tatoeages of draagt een vrouw een broek? Zijn ze thuis welkom voor een bak koffie?
Gastvrijheid is niet een taak die we moeten doen, het is een levenshouding.”

Verwachten
“Gastvrijheid begint met gebed. Ga maar bidden voor je buren, de vrienden met wie je voetbalt en vraag om hulp en leiding om voor hen tot betekenis te zijn. Zet je hart en je huis open voor deze mensen. Nodig eens mensen uit de buurt uit voor een maaltijd, sta open voor de vragen die komen als het Woord open gaat. Terwijl we bidden, moeten we ook openstaan voor de uitwerking. Stop niet bij het gebed, maar heb er verwachting van dat de Heere hoort en verhoort. Dat doet Hij soms heel anders dan wij verwachten. Daar heb ik zelf mee geworsteld, toen ik nog in Barendrecht woonde. Ik vroeg me af hoe ik contact met de buren kon krijgen. In onze ogen waren het vrij chagrijnige mensen, die bijvoorbeeld onze bal lek staken. Ik ben voor hen gaan bidden in het besef dat ik met deze man en vrouw voor de troon van God zou staan. Op een dag, toen ik wat ouder was, kwam de buurvrouw onverwacht naar ons toe. De buren aan de andere kant klaagden over de carport, die moest nodig geverfd worden. De buurman was te ziek om dit te doen. Wat doe je dan als christen? Ik had er, eerlijk gezegd, geen zin in! Maar de Heere vraagt ons om voeten te wassen. Gastvrij zijn, is dienend bezig zijn.”

Bijbelse opdracht
”Het feit dat God deze aarde geschapen heeft en aan Adam en Eva heeft gegeven, is een daad van gastvrijheid. Het eindigt met de herschepping. Mensen uit alle volken, natiën en tongen zullen komen in het Vaderhuis. Gastvrijheid geeft een blik in het vaderhart van God. Als je ziet wat God over gehad heeft voor deze wereld, als je als zondaar terecht mag komen aan de voeten van de Heere Jezus: dat is het hart van de gastvrijheid. Ook in het leven van de Heere Jezus zien we de gastvrijheid heel duidelijk terug. Hij was gastvrij in het ontvangen van mensen, maar Hij ging ook naar de mensen toe. Deze mensen hadden bekering van hun zonden nodig, net als nu de mensen om ons heen. Als de Heere Jezus Levi uit het tolhuis roept, verlaat hij door Zijn genade de zonde en krijgt hij de Heere Jezus lief. Dat wordt zichtbaar: hij organiseert een maaltijd en nodigt Jezus én zijn buren uit. Dat is een vrucht van een leven met de Heere.”

Gods weg
“Ik heb een aantal jaren in het speciaal onderwijs gewerkt. Daarnaast was ik betrokken bij het evangelisatie- en zendingswerk. Al van jongs af aan was er een verlangen om dienstbaar te zijn in Gods koninkrijk, door het persoonlijke werk dat de Heere in mijn leven gedaan heeft. Een zoektocht volgde: Wat is Gods wil en weg? Uiteindelijk ben ik naar Ecuador gegaan. Daarvoor moest ik mijn baan opzeggen en alles loslaten. Terwijl ik in Ecuador zat was mijn gebed: hoe moet het hierna verder? Door middel van een preek wist ik me geroepen om visser van mensen te worden. Maar wanneer, waar en hoe? Zelf dacht ik dat ik naar het buitenland zou gaan. Onverwacht moest ik terug naar Nederland, voor de begrafenis van mijn opa. Een dag voordat ik weer terug zou gaan naar Ecuador, zag ik de vacature voor Leidsche Rijn. Dat sloeg naar binnen. Ik ben naar mijn kamer gegaan en heb gebeden: Is dit Uw wil? De Heere sprak heel duidelijk: Dit is de weg, wandel in dezelve. In het vliegtuig terug naar Ecuador luisterde ik een preek over de bekende tekst: Ga dan heen, onderwijst alle volken. De nadruk lag op de opdracht aan de discipelen om in het land van herkomst te beginnen. Toen werd mijn hart overgebogen.”

Open deuren
”Ik ervaar nu dat ik hier op mijn plek ben. Op het moment dat ik voor het eerst door deze wijk reed en al die gesloten deuren zag, vroeg ik: ”Waarom moet ik in deze wijk zijn, Heere?” Hij antwoordde: ”Zie, Ik heb een geopende deur voor u gegeven, en niemand kan die sluiten; want gij hebt kleine kracht.” Ik ben geen held, ook geen heilig iemand. De Heere roept zondaren in Zijn Koninkrijk. Dat ervaar je steeds weer. De Heere werkt, soms opent Hij ineens deuren, soms sluit Hij ze ook weer onverwachts, dat snap je soms niet. De Heere spreekt, Hij gebruikt Zijn Woord en preken. Hij hoort gebeden!”

Hoe kan je als vereniging gastvrij zijn voor de buurt?
In Barendrecht organiseerde de JV een klusjesdag. Huis aan huis werd aangebeld en mensen werden uitgenodigd om klusjes te komen brengen. Zo lieten de jongeren zien: we zijn geen clubje op zich, we zijn er ook voor de mensen om ons heen. Toen de jongeren langs de deuren gingen, vertelde een vrouw dat haar man ernstig ziek was. Jos adviseerde hen: “Onthoud zulke dingen. Schrijf een kaartje en breng het langs. Vertel maar dat we als gemeente, als christenen meeleven, dat we voor hen bidden.”

De kinderen van de Benjaminclub in Utrecht vulden schoenendozen met wat lekkers en schreven er een kaartje bij. Op een zaterdagochtend brachten zes kinderen van de club de dozen naar een appartementencomplex in Leidsche Rijn. Samen met Jos bezochten ze de mensen met niet-aangeboren hersenletsel, die daar woonden. Jos heeft aan de mensen uitgelegd waarom ze dat deden: “Zo kun je als christenen, iets voor andere mensen betekenen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen