Mevrouw Bloempje

Donald J. Trump is president van Amerika geworden. Hoewel hij zes predikanten liet bidden en de eed zwoer met zijn hand op twee Bijbels, is hij een slecht voorbeeld. Grove uitspraken over seksuele uitspattingen, gehandicapten belachelijk maken, en meer van dat soort dingen. Het ergste is dat hij er geen berouw over toont. Hij is er zelfs trots op dat hij nog nooit sorry gezegd heeft.

Een leider moet een voorbeeld zijn. Jongeren moeten kunnen zeggen: “Ik wil net als hij of zij worden.” In Nederland krijgen we straks misschien Geert Wilders als premier. Ook niet echt een voorbeeld van christelijke barmhartigheid. Gelukkig noemt Wilders zichzelf geen christen, dat zou het nog veel ingewikkelder maken. Want het bezoedelt de naam van Christus.

Politieke leiders laten vaker het slechte voorbeeld zien. Dat is niet alleen nu zo. Als je de Bijbelboeken over de koningen van Israël en Juda leest, dan kun je zo een rijtje slechte voorbeelden opnoemen. Goed voorbeeld doet goed volgen, maar slechte voorbeelden hebben even grote of misschien nog wel grotere gevolgen. Lees het refrein uit het boek Koningen maar: Hij wandelde na de zonden van Jerobeam, den zoon van Nebat, die Israël zondigen deed. Het slechte voorbeeld van Jerobeam werkte nog lang na.

Misschien moeten we gewoon niet al te veel aandacht aan dit soort leiders geven. Goede voorbeelden, die het navolgen waard zijn, zijn te vinden in je directe omgeving. Ik herinner me nog steeds mevrouw Bloem, docent Nederlands op onze middelbare school. Een keurig dametje, met een zachte en wat zangerige stem. We noemden haar Bloempje. Eigenlijk was het een koosnaam, want hoewel ze misschien wat ouderwets was, hielden we met heel de klas van haar. Ze kon eigenlijk niet boos worden op de grootste rebel uit onze klas. Je zag dat het haar pijn deed om hem straf te geven. “Daniël, Daniël toch”, zei ze dan op hoge toon.

Bij de behandeling van de nihilistische schrijvers zoals Jean-Paul Sartre merkte je dat ze het onvoorstelbaar vond dat je geen vaste grond zocht in God. Nee, dan Ezen, de eenvoudige arbeider uit De Tornado van Bé Nijenhuis. Eenvoudig ging hij zijn weg, dicht levend bij God. Net als mevrouw Bloempje. Spitten en niet moe worden. Een eenvoudig, lichtend voorbeeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen