Houvast In je leven en in je sterven

Opeens kan het je overkomen. Je zakt voor je eindexamen, je raakt je baantje kwijt, je solliciteert voor een nieuwe baan, maar komt niet in aanmerking, je beste vriend(in) laat je in de steek. Je hebt geen houvast meer. Maar het kan nog erger: je krijgt de boodschap dat je een ernstige ziekte hebt, je moeder of vader overlijdt. Je weet niet meer hoe het verder moet.Je leven is vol onzekerheid. Onverwachts kunnen er ingrijpende dingen je leven binnendringen, zodat je naar houvast en troost zoekt. Op de markt van de wereld wordt je allerlei troost aangeboden. De troost van eer en status, geld en luxe hebbedingetjes, seksualiteit en drank. Dat geeft een ogenblik plezier. Maar, daarna laat het je leeg. Het biedt je geen echte troost, in het leven niet en in het sterven niet. Als tegenspoed in je leven komt, ziekte en de dood, dan verlaat deze lege troost je. Het is maar schijn en het gaat voorbij. Er is maar één echte troost. Het is zoals de Catechismus Gods Woord naspreekt: Dat ik met lichaam en ziel beide in het leven en sterven, niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben. Dat je het eigendom van Christus bent. Wat ben je rijk als dat ook jouw vaste troost is in je leven en sterven!

Interview met ds. C. Hochgem

In 2013 is het 450 jaar geleden dat de Heidelbergse Catechismus is afgerond. Wat maakt dit belijdenisgeschrift ook nu nog zo waardevol?
“Er zijn vele goede geschriften en een beperkt aantal zeer goede geschriften (boeken), maar we mogen zeggen dat de Heidelberger Catechismus behoort tot de voortreffelijkste geschriften die ooit geschreven zijn. In dit belijdenisgeschrift wordt kort en helder de leer verklaard die naar de godzaligheid is.
Zozeer gefundeerd op Gods Woord, dat een nauwere samenhang met dat Woord moeilijk denkbaar is. In wezen is in de catechismus de Heilige Schrift aan het woord. Dat maakt dat dit boekje niet tijdgebonden is. Het waardevolle van de catechismus blijkt uit de rijke zegen die de Heere er in de loop der eeuwen over gegeven heeft, ook in onze gemeenten. Maar denk bijvoorbeeld ook aan de goede ingang die dit leer- en troostboek heeft bij christenen in China.”

Er is maar één echte troost: dat we het eigendom van Christus zijn (zondag 1). Die troost klinkt elke zondag in de kerk, of bij het lezen uit de Bijbel. Wat maakt dat we er zo gemakkelijk aan voorbij leven?
“Aan deze ingrijpende vraag gaat de catechismus niet voorbij, als in de eerste zondagen geleerd wordt hoe het komt dat de mens zó geestelijk verdorven is. Hij is een gevallen adamskind, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Tot dat kwaad behoort in het bijzonder ook dat een mens van nature -hoe ernstig en betrokken hij ook mag zijn- wezenlijk geen acht geeft op zo’n grote zaligheid. Ja, er in wezen niet van wil horen. God roept, maar hij weigert te antwoorden. Christus heeft hem al vaak bijeen willen vergaderen, maar hij wil niet. Hoe ellendig is zijn staat. Horende doof en ziende blind reist hij op de eeuwigheid aan.”

Gods kinderen ontvangen in dit leven de enige troost en worden voor de hemel klaar gemaakt. Paulus zegt in 2 Korinthe 5: 5: Die ons nu tot ditzelve bereid heeft, is God. Hoe doet de Heere dat?
“In de tekst wordt gesproken over bereid heeft. Dat wil zeggen: aan de zijde van God ligt het voor Zijn volk onwankelbaar vast. Maar in het tweede deel van de tekst wordt gesproken over de Heilige Geest, Die zaligmakend werkt in het hart van Gods kinderen: hen wederbaart, overtuigt en verlicht De ware bekering is een doorgaand werk zolang Gods kind op de smalle weg is. De vrucht daarvan is dat de zondaar God leert kennen in Zijn algenoegzaamheid, zichzelf in zijn vloekwaardigheid en Christus in Zijn dierbaarheid.”

Het is groot om door het geloof te weten dat we het eigendom van Christus zijn. Is het voor mij als jongere niet té groot om dat persoonlijk te kunnen weten?
“Het is een voorrecht als de zondagen 2 tot en met 5 waar worden in ons leven. Diep of minder diep, maar nodig te weten. Dan wordt geleerd dat we in een vrome weg niet zalig kunnen worden. En dan wordt het onmogelijk om zalig te worden. Door eigen schuld. De ziel wordt het met God eens en belijdt dat het onrecht nooit bij God wordt gevonden. Het is de kortste weg om te leren wat vrije genade is. Ondertussen blijkt altijd weer dat er grote verschillen zijn tussen de oprechten van hart. Sommigen ontvangen veel genade, anderen vergelijkt de Heere met een gekrookt riet. Maar voor allen zal het uitlopen op een eeuwigheidswonder: Maar mij, óók mij, is barmhartigheid geschied. Bij God zal geen ding onmogelijk zijn.”

Als Gods kinderen sterven mogen ze eeuwig bij de Heere zijn. Paulus verlangde daar ook naar. Kunt u iets zeggen over dit verlangen richting jongeren, zodat ze jaloers gemaakt kunnen worden?
“Het is goed om steeds voor ogen te houden dat stervensgenade een afzonderlijke genade is. We hebben al vaak gezien dat een bekommerd mens zoveel genade ontving in het stervensuur, dat hij of zij door de doodsjordaan mocht gaan terwijl het water erg laag stond. Wonderlijk was het om hen te horen spreken van Gods welbehagen in Christus. Heel hun leven hadden ze tegen de dood opgezien. Maar de Heere gaf zoveel geloof in oefening, dat de zekerheid er was en de dood voor hen een doorgang werd tot het eeuwige leven. We hebben ook gezien en gesproken met geoefende kinderen van God. Voor hen was hun eigen bestaan zozeer een last geworden, dat zij begeerden dat lichaam des doods af te leggen en bij Christus te zijn. Maar altijd in onderwerping aan ‘s Vaders wil en raad. De blijdschap was op hun gezicht te lezen als hun einde nabij was. Ja, soms klonk het hallelujah van hun lippen voordat ze de laatste adem uitbliezen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen