Alles heeft zijn bestemde tijd

Alles heeft een bestemden tijd (Prediker 3), aldus ds. Van Dieren tijdens de openingsmeditatie van de huishoudelijke vergadering. “God geeft en bepaalt de tijd. Beseffen wij dat alles naar Zijn raad en wil is? Dat we Hem van iedere dag rekenschap moeten afleggen? In vers 9 wordt gevraagd: Wat voordeel heeft hij die werkt, van hetgeen dat hij bearbeidt? De kanttekeningen geven het antwoord: ‘geen’. We zijn als mens zo geneigd een gedenknaald van onszelf op te richten. Maar Salomo zet hier een streep door alles van de mens. Wij verslijten van het begin tot het eind de tijd. Gods werk is volmaakt. Er is niet toe te doen nog af te doen. Salomo’s werk is afgelopen. Alles wat overblijft van zijn werk is ‘geen’, maar hij eindigt in het volmaakte werk van God: Ik weet dat al wat God doet, dat zal in der eeuwigheid zijn. Er is niet toe te doen, noch is er af te doen; en God doet dat, opdat men vreze voor Zijn aangezicht.”

Ds. Van Dieren, u bent 19 jaar voorzitter van de Vrouwenbond geweest. Hoe kijkt u hierop terug?
“Het werk gaf me veel vreugde. De vrouwenverenigingen hebben een samenbindend element in de gemeenten. Dat spreekt me aan. Ze doen in stilte hun werk en dragen ondertussen bij aan de geldinzameling voor de zending, de scholen, de evangelisatie of de woordverkondiging in Israël. De meeste voldoening ontving ik als het Woord mocht opengaan en de Heere het met de getuigenis van Zijn Geest wilde bekronen. Ik hoop dat dat bruikbaar mag zijn tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk.”

Bij de Vrouwenbond vergaderde u alleen met vrouwen en in het hoofdbestuur van de SGP alleen met mannen. “Het werken met óf alleen mannen óf alleen vrouwen heeft mij een genuanceerder oordeel over mannen en vrouwen gegeven. Vaak wordt gezegd: Vrouwen kunnen erg praten en mannen niet. Maar ik heb gemerkt dat met vrouwen zinvol, vlot en zakelijk te vergaderen valt. Vrouwen leveren hun bijdragen aan een evenwicht tussen een ontspannen sfeer en een zinvolle vergadering. Het is mooi om te zien dat ieder zijn eigen gaven mag hebben, aanvullend op elkaar.”

Wat wilt u de Vrouwenbond meegeven?
“Er ligt een taak voor de vrouwenvereniging om niet aan te passen aan de tijd, maar aan de gegevenheden van de tijd. Onderken de worsteling van de nieuwe generaties met alle digitale veranderingen, of de veranderingen in de maatschappij en de gezinnen. Blijf gestalte geven aan dezelfde boodschap. Deze tijd heeft lastdraagsters voor de kerk nodig, die in een verborgen omgang met de Heere de nood van de kerk, het land en de jeugd opgebonden krijgen. Zoals een Hanna, die mogelijk haar taak als onbetekenend zag, maar toch was zij tot behoud van de kerk en de staat ten tijde van een vervallen Israël. Ik hoop dat er nog Samuëls geboren mogen worden, zodat het ambtelijk werk mag doorgaan in de kerk. Dan sluit het werk van vrouwen aan op het ambtelijk werk in Gods koninkrijk, ieder op zijn plaats.”

Ds. Verschuure, u bent de nieuwe voorzitter van de Vrouwenbond. Hoe kijkt u daartegen aan?
“Na mijn eerste ervaringen op twee vergaderingen heb ik gemerkt dat ik heel anders ben dan mijn voorganger. Toch hoop ik op dezelfde grondslag van Gods Woord en de belijdenisgeschriften, het werk te mogen doen binnen de Vrouwenbond. Mocht het zijn in afhankelijkheid des Heeren. Daarvan heb ik gelezen tijdens mijn eerste taak als voorzitter; Psalm 32: Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn. David bedoelt daar: Hij geeft raad aan één die het zelf niet weet en niet kan. En terwijl hij toorn verdiend heeft, mag hij ervaren dat Gods oog, om Jezus wil, in liefde op hem zal zijn. Daar iets van te mogen beoefenen en te beleven is mijn uitzien, ook bij het bezig zijn in deze taak.

Hoe ziet u de Vrouwenbond in het licht van de tijd waarin we leven?
“Dat de bond, in deze tijd van steeds meer verkilling en liefdeloosheid, bezig mag zijn als een Dorkas in ootmoed en Godsvreze, voor de naaste ver weg en dichtbij. Maar vooral dat het een bond zal zijn met niet alleen werkende “Martha’s”, maar ook met vrouwen - door Gods Geest opgezocht en bearbeid. Vrouwen, die als Maria een plaats mogen ontvangen aan de voeten van de Zaligmaker. Die daar als blinden in zichzelf, iets mogen leren van de heilgeheimen van het zalig worden uit genade alleen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen