Zendingswerkers over 2007
Ver van Nederland vandaan. In Ecuador, Papua of de Oekraïne. Hoe kijken mensen, in dienst van een organisatie die zich met zending, evangelisatie of ondersteunend werk bezig houden, aan tegen het nieuwe jaar? Drie reacties van uit drie werelddelen.
Niet gepland
Naam: Kees en Elsbeth Janse
Woont in: Manokwari, Papua
Werkt voor: MAF Sinds: 2005
"Als je ergens een nieuwe start maakt, dan heb je verwachtingen. Wij hebben hier in Indonesië ook net een nieuwe start gemaakt. We wonen sinds twee weken in Manokwari. Dat is een grote plaats aan de kust van de 'Vogelkop' van Papua waar MAF een basis heeft. We zijn het enige gezin van MAF wat hier woont. Daarom lijkt het runnen van de MAF-basis hier op het hebben van eigen bedrijf. Vooral de eerste maanden zal dat extra energie kosten.
Manokwari heeft een bijzondere geschiedenis omdat hier de eerste zendelingen voor Papua aan land kwamen. Er zijn al veel gevestigde kerken, maar er is nog veel 'opbouwwerk' en begeleiding nodig.
Kees zal met het MAF-vliegtuig veel bezig zijn met het dienen van de mensen en de kerken in het binnenland. De bevolking die in de bergen en de uitgestrekte laaglanden woont, is meestal alleen per vliegtuig bereikbaar. Bouwmaterialen, lesmateriaal voor de scholen, medicijnen en nog veel meer andere dingen moeten worden ingevlogen Lokale kerkleiders of zendelingen van buitenaf worden naar hun bestemming gebracht.
Werken in Zijn dienst betekent (hier) vaak: doen wat je zelf niet gepland had, maar wat God op je weg brengt. Heel vaak wil Hij ons op een andere manier gebruiken dai we zelf zouden willen. Slecht weer. mankementen aan het vliegtuig, malaria, geen elektriciteit, een gesprongen waterleiding of computerproblemen zien wij snel als 'roet in het eten' wat ons van het 'echte werk' afhoud. Met de Heidelberger Catechismus mogen we echter voor ogen houden dat 'de almachtige God ons alle dingen niet bij geval, maar uit zijn vaderlijke hand doet toekomen'. Dat geeft moed voor 2007. We zijn benieuwd naar wat Hij dit jaar doet toekomen."
Volg Mij
Naam: Iz. en A.F.T. van Rijssel
Woont in: Novograd-Volinskij, Oekraïne
Werkt voor: Deputaatschap Israël
Sinds : 2005
"Begroting 2007. jaarplanning 2007, activiteitenprogramma 2007... Voordat de avondklok op 31 december 12 uur luidt is er op allerlei terrein al heel wat gebeurd ter voorbereiding van het nieuwe jaar. En inmiddels is, als je dit leest, het nieuwe jaar al weer begonnen en draaien de programma's. Zijn we Jacobus 4:1 5 niet vergeten? Wat verwachten we nu van 2007? Of mogen we vragen: an Wie is onze verwachting in 2007?
Je hebt vast al plannen gemaakt. Voor school, vereniging, met vrienden, je vakantie. Dat hebben wij hier in Oekraïne ook. Een paar keer naar Simferopol, en naar Moldavië, met verlof in april want dan trouwt onze zoon. Dat heeft het Deputaatschap voor Israël ook. Seminars in Zhitomir, naar Israël, diaconale projecten. Dat hebben we in onze gemeenten. Preekbeurten, vergaderingen, Generale Synode.
Deo Volente, zeggen we en dan hopen we dat alles mag gaan zoals we graag zouden willen, dat alles goed mag gaan en goed mag blijven. Je hoopt dat je je examen mag halen of straks overgaat naar het volgende leerjaar of naar een nieuwe school. Je hoopt op een fijne vakantie. Wij hopen op goede reizen, hopen dat de Heere het werk wil zegenen. Het Deputaatschap hoopt dat het werk onder de Joden goede voortgang mag hebben. In de gemeenten hopen we op gezegende kerkdiensten en vergaderingen. Maar waar komt het nu op aan?
De Heere Jezus zei tegen Petrus toen Hij hem in het ambt herstelde: Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u: Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven, en wandeldet. alwaar gij wildet; maar wanneer gij zult oud geworden zijn, zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen, waar gij niet wilt. En dit zeide Hij, betekenende, met hoedanigen dood hij God verheerlijken zou. En dit gesproken hebbende, zeide Hij tot hem: Volg Mij. Wat was nu Petrus' verwachting toen hij dit hoorde?
Denk het je eens in. Het is genade om Hem te mogen volgen, waar we van nature alleen maar ons zelf volgen. Hoop je dat dit jaar voor jou het jaar van Gods welbehagen zijn mag? De Heere geve in voorspoed én tegenspoed het ware Deo Volente in ons hart. En die hoop die uitroept: En nu, wat verwacht ik, o Heere, mijn hoop die is op U."
Niet in eigen kracht
Naam: Peter en Sofieke van Olst
Woont in: Portoviego, Ecuador
Werkt voor: ZGG
Sinds: 2005
"'Morgen zal het beter gaan'. Dat is, verrassend genoeg,. het gevoelen dat we hier in Ecuador telkens weer tegenkomen bij de mensen onder wie we wonen en werken. Mensen uit een typische Latijns-Amerikaanse armoedecultuur. Ik schrijf dit stukje in de week voor kerst, waarin 'Juan en alleman' zich in de schulden steekt. Voor een fijn feest met 'nieuwe' kleren en mooie cadeaus. Afbetalen? Dat doen we morgen! Want: 'Morgen zal het beter gaan'. Die nergens op gebaseerde hoop nemen de Ecuadoranen mee, bijvoorbeeld naar hun stemhokjes. 'Als we nou hém kiezen, zal het beter gaan. Zo'n rijke zakenman zal aan de corruptie niet meedoen; die hoeft niet meer te stelen van de staat'. Ze nemen dat taaie overlevingsoptimisme evenzeer mee naar hun huisjes in de sloppenwijk, naar hun gezinnen waarin er aan de drank en de drugs zijn, naar school en naar het werk. En niet in de laatste plaats ook naar de kerk.
Daar lopen we er in het kerkenwerk telkens weer tegenaan. 'Hermano, broeder, hoe kan dat nou? Nu heb ik de Heere Jezus leren kennen, zo'n grote verandering in mijn leven doorgemaakt, probeer ik Hem te volgen, maar nu is het net alsof ik nog meer problemen heb dan vroeger!' En dan moet je het weer uitleggen: dat ons in de Bijbel nergens een gemakkelijk leven word t beloofd. Maar integendeel, dat wie Hem wil volgen, iedere dag weer een kruis heeft op te nemen.
Hoe zien we hier het nieuwe jaar tegemoet? Vol optimisme? Morgen zal het beter gaan, en overmorgen hebben we een kerk met honderd leden, blakend van het nieuwe welvaren? Er zijn er hier in de evangelische en charismatische kerken heel wat die het zo leren. En dat zogenaamde 'voorspoedsevangelie' sluit nog aan bij het cultuurgevoelen ook. Maar het heeft geen dageraad, want het is niet naar Gods Woord. Christus volgen is allerminst gemakkelijk. Lees er de drie gesprekjes van de Heere Jezus in Lukas 9 (57 tot 62) maar eens op na. Wat heeft dan wel dageraad? Juist dat ongemakkelijke, moeizame en struikelende volgen van de Heere Jezus! Niet in eigen kracht, maar alles verwachtend van de Heere (Jesaja 40: 30 en 31). Morgen zal het beter gaan? Ach, die dag, die ure weet geen mens. Maar als Hij komt, dan zal het pas echt beter gaan."
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 januari 2007
Daniel | 32 Pagina's
