Zijn machtig' arm

Dat beeld stond me, terugdenkend aan het jaar 2004 en vooral aan de laatste periode, voor ogen. Wat stormt het in de maatschappij! Moord, haat, bedreiging, terrorisme. Niets wordt ontzien. Alles mag, alles kan... Het stormt in en om de kerk. Scheuring, kerkverlating, onbegrip, liefdeloosheid. Verwoesting zien we in relaties, in huwelijken, in gezinnen. Het is of alles een chaos wordt. Is dat te negatief gedacht? Ben ik te somber gestemd, zo aan het eind van het jaar? Komt het misschien, omdat er in korte tijd zoveel gebeurde?

Verschillende kinderen en jongeren kwamen zo onverwacht om het leven. Hun levensdraad werd abrupt afgesneden en hun genadetijd was voorbij. We lazen de rouwadvertenties van soms nog zulke jonge moeders, die hun gezin moesten achterlaten. Van vaders in de kracht van hun leven en met nog zoveel plannen voor de toekomst. Het leven bleek een handbreed. O, wat een storm, als zo onze dierbaren van ons werden losgescheurd. Geve de Heere Zijn ondersteuning aan hen die van nabij met zulk groot verdriet te maken hebben. Wat zijn er veel lege plaatsen gekomen, ook in ons kerkelijk leven. Verschillende van Gods kinderen mochten ingaan in de vreugde huns Heeren, verlost van hun zondige, aardse bestaan. Er zijn verenigingen, die zich in het afgelopen jaar een of meerdere leden zagen ontvallen. Dat laat ons altijd weer zien, dat wij hier geen blijvende stad hebben. Het roept telkens opnieuw de vraag op, of wij wel bereid zijn. Of ons levenshuis op de Steenrots gegrond is en staande zal blijven als de slagregens komen en de storm opsteekt.

Het jaar 2004 bracht ellende, verwoesting, ziekte, rouw. Maar is dat alles? Nee, de Heere gaf dat we Zijn Woord mochten beluisteren. Hij schonk leven, adem en gezondheid om op de vereniging het werk voor zending, evangelisatie of welk goed doel dan ook te doen. Ontelbare zegeningen mochten ons deel zijn.

En nu ligt er weer een nieuw jaar voor ons. Zal de Heere ons dat nieuwe jaar nog schenken? Het leven is zo broos en de tijd waarin wij leven zo onheilspellend. De woorden: Het volk dat in duisternis wandelt... geven wel een treffend beeld. De kanttekening geeft aan: 'In duisternis, dat is in onwetenschap of in grote ellende.' Het is duister in de wereld en in de maatschappij, duister in de godsdienst en misschien ook wel in uw leven. Duister als we in haat samenleven of eenzaam onze weg moeten gaan. Duister als de Heere een blik geeft in het eigen hart. Diepere duisternis is er niet. ...zal een groot licht zien, vervolgt de tekst uit Jesaja 9. Ja, het Licht is gekomen, Christus is geboren. We mogen het ook in onze tijd nog gedenken. Dat Licht overwint de duisternis, hoe ondoordringbaar en onmogelijk dat voor de mens ook is. Maar... mag dat ook voor u, voor mij persoonlijk zijn? Daar komt het op aan!

De Heere geve u allen moed en kracht, in welke omstandigheden u ook verkeert. Hij schenke u persoonlijk en als vereniging Zijn Zegen als het weer Kerstfeest mag worden en we het jaar 2005 mogen ingaan. De Heere staat voorZijn eigen werk in!

Zijn machtig' arm beschermt de vromen, En redt hun zielen van den dood; Hij zal hen nimmer om doen komen, In duren tijd en hongersnood.

Namens onze Bond van vrouwenverenigingen,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen