Denken over de toekomst
Meedenken
De laatste tijd weet ik het vaak niet meer. Er gebeurt zoveel in de wereld, in Amerika en Afghanistan. En die goddeloze wetten in ons land. Soms denk ik: regeert God wel? Wat gaat er gebeuren? Hoe moet je verder?
Het is te begrijpen dat zulke vragen boven komen. Zeker na 11 september. En bij het begin van een nieuw jaar zijn ze helemaal actueel. Wat zal de toekomst brengen? Zullen negatieve ontwikkelingen verder doorgaan? Moeten we vrezen voor nog meer terrorisme? Dat zou nog meer maatregelen, ook gewelddadige, van bestrijding oproepen. En onzekerheid en angst nemen toe. Zal de ontkenning van God en het heilzame van Zijn geboden nog verder voortgaan? Dan zal het overheidsbeleid ons nog meer zorgen gaan geven. En dan zal het staan in deze samenleving voor sommigen, voor velen van ons nog moeilijker worden.
Tekenen van de eindtijd
Intussen kan de gedachte opkomen: waar is de Heere? Hij regeert toch. Hoort Hij de gebeden niet? Uit de Bijbel weten we dat in het laatste der dagen er zware tijden zullen komen. Oorlogen, geruchten van oorlogen en andere verschrikkelijke gebeurtenissen. De afval zal groot zijn; de zoon des verderfs zal zich openbaren en de mens der zonde zal zich sterk maken. Dan zal de mens met alles wat God is of als God geëerd wordt, afrekenen. De mens, die van God en Zijn geboden niet wil weten, zal op de troon zitten en heersen (2 Thessalonicensen 2). De liefde van velen zal verkouden. In de kerk - daarover kunnen ook best vragen leven - zullen de mensen kittelachtig worden van gehoor. Ze zullen zichzelf leraars stellen. Ook zullen er mensen zijn die zeggen: hier is de Christus of daar is Hij. Er zullen ook andere dingen gebeuren. Het Evangelie zal aan alle volken gepredikt zijn en de Heere zal aan het volk der Joden gedenken. Leven wij niet midden in deze tijden?
Onze houding
Wat moet in dit tijdsgewricht onze opstelling zijn?
De Heere heeft voorzegd dat het zo zal gaan. Daarom moeten we ons niet te zeer verbazen. We moeten maar als Daniël en zijn jonge vrienden op onze post staan. Onze roeping vervullen. In gehoorzaamheid aan de Heere en Zijn Woord. Biddend om in Zijn kracht staande te mogen blijven.
We moeten ons niet aanpassen aan de wereld, maar beseffen dat we steeds meer eenlingen en vreemdelingen op aarde zullen zijn. Het is goed mogelijk dat het steeds moeilijker wordt om over de Heere en Zijn Woord te spreken. Men begrijpt het niet meer. Laat het dan zo mogen zijn dat aan ons leven te merken is dat we de Heere vrezen.
We moeten ons niet met allerlei wind van leer laten meevoeren en ook niet geloof hechten aan mensen die zeggen: hier is de Christus. "Gelooft het niet", zegt de Heere Jezus (Mattheüs 24).
Het is wel voor alles nodig dat we persoonlijk tot God bekeerd zijn. Hoe zullen we anders staande blijven; hoe zullen we anders bereid zijn als de Heere komt?
Onze opdracht
Temidden van alles wat gaande is, blijft toch waar: de Heere regeert. Bij Hem is een schuilplaats en sterkte. Die Hem vrezen, worden steeds maar naar Hem en naar Zijn Woord gedreven. Laten we in gebed en verbondenheid met elkaar meeleven en met allen die voor de Naam en de zaak des Heeren willen uitkomen. Het is niet zo wijs heel kritisch te zijn naar elkaar toe over allerlei minder wezenlijke punten. In onze tijd moeten we onze verantwoordelijkheid verstaan. In afhankelijkheid van de Heere. En in het besef dat we voor Zijn aangezicht leven. Praktisch houdt dat ook in, dat we deelnemen aan activiteiten die hetgeen naar Gods Woord is proberen te bevorderen. Om dicht bij huis te beginnen: actief deelnemen aan het gemeentelijke leven. En als je de leeftijd hebt en het op je weg geplaatst wordt, je steun geven aan de schoolvereniging en andere maatschappelijke organisaties als SGP, RMU, NPV, enzovoort. We hebben elkaar zo nodig. De wereld, de overheid moet merken dat we staan voor de dingen die naar Gods Woord van belang zijn.
Laat de nood van de tijd ons toch aan de Heere en aan Zijn troon verbinden. Allereerst om het ene nodige te zoeken. De Heere werkt nog. Er worden er nog toegebracht, want het welbehagen gaat door Jezus' hand voort. En laat er bij hen die de Heere vrezen geen stilzwijgen zijn, maar een aanhoudend vragen naar de Heere en Zijne sterkte. Wetend dat het toch echt goed gaat: Zijn toekomst nadert.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 januari 2002
Daniel | 31 Pagina's